Archiwa kategorii: turnusy odchdzające

Zastosowanie fizjoterapii w leczeniu chorób reumatycznych

Część naszych gości zmaga się ze schorzeniami reumatycznymi – dotyczą one coraz młodszych osób.

Poniżej prezentujemy wypowiedź fizjoterapeutki Ośrodka Villa Carpatia, Małgorzaty Bzdyra na temat zabiegów, jakie można zaproponować takim chorym:

    Jednym z głównych elementów leczenia pacjentów cierpiących na choroby reumatyczne powinna być rehabilitacja. Szczególnie ważną rolę odgrywa w pierwszym okresie choroby, w którym nie doszło jeszcze do utrwalenia powstających zmian.     

   Schorzenia reumatyczne są uogólnioną chorobą tkanki łącznej. Zmiany chorobowe przede wszystkim powodują zniekształcenia stawów oraz zaniki mięśni. Obejmują szereg schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego. Ból w chorobie reumatycznej jest najbardziej charakterystycznym i najbardziej dokuczliwym objawem. Jest to ból ostry, przewlekły lub okresowy, rośnie podczas rzutu i silniej się go odczuwa w zimne i wilgotne dni, po znacznym wysiłku fizycznym lub umysłowym. Ból taki maleje przy remisji choroby. Najczęściej spotykanymi chorobami typu reumatycznego jest reumatoidalne zapalenie stawów (RZS, gościec), zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK), młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów, łuszczycowe zapalenie stawów oraz toczeń układowy.

W przypadku zdiagnozowania choroby reumatycznej niezbędne jest podjęcie konkretnych działań, które mają na celu zahamowanie postępu choroby. Im szybciej zostaną podjęte działania, tym większa szansa na ograniczenie negatywnych skutków choroby. Pierwsze miesiące są często kluczowe z punktu widzenia skuteczności leczenia. Leczenie zawsze dobiera się indywidualnie, bo nie ma dwóch identycznych przypadków choroby. Obowiązuje jednak zasada – leczenie musi być kompleksowe, czyli obejmować farmakoterapię, fizjoterapię, balneoterapię (zabiegi z wykorzystaniem wody), psychoterapię. Warto podkreślić jak ważną rolę pełni fizjoterapia w reumatologii. Podstawową metodą leczenia usprawniającego chorych  jest leczenie ruchem (kinezyterapia). Dzięki leczeniu ruchem następuje odżywienie chrząstki stawowej, zwiększenie zakresu ruchów, likwidacja przykurczów, a także przywrócenie prawidłowej funkcji mięśni. W celu poprawy odżywienia chrząstki stawowej i zwiększenia zakresu ruchów najskuteczniejsze są ćwiczenia: bierne, samowspomagane, czynne, wolne, w odciążeniu oraz z oporem. W celu likwidacji przykurczów stosuje się głównie wyciągi oraz mobilizacje technikami manualnymi. Przywracanie prawidłowej funkcji mięśni najczęściej wymaga ćwiczeń izometrycznych, ćwiczeń z oporem oraz ćwiczeń w wodzie. Poprawę stanu zdrowia w chorobach reumatycznych przynoszą także zabiegi fizykalne takie jak :

  • krioterapia miejscowa – przez 3 minuty chory, bolący staw znajduje się w oparach ciekłego azotu;
  • kriokomora, w której panuje temperatura do –160°C ma działanie ogólnoustrojowe; u osób z chorobą reumatyczną poprawia samopoczucie, wzmacnia odporność, rozluźnia bolesne mięśnie i zmniejsza stany zapalne, z refundowanego zabiegu kriokomory można korzystać nawet dwa razy w roku, jedna seria składa się najczęściej z dziesięciu zabiegów,
  • magnetoterapia – chore miejsce znajduje się w cewie, w której wytwarzane jest pole magnetyczne,
  • laseroterapia – promieniowanie elektromagnetyczne działa również nie tylko przeciwbólowo i przeciwzapalnie, ale również naprawczo na uszkodzone tkanki miękkie,
  • kąpiel wirowa rąk lub kończyn dolnych – wykonuje się ją w specjalnej wanience, dzięki działaniu wody i masażu wirowego rozluźniane są mięśnie i zmniejsza ból, temperatura wody nie powinna przekraczać 30°C,
  • ultradźwięki – głowicą, która generuje fale ultradźwiękowe masuje się chore i bolesne miejsca, zabieg trwa parę minut i jest bezbolesny.

Wykorzystując te metody fizjoterapii możemy zniwelować dolegliwości bólowe oraz stan zapalny w obrębie stawów. Warto zauważyć, że część z tych metod pozwala obniżyć napięcie mięśni, co ułatwi i zwiększy efektywność wykonywanych ćwiczeń. W celu rozluźnienia napiętych mięśni doskonale sprawdza się także masaż. Pozostałe korzyści z zastosowania fizjoterapii w reumatologii to poprawa i usprawnienie krążenia, zapobieganie i zmniejszenie przykurczów w stawach, zniwelowanie sztywności w stawach a także ogólna poprawa kondycji pacjenta.

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Nadciśnienie tętnicze. Czy niedociśnienie tętnicze może być groźne?

Jednym z efektów diety warzywno-owocowej jaki obserwujemy u mnóstwa naszych Gości jest unormowanie ciśnienia tętniczego krwi – u osób które przed podjęciem diety miały z nim problem (zwłaszcza nadciśnienie).

W takiej sytuacji bardzo ważne jest skonsultowanie dalszego przyjmowania leków z lekarzem. Pani doktor, która konsultuje Gości w Ośrodku Villa Carpatia ma na tym polu kilkuletnie doświadczenie. W przypadu unormowania ciśnienia wskutek stosowania postu warzywno-owocowego nie powinno się odstawiać żadnych leków bez konsultacji z lekarzem!

Zapraszamy do lektury poniższej, szerszej wypowiedzi Pani Justyny Haba-Mierzwa (lek. med.) na ten temat:

Nadciśnienie tętnicze to choroba dotykająca coraz szerszego grona, coraz młodszych ludzi; szacuje się, że może na nią cierpieć nawet jedna trzecia dorosłych osób. Wobec rosnących statystyk zachorowalności można wręcz odnieść wrażenie, że stało się chorobą… standardową. W końcu każdy z nas wcześniej czy później będzie miał z nią styczność, jeśli nie u siebie, to u kogoś z bliskich. Czy jednak faktycznie jest to „tylko” nadciśnienie?

Warto zdawać sobie sprawę z konsekwencji, jakie może za sobą nieść bagatelizowanie tej choroby cywilizacyjnej. Lekarze podkreślają znaczenie samokontroli, częstych pomiarów ciśnienia, prowadzenia dzienniczków , w których zapisywane są zmierzone wartości, co z kolei jest podstawą do modyfikacji leczenia. Bardzo często bywa tak, że leków zamiast ubywać, przybywa. Wynika to z wielu mechanizmów – między innymi z przebudowy ściany naczyń krwionośnych, która „pod naporem” zwiększonego ciśnienia krwi ulega przebudowie, pogrubieniu (a niejednokrotnie swój współudział w tym procesie mają blaszki miażdżycowe)– co stanowi dodatkową przeszkodę i obciążenie dla serca, a w efekcie sprzyja dalszemu wzrostowi wartości ciśnienia tętniczego (próba „przełamania” oporu). Zatem regularne przyjmowanie leków i monitorowanie to podstawa, żeby nie pozwolić chorobie wymknąć się spod kontroli, wychwycić moment, kiedy jest jeszcze czas na modyfikację terapii i zapobieganie nieodwracalnym (lub wymagającym skomplikowanego leczenia) powikłaniom – jak udar, zawał serca czy niewydolność nerek. Warto też wspomnieć o pierwszej linii walki z nadciśnieniem tętniczym – czyli o zmianie stylu życia, tj. zwiększeniu aktywności fizycznej, rzuceniu palenia, zmniejszeniu masy ciała (jeśli istnieje nadwaga lub otyłość), ograniczeniu spożycia soli i alkoholu, wprowadzeniu diety śródziemnomorskiej.

Docelowo dążymy do utrzymania wartości ciśnienia tętniczego w granicach 130/80-140/90 mmHg lub niższych – choć dąży się do tego poziomu stopniowo, gdyż zbyt gwałtowne obniżenie ciśnienia u osoby „przyzwyczajonej” do wysokich jego wartości może być również niebezpieczne dla zdrowia.

Skoro więc dążymy do jak najniższych wartości ciśnienia tętniczego, czy istnieje coś takiego, jak zbyt niskie ciśnienie? Z definicji niedociśnieniem nazywamy stan, gdy ciśnienie skurczowe (przy pomiarze – wartość „wyższa”) – nie przekracza 100 mmHg. Może to być stan fizjologiczny – u sportowców, młodych i szczupłych kobiet, tendencja do niższych wartości ciśnienia może być też genetyczna – i większość z tych osób raczej ma świadomość, że wykonywany przy okazji badania lekarskiego pomiar ciśnienia wskaże niższy poziom. Kiedy jednak stwierdza się niedociśnienie u osoby, u której nie jest ono standardowe – zawsze należy pamiętać, że może ono być wynikiem choroby – począwszy od zaburzeń hormonalnych, niewydolności serca, poprzez odwodnienie, na działaniach niepożądanych leków skończywszy (zarówno leków przeciwnadciśnieniowych, kardiologicznych, jak i przeciwdepresyjnych).

 Jako podsumowanie należy stwierdzić, że w leczeniu i pomiarach wartości ciśnienia tętniczego jak we wszystkim należy zachować umiar – i zarówno jego zbyt wysoki poziom, jak i zbyt niski powinien skłonić nas do konsultacji z lekarzem i wspólnego zastanowienia się nad możliwymi przyczynami – oraz celowanym leczeniem.

Share and Enjoy !

0Shares
0 0
Opinia o zabiegach fizjoterapeutycznych

Opinia o zabiegach fizjoterapeutycznych

Dzisiaj zapraszamy Was do zapoznania się z opinią jednego z naszych Gości – Pana Andre – o jakości zabiegów wykonywanych w Polsce, a konkretnie w Ośrodku Villa Carpatia. Ma on w tym temacie doświadczenie zebrane również w krajach takich jak Niemcy czy Francja, co czyni jego wypowiedź jeszcze ciekawszą.

Bez rozległych wstępów oddajemy głos Panu Andre Kaczmarkowi:

„W zachodnim społeczeństwie rzeczą normalną jest, że zabiegi fizjoterapeutyczne są odpłatne. U naszych sąsiadów jak Niemcy czy Francja rodzaj zabiegów, ich ilość oraz koszty są ustalone „z góry” w zależności od zdiagnozowanego schorzenia. Nie ulega to zmianie niezależnie od tego jakie te działania dają efekty. Fizjoterapeuta trzyma się listy zabiegów jaką ma wykonać i na tym kończy się leczenie.

Z mojego doświadczenia wynika, że Polska należy do krajów gdzie fizjoterapeuta może również sam dobrać rodzaj terapii – nie jest zmuszony do trzymania się sztywnych wytycznych.

Moja Żona utykała od 15 lat, z powodu wylewu. Jej leczenie nie było prostą sprawą. Niestety ani francuska, ani niemiecka służba zdrowia nie była w stanie dobrać właściwych zabiegów fizjoterapeutycznych – pomimo, że ich diagnozy wykluczały uszkodzenia mięśni i stawów, to żadne działania nie dały poprawy stanu zdrowia.

W ośrodku Villa Carpatia Pani fizjoterapeutka poświęciła tyle czasu ile było potrzeba na konsultację i diagnozę. Dzięki temu zabiegi dobrała tak trafnie, że już po trzech lub czterech Żona chodziła bez utykania.

Mój przypadek był o wiele mniej skomplikowany – w Niemczech wszczepiono mi endoprotezy kolan. Kiedy przyjechałem do Villi Carpatii mogłem chodzić bez kul po płaskich powierzchniach, ale pokonywanie schodów było katastrofą. Po tygodniu już normalnie wchodziłem na schody! Dzięki zabiegom fizjoterapeutycznym i zgubieniu zbędnych kilogramów teraz mogę po nich biegać!

Moją opinię mogę Państwu osobiście potwierdzić jeśli napiszecie do mnie na email: ……………” (adres email został zanonimizowany  przez redakcję)

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Lekarz odpowiada na pytania o post warzywno-owocowy

Prezentujemy kolejny zestaw najczęściej zadawanych pytań przez naszych Gości. Odpowiedzi na nie udzieliła Pani Kamila Kaliszczak, która w naszym ośrodku prowadzi nadzór lekarski. Zapraszamy do czytania!

Poprzedni post z tej serii możecie przeczytać klikając tutaj.

Na czym polega fenomen diety warzywno-owocowej?

Stres i niezdrowe nawyki żywieniowe, a także współczesny szybki styl życia powodują, iż często zapominamy o odpowiedniej równowadze pokarmów. Jej przywrócenie zapewnia Dieta Dr Dąbrowskiej. Jest to tzw. głodówka lecznicza, która przebiega pod stałą kontrolą lekarską. Ma na celu wprowadzić i utrwalić zdrowe nawyki żywieniowe i przygotować do stosowania odpowiedniej, zbilansowanej diety na stałe. Dieta warzywno–owocowa to okresowa kuracja, która dostarcza witamin, mikroelementów, enzymów, odtruwa i wzmacnia własne mechanizmy obronne oraz przywraca równowagę zachodzących przemian w organizmie bez  obciążenia dla wątroby, nerek i trzustki, jak to ma miejsce np. w przypadku diet z zastosowaniem dużej ilości tłuszczów lub białek. Dieta ta jest znana od lat i jej fenomen polega na tym, iż pacjenci uzyskują efekty zwykle po dwutygodniowym, a nawet tygodniowym czasie jej stosowania. Okresem optymalnym, polecanym przez Panią Dr Ewę Dąbrowską, jest okres 6-tygodni. Każdy z kuracjuszy zgłasza się po pomoc z różnych przyczyn, ale osobiście nie znam osoby, która nie odczułaby pozytywnego wpływu kuracji na swoje przypadłości. Nie możemy zapominać, iż jej koniecznym uzupełnieniem jest regularna aktywność fizyczna.

Jakie są główne zasady diety?

W porównaniu z naszym tradycyjnym, codziennym żywieniem dostarcza trzykrotnie mniejszą ilość kalorii (do 800kcal/dzień), mniej białka i węglowodanów oraz 20-krotnie mniejszą podaż tłuszczu (wyłącznie tłuszcze roślinne). Stosowane są owoce i warzywa  o niskim indeksie glikemicznym. Dzięki takim produktom poziom cukru we krwi utrzymuje się na niskim poziomie. Najbardziej pożądane są produkty o niskim poziomie indeksu (10-30) i bogate w błonnik, stąd dieta oparta jest na naturalnych warzywach i owocach. Dodatkowo regularne uprawianie sportu jest niezbędne do utrzymania efektów diety.

Czy kuracjusze podczas turnusu chętnie wybierają ten sposób oczyszczenia organizmu?

Przyczyny wyboru diety eliminacyjnej są przeróżne: nawracające infekcje, choroby cywilizacyjne, choroby układu pokarmowego, zaburzenia autoimmunologiczne, schorzenia reumatologiczne, chęć poprawy samopoczucia i własnego wyglądu, czy też „regularne” oczyszczanie organizmu. Kuracjusze są otwarci na proponowane przez ośrodek zasady diety i chętnie poddają się kuracji.

Czy odnotowują Państwo w swoim ośrodku spektakularne efekty stosowania diety?  (odchudzanie, uregulowanie ciśnienia itp., może jakieś przykłady)

Owszem, analizując karty kuracjuszy odnotowałam u każdego pacjenta utratę wagi – od kilku do kilkunastu kilogramów u najbardziej zmotywowanych osób, a także uregulowanie ciśnienia tętniczego lub poziomu glikemii w krwi. Niektóre osoby mogły sobie nawet pozwolić na okresowe odstawienie tabletek, które zażywały od lat, jednakże to musi zawsze się odbyć pod stała samokontrolą oraz nadzorem lekarskim. Zauważyłam także ustąpienie przewlekłych dolegliwości bólowych stawów lub głowy. Na poprzednim turnusie rozmawiałam z panem, który odchudził się o 15 kg w 4 tygodnie, czy też panią przewlekłe cierpiąca na bóle stawów biodrowych, które ustąpiły  po zastosowaniu diety warzywno–owocowej. Wszyscy pacjenci deklarują osiągnięcie niższej wagi ciała, poczucie przypływu energii i lekkości, odczuwalne zwiększenie odporności, czy też „namacalnie” ukojony przewód pokarmowy – czyli zmniejszenie, czy nawet ustąpienie dolegliwości gastrycznych.

Co jest najtrudniejszego podczas stosowania diety warzywno-owocowej?

Myślę, że najtrudniejszy do zachowania jest reżim i rygorystyczne przestrzeganie diety, czyli nie podjadanie pomiędzy posiłkami. Często pacjenci mają obawy, czy dadzą radę poradzić sobie z poczuciem głodu związanym z podażą mniejszej ilości kalorii. Jednakże po kilku dniach organizm zaczyna korzystać z zapasowych źródeł energii zgromadzonej w postaci tkanki tłuszczowej, więc nie należy się od razu zniechęcać i przy zachowaniu początkowej dyscypliny utrzymanie diety nie jest trudne.

Czas wychodzenia z diety też jest ważny. Jak postępować po zakończeniu oczyszczenia?

Musimy pamiętać, aby nasze pożywienie spełniało właściwą rolę odtwarzania zdrowych tkanek i oczyszczania organizmu, powinno być jak najbardziej naturalne i urozmaicone. Powrót do normalnego odżywiania powinien trwać min. 2 miesiące. Należy bardzo powoli zwiększać ilość przyjmowanych kalorii i bilansować podaż energii poprzez aktywność ruchową. Trzeba zwracać uwagę, aby dieta była bogata i różnorodna – zbalansowana oraz dbać o florę jelitową. Nie zapominajmy o właściwym łączeniu pokarmów:

  • Zboża + warzywa, rośliny strączkowe, grzyby
  • Warzywa + nabiał, tłuszcze, ryby, zboża
  • NIE: nabiał/ mięso + ziemniaki, tłuszcze, zboża

W razie „małego głodu” między posiłkami lepiej zjeść owoc, pestki lub napić się rozcieńczonego z wodą soku owocowego lub szklankę wody z kawałkiem cytryny albo wody z miodem.

Tak jak wspominałam wcześniej dieta daje najlepsze efekty, gdy stosuje się ją przez 6 tygodni. W warunkach wczasowych trwa 2 – 3 tygodnie, po których można ją kontynuować w domu. Jeśli jednak chcemy zadbać o zdrowie, nie musimy pościć aż 1,5 miesiąca. Można stosować to menu np. przez dzień lub dwa w tygodniu dla podtrzymania uzyskanego efektu i zapobiegnięciu efektu jo – jo.

Już Hipokrates mówił, iż zdrowie wymaga stanu równowagi między wpływami środowiska, sposobem życia oraz elementami ludzkiej natury.

Niepokojące jest, iż w Polsce dzieci tyją najszybciej w Europie, a złe nawyki żywieniowe zaczynają się już w dzieciństwie, dlatego im szybciej zadbamy o stan naszego zdrowia, tym lepiej dla nas i naszych przyszłych pokoleń. Oczywiście dieta cud nie istnieje, a wszystko zależy od nas samych, jednakże stosowanie diet na własną rękę, które często są tworzone „wg.mody” może być niebezpieczne. Dieta warzywno-owocowa jest stosowana od lat pod nadzorem lekarzy, pielęgniarek, dietetyków, fizjoterapeutów, dlatego moim zdaniem jest tak skuteczna. W celu wypróbowania jej efektów polecam przekonanie się osobiście każdemu, kto chciałby poprawić swoje zdrowie.

autorka: lek. Kamila Kaliszczak, lekarz współpracujący z Ośrodkiem Wczasów Zdrowotnych Villa Carpatia

Share and Enjoy !

0Shares
0 0
Opinia o zabiegach fizjoterapeutycznych

Wrażenia po wczasach z dietą warzywno-owocową

Prezentujemy dzisiaj wywiad przeprowadzony z Panią Janiną. Jest to kolejny z cyklu artykułów opisujących wrażenia naszych Gości po skorzystaniu z diety warzywno-owocowej – zobacz poprzedni wpis.

Kiedy dowiedziała się Pani o diecie warzywno-owocowej i w jakich okolicznościach?

Pani Janina: Cztery lata temu, w sanatorium. W trakcie badania, pani doktor doradziła mi skorzystanie z oczyszczającej i odchudzającej diety warzywno-owocowej. Zasugerowała mi ośrodek Villa Carpatia w Żołyni, ponieważ sama korzystała z jego usług.

Co przekonało Panią do zastosowania diety?

Pani Janina: Miałam problem ze stawami kolanowymi, utykałam, nie byłam w stanie wykonywać niektórych ćwiczeń. Brakowało mi sił witalnych, przy wchodzeniu zaledwie na I piętro dostawałam zadyszki. Miałam podwyższone ciśnienie, czułam się ociężała i nieatrakcyjna.

Jak długo stosowała Pani dietę, jak się Pani czuła?

Pani Janina: W tym roku dwa razy, po dwa tygodnie – schudłam 9 kg. Co roku przyjeżdżam na dwa tygodnie i chudnę przeciętnie po 6 kg. Po kuracjach czuję się wyśmienicie, wracają mi siły witalne i chęć do życia. W trakcie pobytu w ośrodku biorę udział w zajęciach prowadzonych przez Panie fizjoterapeutki, dzięki temu czuję się wysportowana i bez zadyszki wchodzę po schodach. W ośrodku są wykłady dietetyków, które nauczyły mnie jak wyeliminować nieprawidłowe nawyki żywieniowe. Po powrocie do domu staram się stosować dietę wg wskazań Pani dietetyk.

Jakie korzyści zdrowotne odniosła Pani dzięki diecie?

Pani Janina: Po diecie ustąpił problem z kolanami, nie kuleję, nie odczuwam żadnych bóli. Jestem energiczna. Unormowało się ciśnienie, mogłam odstawić leki (UWAGA! Odstawienie leków powinno się odbywać wyłącznie po konsultacji z lekarzem! – przyp. red.).

Jakie są Pani przemyślenia odnośnie diety warzywno-owocowej?

Pani Janina: Od kiedy spróbowałam diety warzywno-owocowej zamiast wylegiwać się na plaży przyjeżdżam co roku do ośrodka, aby stosować dietę, ćwiczyć na sali gimnastycznej, chodzić na spacery. Żałuję, że wcześniej tego nie wiedziałam. Polecam każdemu, ponieważ w naturalny sposób można wyeliminować różne schorzenia, unikając stosowania leków, które mogą powodować skutki uboczne.

Wywiad przeprowadzony z Panią Janiną w Ośrodku Wczasów Zdrowotnych Villa Carpatia.

Share and Enjoy !

0Shares
0


0

Kinezyterapia – na czym polega?

O kolejnym typie zabiegów z jakich mogą korzystać goście ośrodka Villa Carpatia opowiada Małgorzata Bzdyra – magister fizjoterapii.

Kinezyterapia zaliczana jest do metod fizjoterapeutycznych. Jest to leczenie ruchem. Podstawą kinezyterapii są różnego rodzaju ćwiczenia lecznicze, inaczej nazywane gimnastyką leczniczą. Celem tych ćwiczeń jest przywrócenie pacjentowi pełnej sprawności lub jeśli nie ma możliwości powrotu do pełnego zdrowia, chociaż częściowej sprawności fizycznej. Należy pamiętać, że kinezyterapia ma działać korzystnie nie tylko na układ ruchu, czyli kości, mięśnie i stawy, ale ma ona za zadanie wywierać również pozytywny i korzystny wpływ na inne układy naszego organizmu.

Kinezyterapia polega na wykonywaniu ćwiczeń usprawniających o charakterze wzmacniającym, rozciągającym i rozluźniającym.

Głównym celem kinezyterapii jest:

  • przywrócenie choremu całkowitej lub możliwie największej sprawności psychofizycznej lub jej utrzymanie
  • poprawa funkcji układu nerwowego,
  • przywrócenie ruchomości w stawach,
  • przywrócenie siły i wytrzymałości mięśni,
  • korygowanie wad postawy i patologicznych nawyków ruchowych,
  • poprawa wydolności narządowej, szczególnie w obrębie układu oddechowego i sercowo-naczyniowego,
  • przystosowanie do życia z niepełnosprawnością.

Kinezyterapia przeprowadzana jest przez wykwalifikowanego fizjoterapeutę. Ćwiczenia odbywają się w specjalnie przygotowanej sali wyposażonej w przyrządy gimnastyczne, jak dmuchane piłki, ciężarki, drabinki, huśtawki, taśmy, tory i schody do nauki chodzenia. Zabiegi kinezyterapii można podzielić na miejscowe i ogólne. Ćwiczenia miejscowe dotyczą bezpośrednio zmienionego chorobowo narządu z kolei kinezyterapia uogólniona dotyczy nieobjętych chorobą części ciała. W tym przypadku przeprowadza się ćwiczenia ogólnokondycyjne, gimnastykę poranną, sport inwalidów czy ćwiczenia w wodzie. Wśród miejscowych ćwiczeń kinezyterapii wyróżnia się: ćwiczenia bierne- wykonywane przez fizjoterapeutę i specjalistyczną aparaturę bez czynnego udziału chorego, oraz ćwiczenia czynne, które pacjent wykonuje samodzielnie. Połączeniem tych dwóch rodzajów ćwiczeń są ćwiczenia czynno-bierne – ruch wykonywany jest biernie, natomiast chory czynnie rozluźnia mięśnie. Ponadto stosuje się także ćwiczenia izometryczne- czynne napinanie mięśni bez zmiany ich długości; ćwiczenia w odciążeniu- wykonywanie ruchu przy odciążeniu przez terapeutę ćwiczonego odcinka ciała; oraz ćwiczenia samowspomagane – chory siłą mięśni zdrowej kończyny wspomaga pracę chorej;

Kinezyterapia znajduje zastosowanie w rehabilitacji osób ze schorzeniami i dysfunkcjami narządów ruchu, wadami postawy, bólami mięśni, stawów, krzyża i kręgosłupa. Ćwiczenia zapewniają pełen zakres ruchu w stawach, a jeśli jest ograniczony, zwiększają go. Gimnastyka lecznicza zwiększa sprężystość i elastyczność więzadeł i torebek stawowych. Determinuje proces uwapnienia kości. Zwiększa siłę, masę i przywraca czynność mięśni. Jest również stosowana u pacjentów z chorobami układu krążenia. Wykorzystywane są one zatem u osób leczących się z powodu nadciśnienia tętniczego, u pacjentów z  problemami zakrzepowo-zatorowymi, u osób z chorobą wieńcową oraz po udarze. Ćwiczenia kinezyterapii stosowane są też u chorych ze stwardnieniem rozsianym, z chorobą Parkinsona oraz często również w przypadku innych chorób układu nerwowego. Kinezyterapia jest też bardzo potrzebna u niektórych pacjentów po leczeniu choroby nowotworowej, miedzy innymi stosowana jest ona u kobiet po mastektomii celem zapobiegania powstawania obrzęków oraz przykurczy. Zdarza się też, że zabiegi kinezyterapii działają bardzo korzystnie w sytuacji, kiedy pacjent cierpi z powodu odmy opłucnowej, niedodmy płuc oraz innych poważnych chorób płuc i klatki piersiowej, jak różnego rodzaju deformacje i urazy klatki piersiowej.

Dzięki właściwie prowadzonym i dobranym ćwiczeniom kinezyterapii stan zdrowia pacjenta może ulec znacznej poprawie, dzięki czemu będzie on mógł zostać poddany dalszej rehabilitacji umożliwiającej mu powrót do codziennego,  normalnego funkcjonowania.

autorka: mgr Małgorzata Bzdyra, fizjoterapeuta Ośrodka Wczasów Zdrowotnych Villa Carpatia

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Lekarz o diecie warzywno-owocowej

Zapraszamy do zapoznania z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi diety warzywno-owocowej. Na pytania odpowiedzi udziela Pani doktor Kamila Kaliszczak, sprawująca nadzór medyczny nad przebiegiem diety w ośrodku Villa Carpatia.

Na czym polega dieta warzywno-owocowa?

Jest to dieta ze znacznie ograniczoną kalorycznością i zmniejszoną podażą białka i węglowodanów, inaczej mówiąc tzw. post leczniczy. Ma on na celu utrwalić zdrowe nawyki żywieniowe i przygotować do stosowania odpowiedniej, zbilansowanej diety,  dostarczającej witamin, mikroelementów i enzymów. Głównym zadaniem diety jest pobudzenie organizmu do uruchomienia własnych mechanizmów obronnych i wzmocnienie naturalnej detoksykacji oraz przywrócenie równowagi w zakresie zachodzących przemian fizjologicznych w naszym organizmie. Podstawowym założeniem diety jest stosowanie odpowiednio dobranych oraz przygotowanych określonych surowych warzyw i owoców, a także naturalnych soków. Idealnym czasem stosowania postu leczniczego jest 42 dni, jednakże każdy krótszy okres jest już osiągnięciem i wykonaniem kroku w stronę poprawy i utrzymania własnego zdrowia oraz lepszego samopoczucia.

Jakie są jej wskazania i przeciwskazania?

Myślę, że każdy z nas mógłby znaleźć własne indywidualne wskazania do diety w zależności od typu, nasilenia, częstotliwości występowania dolegliwości, długości trwania różnych stanów i jednostek chorobowych. Jednakże do najczęstszych wskazań należą: nawracające infekcje, zwłaszcza górnych dróg oddechowych, zespoły cywilizacyjne, głównie zespół metaboliczny x (nadciśnienie tętnicze, cukrzyca typu 2, otyłość, często niestety olbrzymia), choroby układu pokarmowego, zaburzenia autoimmunologiczne, w tym również endokrynologiczne i schorzenia reumatologiczne, a także chęć poprawy samopoczucia i własnego wyglądu. Przeciwwskazania do stosowania diety również istnieją. Do najważniejszych należą: okres ciąży i karmienia piersią, zaawansowane choroby nowotworowe w trakcie leczenia lub jeszcze na etapie diagnostyki, krańcowa niewydolność narządów, nadczynność tarczycy, okresy bezpośrednio przed i pooperacyjne w zależności od zakresu zabiegu od miesiąca do trzech, stan po transplantacji narządów, aktywne zaburzenia psychoorganiczne, niedoczynność nadnerczy, nieleczona gruźlica, niewyrównana depresja lub inne zaburzenia chorobowe nastroju, jak również atak dny moczanowej dotychczas niezdiagnozowanej lub nieleczonej. Nie bez znaczenia jest również brak wewnętrznego przekonania do stosowania określonej diety, która przynajmniej okresowo, niesie z sobą pewne wyrzeczenia i ograniczenia.

O czym powinniśmy pamiętać wychodząc z diety?

Prawidłowe wychodzenie z diety jest często kluczowe dla zapobiegnięcia wystąpienia efektu jo-jo. Powrót do „ normalnego”, czyli zdrowego i już po wprowadzonych zmianach w porównaniu do poprzedniej diety odżywiania powinien trwać min. 2 miesiące,  należy bardzo powoli zwiększać ilość przyjmowanych kalorii, bilansować podaż energii poprzez aktywność ruchową. Ponadto zwracać uwagę, aby dieta była bogata i różnorodna – zbalansowana, dbać o florę jelitową i pamiętać o właściwym łączeniu pokarmów, aby wzajemnie się nie wykluczały. Warto wprowadzić nawyki żywieniowe – pamiętać o: śniadaniach, ostatnim posiłku max. 3 godz. przed snem, dokładnym przeżuwaniu pokarmu i nie popijaniu w trakcie posiłku. Pozytywne podejście zawsze pomaga w  cieszeniu się smakiem i świadomością robienia czegoś naprawdę dobrego dla swojego zdrowia, samopoczucia i całego organizmu, gdyż łatwiej jest wtedy przestrzegać założeń diety, jak i zasad zdrowego stylu życia. Musimy pamiętać, iż dieta jest również wyborem zdrowego stylu życia. Potocznie często błędnie jest używana wyłącznie w kontekście odchudzania. Już od czasów Hipokratesa mawiano, aby jedzenie traktować jako najskuteczniejszy lek.

autorka: lek. Kamila Kaliszczak, lekarz współpracujący z Ośrodkiem Wczasów Zdrowotnych Villa Carpatia

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Opinia o diecie warzywno-owocowej

Prezentujemy dzisiaj wywiad przeprowadzony z Panią Heleną, która korzysta regularnie z diety warzywno-owocowej. Takie rozmowy przeprowadzamy od czasu do czasu, ponieważ nie ma lepszej rekomendacji do stosowania diety.

Pani Helena gościła na turnusie w Villa Carpatia

Kiedy dowiedziała się Pani o diecie warzywno-owocowej i w jakich okolicznościach?

Pani Helena: O diecie dowiedziałam się 10 lat temu, w trakcie rozmowy ze znajomą osobą. Opowiedziała mi o wczasach zdrowotnych na jakie wyjeżdża.

Następnym razem na wczasy pojechała już ze mną i zostałyśmy przyjaciółkami.

Właśnie jesteśmy kolejny raz na wczasach z dietą warzywno-owocową w Żołyni.

Co przekonało Panią do zastosowania diety?

Pani Helena: Rekomendacja koleżanki. Efekty jakie udało jej się osiagnąć dzięki postowi warzywno-owocowemu były widoczne gołym okiem.

Jak długo stosowała Pani dietę, jak się Pani czuła?

Pani Helena: W ośrodku przez dwa tygodnie. Nie miałam powodów do narzekania na samopoczucie i nie odczuwałam głodu. Personel i fizjoterapeutki zrobiły wszystko żebyśmy się dobrze czuli fizycznie i psychicznie.

Jakie korzyści zdrowotne odniosła Pani dzięki diecie?

Pani Helena: Spadek wagi (o ok. 6 kg), obniżenie poziomu glukozy, uregulowanie ciśnienia tętniczego, uczucie lekkości, odprężenia, dobre samopoczucie, lepszą sprawność ruchową.

Jakie są Pani przemyślenia odnośnie diety warzywno-owocowej?

Pani Helena: Myślę, że powinniśmy o niej mówić rodzinie, znajomym, aby zachęcić ich do korzystania. Kto spróbuje, zazwyczaj wraca ponownie, bo każdy raz wpływa na polepszenie zarówno zdrowia fizycznego jak i psychicznego.

Wywiad przeprowadzony z Panią Haliną w Ośrodku Wczasów Zdrowotnych Villa Carpatia.

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Krioterapia – leczenie chłodem

   Krioterapia jest rodzajem terapii, która polega na leczeniu pacjenta przy wykorzystywaniu niskich temperatur, dochodzących nawet do –160 ºC . Leczenie zimnem ma wiele właściwości: likwiduje obrzęki, wzmacnia mięśnie i kości, wspomaga regenerację tkanek, działa przeciwbólowo, przyspiesza złuszczanie się naskórka, poprawia ukrwienie skóry, wspomaga wydzielanie endorfin.

   Ekstremalnie niskie temperatury przyczyniają się do reakcji obronnej organizmu. Początkowo nasze naczynia krwionośne kurczą się, zaś przepływ krwi i przemiana materii spowalniają się. Następnie obrona organizmu przybiera formę gwałtownego rozszerzenia się naczyń krwionośnych i zwiększenia przepływu krwi. W ten sposób do komórek ciała dociera znacznie więcej tlenu, substancji przeciwzapalnych i składników odżywczych niż normalnie. W rezultacie zmniejsza się stan zapalny i związany z nim ból, zaś uszkodzone tkanki szybciej się regenerują. Nasze mięśnie rozluźniają się, przemiana materii przyspiesza, a układ odpornościowy pracuje na najwyższych obrotach.

Wyróżnić można:

  • krioterapię miejscową – gdy dolegliwość dotyczy niewielkiej, określonej części ciała
  • krioterapię ogólną – polega na poddaniu całego organizmu pod działanie bardzo niskiej temperatury (do -160ºC) w kriokomorze na czas kilku (średnio 3) minut.

   Krioterapia miejscowa polega na przyłożeniu za pomocą specjalnego aplikatora do miejsca zmienionego chorobowo bardzo niskiej temperatury nawet -140ºC. Krioterapię miejscową należy wykonać w kilku cyklach. Powoduje ona zamarzanie zawartości komórek, pęknięcia błon biologicznych, destrukcję chorej tkanki i przekrwienia głębokiego okolicy poddanej zabiegowi. Krioterapia miejscowa działa przeciwbólowo i przekrwiennie. Krioterapię miejscową z wykorzystaniem dwutlenku węgla wykonuje się przez 1-3 minuty. W przypadku stosowania par ciekłego azotu zabieg trwa od 30 sekund do 3 minut. Jeśli zabiegowi poddawane jest podczas tego samego turnusu kilka miejsc na ciele pacjenta, łączny czas ekspozycji na zimno nie powinien przekroczyć 12 minut. Zabiegi wykonuje się raz dziennie przez 5-15 dni. Istnieje możliwość wykonywania krioterapii miejscowej do 3 razy dziennie, należy jednak pamiętać, że przerwa pomiędzy poszczególnymi zabiegami powinna wynosić co najmniej 3-4 godziny.

  Zabieg krioterapii ogólnej odbywa się w specjalnej kriokomorze i trwa od 1 do 3 minut. Przed wejściem do kriokomory pacjent powinien się odpowiednio przygotować. Najpierw należy włożyć odpowiedni strój wykonany z naturalnej wełny lub bawełny. W przypadku kobiet składa się on z koszulki, spodenek, opaski na głowę i uszy lub też nauszników, rękawiczek, długich skarpetek, maseczki chirurgicznej oraz drewnianych chodaków. Przed zabiegiem należy zdjąć biżuterię, zegarek, soczewki oraz okulary. Przed wejściem do komory pacjent powinien także dokładnie wytrzeć całe ciało, szczególnie w miejscach najbardziej narażonych na pocenie się. W dniu zabiegu nie powinno się używać balsamów oraz kremów nawilżających. Po zabiegu w kriokomorze prowadzone są ćwiczenia fizyczne w dobranych programach, z uwzględnieniem rodzaju dolegliwości, możliwości wysiłkowych i ruchowych, ogólnego stanu zdrowia.

Wskazania do krioterapii:

  • świeże urazy ( stłuczenia, skręcenia, zwichnięcia, naderwania mięśni, uszkodzenia ścięgien, uszkodzenia więzadeł),
  • przeciążeniowe odczyny zapalne stawów, ścięgien i mięśni,
  • choroby zwyrodnieniowe stawów,
  • wszystkie choroby reumatoidalne i reumatyczne narządów ruchu,
  • zmiany zapalne stawów o podłożu metabolicznym – dna (skaza moczanowa),
  • stwardnienie rozsiane,
  • profilaktyka osteoporozy,
  • niedowłady i przykurcze spastyczne kończyn w przebiegu porażenia połowicznego,
  • cellulitis,
  • depresje,
  • odnowa biologiczna i odchudzanie,
  • łuszczycowe zapalenie stawów.

Przeciwwskazania w krioterapii:

  • nieleczone nadciśnienie tętnicze,
  • stany nadwrażliwości na zimno,
  • zespół Sudecka,
  • zespół Reynauda,
  • zmiany skórne,
  • nadmierna labilność emocjonalna wyrażająca się potliwością skóry,
  • stany wyniszczenia i osłabienia,
  • niewydolność krążeniowa,
  • wady serca,
  • choroba wieńcowa,
  • zaawansowana miażdżyca,
  • odmroziny,
  • niedoczynność tarczycy,
  • choroby krwi,
  • obecność miejscowych odmrożenia,
  • choroba nowotworowa,
  • ropne schorzenia skóry,
  • względnie wiek powyżej 65 lat.

autorka: mgr Małgorzata Bzdyra, fizjoterapeuta Ośrodka Wczasów Zdrowotnych Villa Carpatia

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Tanie wczasy odchudzające

Czasami żeby osiągnąć swój cel trzeba zupełnie zmienić otoczenie. Przykładem takiej praktyki są wczasy odchudzające dla dorosłych, czyli przyjemność połączona z pożytecznym. Dla wielu osób to realna szansa na zmianę dotychczasowych nawyków żywieniowych wraz ze zgubieniem kilku zbędnych kilogramów. Jednocześnie wakacje odchudzające są organizowane w ośrodku położonym w atrakcyjnym miejscu. Można tam liczyć na bliskość natury, codzienną aktywność fizyczną, a także ciszę i spokój.

Turnusy odchudzające – na czym polegają?

Celem takiego wyjazdu jest utrata wagi w zdrowy, zbilansowany sposób. Żeby tak właśnie się stało, wakacje muszą trwać co najmniej tydzień. W trakcie turnusu uczestnicy podążają za zasadami jednej z kilku korzystnych dla zdrowia dieta.

  1. Dieta warzywno-owocowa – Ta dieta nazywana jest również postem Daniela i opiera się w całości na warzywach i owocach takich jak jabłka czy niektóre cytrusy. W czasie postu organizm przechodzi w stan odżywiania wewnętrznego. Zjada nie tylko komórki tłuszczowe, ale również zalegające złogi. Efektem jest wyleczenie organizmu z wielu przewlekłych schorzeń. Z takiej terapii powinny w szczególności skorzystać osoby cierpiące na zwyrodnienia stawów, problemy skórne, bezpłodność, cukrzycę czy alergię. Są to tanie wczasy odchudzające oraz oczyszczające.
  2. Dieta makrobiotyczna – mniej restrykcyjna i bardziej wartościowa. Bazuje na produktach takich jak pełne ziarno, strączki, warzywa, owoce i nabiał. Dostarcza organizmowi pełni potrzebnych składników odżywczych. Fermentowane produkty takie jak jogurt, kefir, kapusta i ogórki kiszone przyśpieszają trawienie. Tym sposobem można połączyć ze sobą wczasy, odchudzanie i cieszenie się smakiem potraw.
  3. Dieta bezglutenowa – stosowana głównie u osób chorych na celiakię, alergie pokarmowe czy stany zapalane układu pokarmowego. Wyklucza z diety białko roślinne, jakim jest gluten.

Sanatorium odchudzające dla dorosłych zapewnia odpowiednie ułożenie diety. Jego pracownicy zaś zajmują się przygotowywaniem potraw zgodnie z wytycznymi danego stylu żywienia. Kucharki i kucharze dokładają wszelkich starań, aby dania były nie tylko zdrowe, ale również smaczne oraz estetycznie podane.

Wczasy odchudzające – cena za pobyt

Koszt, jaki ponosi osobą chcąca przejść obóz odchudzający, zależny jest od co najmniej kilku czynników – sezonu, ilości dni, wybranej opcji zakwaterowania oraz zabiegów zdrowotnych. Oprócz wysoce komfortowego noclegu, smacznych posiłków i możliwości obcowania z naturą obiekt zapewnia wiele udogodnień. W cenę wliczona jest m.in. regularna opieka pielęgniarki, spotkania z dietetykiem i lekarzem. Obozy odchudzające to możliwość trwałej zmiany dotychczasowych nawyków. Dlatego organizowane są liczne wykłady i prelekcje na temat zdrowia. Żeby przyśpieszyć proces odchudzania oraz polepszyć swoje samopoczucie uczestnicy biorą udział w zajęcia ruchowych z fizjoterapeutą, mogą korzystać z basenu czy groty solnej.

Share and Enjoy !

0Shares
0


0