Archiwa tagu: fizjoterapia

Wady postawy u dzieci, jak im zapobiegać, diagnozować i leczyć? – w zdrowym ciele zdrowy duch

Skąd się biorą wady postawy?

Wady postawy ciała dotyczą  coraz to większej liczby dzieci oraz młodzież w wieku szkolnym. Związane głównie jest to z siedzącym trybem życia. Dzieci spędzają obecnie więcej czasu siedząc przed telewizorem, komórką, laptopem, zaniedbując w ten sposób aktywność fizyczną. Rodzice powinni od najwcześniejszych lat życia zarażać swoją pociechę radością  z chodzenia, biegania czy różnych dyscyplin sportu, ale też powinni  bacznie obserwować sylwetkę swojego dziecka. Alarmującymi objawami, które powinny zapalić czerwone światło są wszystkie skrzywienia w obrębie kręgosłupa i pleców: zbytnie wysuwanie głowy w przód, zaokrąglenie pleców z jednoczesnym ustawieniem barków do przodu i środka. Warto też przyjrzeć się barkom czy są na tym samym poziomie, i czy łopatki nie odstają do płaszczyzny pleców. Uwagę powinno się też skupić na kolanach i stopach w czasie kiedy dziecko stoi i jak się porusza.

Szybka reakcja

Gdy zauważymy którąś z powyższych wad, powinniśmy zwrócić się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, on może wystawić nam skierowanie do poradni wady postawy ciała. W przypadku wady postawy kwalifikującej się do rehabilitacji leczniczej narządu ruchu, skierowanie na zabiegi  w ramach umowy z NFZ w przypadku dzieci  wystawiają odpowiednio lekarze specjaliści dziecięcy.

Udając się ze skierowaniem do poradni warto już lekarza rodzinnego zapytać się gdzie można takie skierowanie zrealizować. Ważne jest w tym momencie rozeznanie się jak wygląda badanie fizykalne wykonywane przez lekarza specjalistę, jakie są jego specjalizacje, jakie dodatkowe szkolenia w ramach wad postawy on ukończył, i czy w badaniu wspomaga się  nowoczesną diagnostyka opartą na metodach komputerowych.

Rehabilitacja

Po badaniu fizykalnym i w zależności od tego jak duża wada powstała, zostaje ustalona forma w jaki sposób będą odbywały się zlecone zabiegi. Rehabilitacja może odbywać się na oddziale rehabilitacji w formie pobytu turnusowego, jako pobyt dzienny na oddziale, gdzie dziecko po odbytych zabiegach wraca do domu oraz w systemie ambulatoryjnym. Na tym poziomie też powinniśmy wcześniej poszukać informacji, gdzie można taką rehabilitację zrealizować. Ważne jest to czy w ramach usprawniania nasze dziecko będzie miało terapię indywidualną, bo każda wada postawy , pomimo że z nazwy brzmi tak samo jak u innego dziecka, to pamiętamy, iż  przyczyna powstania i schemat jej rozwoju  może przebiegać inaczej. Istotne również jest to, aby postępy usprawniania były cały czas monitorowane.

Metody neurorozwojowe

Obecnie najbardziej cenionymi metodami leczenia wad postawy ciała są metody neurorozwojowe, opierające się na indywidualnym podejściu do pacjenta. Należą do nich między innymi usprawnianie wg koncepcji FITS, PNF w skoliozach, metoda Lehnert-Schroth, a także metoda FED.  Wszystkie z nich są już dostępne w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia. Warunkiem sukcesu podjętej terapii wad postawy ciała jest zaangażowanie dziecka i rodziny w terapię i codzienne wykonywanie zaleconych ćwiczeń w domu. Proces leczenia skolioz i innych wad postawy jest bardzo długi i wymaga zarówno od zespołu medycznego, jak i samego pacjenta systematyczności.

Koncepcja FITS

Założenia koncepcji FITS, czyli Funkcjonalnej Indywidualnej Terapii Skolioz, to uświadomienie dziecku istniejącej deformacji kręgosłupa i tułowia oraz wskazanie kierunku korekcji skoliozy, relaksacja struktur mięśniowo-powięziowych ograniczających trójpłaszczyznowy ruch korekcyjny. Do podstaw należy także nauka prawidłowego obciążania stóp w celu poprawy ustawienia miednicy i równomiernego obciążania kończyn dolnych, wzmocnienie siły mięśni dna miednicy oraz krótkich rotatorów kręgosłupa w celu poprawy stabilizacji dolnego tułowia oraz torowanie prawidłowego, trójpłaszczyznowego, oddechu korekcyjnego w pozycjach fizjologicznych. Terapia ma za zadnie wskazać prawidłowe wzorce korygujące skoliozę oraz wszelkie deformacje tułowia związane ze skrzywieniem i nauczyć prawidłowego obciążania pośladków w siadzie,  prawidłowego chodu i czynności dnia codziennego.

Terapia PNF

Terapia PNF jest bezbolesna i funkcjonalna, co oznaczy zgodna z potrzebami ruchowymi zgłaszanymi przez dziecko i wzorowana na naturalnych ruchach zdrowego człowieka. Terapeuta na podstawie analizy skrzywienia (jednołukowa lub dwułukowa skolioza) wybiera odpowiednie wzorce ruchowe, aby uzyskać korekcję kręgosłupa w trzech płaszczyznach. Jest ona prowadzona w wielu pozycjach wyjściowych i z wykorzystaniem np. taśm, piłek, co ma na celu utrwalenie osiągniętej korekcji i przygotowanie dziecka do wykonywania codziennych aktywności przy optymalnie skorygowanym kręgosłupie.

Metoda Lehnert-Schroth

Metoda Lehnert-Schroth jest to ortopedyczno-oddechowy system polegający na stosowaniu ćwiczeń w trzech płaszczyznach: czołowej, strzałkowej i poprzecznej. W korekcji  skolioz wykonuje się ćwiczenia asymetryczne, a w korekcji odchyleń w płaszczyźnie strzałkowej kifoza, lordoza – symetryczne. Ćwiczenia powinny być robione systematycznie i z dużą intensywnością. W metodzie wyróżnia się następujące ćwiczenia wentylacyjne, mobilizacyjne, kształtujące, rozciągające-siłowe  i elongacyjne w zwisach.

Metoda FED

Metoda FED jest kompletną metodą leczenia skrzywienia kręgosłupa. Jest trudniej dostępna, ale bardzo skuteczna. Każdy zabieg trwa 90 minut i składa się z trzech etapów. Pierwszy to przygotowanie mięśni przez elektrostymulację lub rozgrzanie. W drugim etapie pacjent zostaje podwieszony w maszynie w specjalnej kamizelce, dzięki czemu uzyskuje się redukcję ok. 80% ciężaru ciała i wydłużenie kręgosłupa. Ostatnim etapem jest 30 minut ćwiczeń ogólnorozwojowych mających na celu utrzymać postawę i utrwalić korekcję osiągniętą za pomocą aparatu FED. Wszystkie ćwiczenia są indywidualnie dobierane dla każdego pacjenta.

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Jakie zabiegi stosuje się kiedy boli nas bark? Które z nich są refundowane przez NFZ?

Jednym z ważniejszych elementów w ciele człowieka jest staw barkowy, zwany również ramiennym. Z anatomicznego punktu widzenia pojęcie bark obejmuje tzw. struktury okolicy ramiennej, w skład której wchodzą stawy ramienno-łopatkowy i barkowo-obojczykowy, ścięgna i brzuśce stożka rotatorów a także ścięgna i kaletki, w tym ruchome połączenie łopatki z klatką piersiową. Staw barkowy jest jednym z najbardziej obciążonych w ludzkim ciele, przez co często ulega kontuzjom, których leczenie wymaga długotrwałej oraz wieloetapowej rehabilitacji. Ważna jest więc profilaktyka, a także świadomość objawów, a także ich konsekwencji, a najgorszym, co możemy zrobić, jest zaniechanie.

Zazwyczaj wszystkie urazy stawu barkowego kończą się rehabilitacją, niestety, bardzo długą, ponieważ zakres ruchu tego stawu jest ogromy i doprowadzenie go do użyteczności po kontuzji, wymaga długiego okresu rekonwalescencji. Pozytywny wynik rehabilitacji zależy od właściwego rozpoznania, leczenia stwierdzonych odchyleń od prawidłowego stanu i zrozumienia ich znaczenia dla właściwego funkcjonowania barku. Celem rehabilitacji, bez względu na rodzaj uszkodzenia, jest przywrócenie utraconych funkcji.

Fizykoterapia

 W pierwszym etapie rehabilitacji barku warto skorzystać z zabiegów fizykoterapii. Fizykoterapia jest działem fizjoterapii, w którym w terapii stosuje się występujące w przyrodzie czynniki fizyczne, np. oddziaływanie zimna, ciepła, promieniowanie słoneczne, a także czynniki fizyczne wytworzone przez urządzenia, np. prąd niskiej lub wysokiej częstotliwości, promieniowanie świetlne, podczerwone, nadfioletowe, ultradźwięki. Zabiegi złagodzą  stan zapalny, będą działały przeciwbólowo, przeciwzapalnie oraz przyśpieszą gojenie tkanek. Na przykład pod wpływem ultradźwięków dochodzi do mikromasażu, przegrzania tkanek, zmian fizykochemicznych (wpływ na koloidy tkankowe), stymulacji układu nerwowego. W efekcie zaobserwować można działanie przeciwbólowe, przeciwobrzękowe, przeciwzapalne, przekrwienie tkanek, zwiększenie rozciągliwości tkanki łącznej, przyspieszenie gojenia się tkanek miękkich i tkanki kostnej, zmniejszenie napięcia mięśni. W laseroterapii oddziałuje się promieniowaniem podczerwonym lub czerwonym w zależności od wskazań. Promieniowanie podczerwone głębiej penetruje tkanki, dlatego też stosowane jest w terapii tkanek podskórnych. Udowodniono, że zastosowanie laseroterapii powoduje wzrost syntezy kolagenu, wpływa korzystnie na zaopatrzenie tkanek w tlen, wpływa na wzrost poziomu endorfin oraz wzrost zawartości wapna i gęstości beleczek kostnych, zwiększa odpływ limfy. Krioterapia to natomiast forma zimnolecznictwa, czyli leczenia zimnem, która polega na wykorzystaniu temperatur niższych niż 0°C przez pary ciekłego azotu. W trakcie oddziaływania zimna na tkanki dochodzi do skurczu mięśni i naczyń krwionośnych, a potem ich gwałtownego rozszerzenia. Do komórek dociera wtedy więcej tlenu i substancji odżywczych. W efekcie zmniejszają się ból, stan zapalny, ma miejsce szybsza regeneracja zniszczonych struktur stawowych. Magnetoterapia, inaczej określana jako pole magnetyczne, to zabieg polegający na wykorzystaniu pola magnetycznego o niskiej częstotliwości. To jedna z najczęściej używanych metod rehabilitacji w przypadku urazów i zapaleń stawów oraz w chorobie zwyrodnieniowej stawów. Wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne, wspomaga mikrokrążenie i oddychanie tkankowe, przyspiesza regenerację.

Elektroterapia

Elektroterapia to różne zabiegi, w tym jonoforeza, prądy diadynamiczne DD, prądy TENS, elektrostymulacja mięśni. Łączy je wykorzystanie energii elektrycznej. Stymulacja prądem zmniejsza ból i wspomaga procesy odbudowy struktur stawowych w barku.

Kinezyterapia

 Równolegle z fizykoterapią należy wprowadzić kinezyterapię, czyli leczenie ruchem. Początkowo wykonuje się ćwiczenia nakierunkowane na odzyskanie pełnego zakresu ruchu oraz pobudzające stymulacje nerwowo – mięśniową. Następnie wprowadza się ćwiczenia wzmacniające i uelastyczniające mięśnie w obrębie barku oraz poprawiające stabilizację stawu oraz jego czucie głębokie. W końcowym etapie obowiązują ćwiczenia całej kończyny górnej, które zwiększą jej siłę mięśniową, poprawią kontrolę i dynamikę ruchów.

Terapia manualna

 Od początku w celu zmniejszenia napięcia mięśniowego oraz zwiększenia ruchomości obręczy barkowej stosuje się też terapię manualną. Wśród metod terapii warto wspomnieć  o terapii punktów spustowych. Podczas leczenia punktów spustowych terapeuta odnajduje punkty i stosuje kilka metod dezaktywujących dany punkt m.in. kompresja, rozciąganie mięśni, rozluźnienie mięśniowo-powięziowe, rozluźnianie pozycyjne, masaż. Jeśli w danej okolicy istnieje wiele punktów spustowych, leczeniu poddaje się te najbardziej bolesne, położone najbliżej centralnej linii ciała i najbardziej proksymalnie. Nadwrażliwe punkty zmniejszają swoją aktywność, ulegają wyciszeniu, a dolegliwości bólowe maleją lub ustępują. 

Masaże

Z kolei masaż tkanek głębokich  jest formą manualnej pracy z ciałem, podczas której terapeuta „pracuje na tkance łącznej” poprzecznie do fizjologicznego przebiegu mięśni, ścięgien czy więzadeł. W tym masażu zawarte są elementy rozluźniania mięśniowo-powięziowego oraz terapii punktów spustowych. Zabieg wykonywany jest wolno i precyzyjnie, dłonie terapeuty ułożone są pod takim kątem, aby miał on jak największy wpływ na rozciąganie masowanych struktur. Efektem jest poprawa ruchomości, gibkości i przesuwalności tkanek oraz przekrwienia.

Plastrowanie dynamiczne

Skutecznym wsparciem w leczeniu bólu barku jest metoda plastrowania dynamicznego, popularnie zwana kinesiology tapingiem. W zależności od odpowiedniej aplikacji taśmy metoda ta zmniejsza ból i obrzęk, poprawia czucie głębokie przez normalizację napięcia powięzi i tkanek otaczających staw, redukuje stan zapalny, zwiększa zakres ruchu i poprawia stabilizację stawów nadruchomych.

NFZ

Oprócz kinesiology tapingu wszystkie wyżej wspomniane metody są refundowane prze NFZ. Jednak, aby uzyskać zadowalający efekt, pełną bezbolesną ruchomość stawu należy nastawić się na dużo samodzielnej pracy w domu i systematyczność wykonywania zaleceń fizjoterapeuty.

Jolanta Fus

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Zabiegi na chore stawy

Witamy Was Kochani na blogu oficjalnie w Nowym Roku! Życzymy Wam samych sukcesów i pięknych chwil. Zapraszamy oczywiście do śledzenia bloga i naszych profili w mediach, bo w tym roku również będzie się pojawiało dużo ciekawostek. U nas wszystko super, szczęśliwie wystartowaliśmy z turnusami zdrowotnymi oraz z cateringiem warzywno-owocowym.

Post Daniela, jako metoda wzmacniania odporności i kondycji fizycznej naszego organizmu, cieszy się w obecnym czasie dużym zainteresowaniem. Trwający pierwszy turnus z dietą warzywno-owocową jest dość liczny, za co serdecznie Wam dziękujemy! :)

Temat chorych stawów poruszała już u nas na blogu lek. Justyna Haba-Mierzwa. Jeśli jesteście ciekawi tego artykułu, znajdziecie go tutaj. Dziś natomiast chcemy zaprezentować wypowiedź fizjoterapeutki mgr Małgorzaty Bzdyry, tak więc nie przedłużając, zapraszamy do lektury… :)

Rehabilitacja przy wielu chorobach i urazach stawów bardzo przyspiesza powrót do zdrowia. Zabiegów rehabilitacyjnych na stawy jest wiele, ale ich skuteczność zależy od stanu pacjenta i rodzaju dolegliwości. 

Z wiekiem stawy, tak jak wszystkie inne części naszego ciała, zużywają się. Zmiany widoczne są zwłaszcza w chrząstce stawowej, która wraz z upływem lat staje się coraz mniej gładka i cienka. Pojawiają się wtedy napięcia mięśniowe powodujące dodatkowy ucisk na chrząstkę. Taka bez ustanku obciążana chrząstka przestaje właściwie pracować nie jest już w stanie zasysać niczym gąbka substancji odżywczych, a co za tym idzie nawilżać i regenerować stawów. W końcu chrząstka może zniknąć i wtedy pojawiają się większe problemy.

Zdarza się, że stawy bolą na skutek przeforsowania np. po całym dniu chodzenia. Ale takie dolegliwości szybko mijają. Jednak, gdy staw boli bez wyraźnej przyczyny, sztywnieje i puchnie, trzeba zgłosić się do lekarza.

Jakie zabiegi poleca się osobom z bólami stawów i chorobami zwyrodnieniowymi?

Na podstawie wywiadu i odpowiednich badań takich jak np. rtg, usg, rezonans magnetyczny czy tomografia komputerowa ustali on przyczynę dolegliwości i skieruje na konsultację do ortopedy, reumatologa czy specjalisty rehabilitacji ruchowej. Oprócz leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych lekarz zleci zabiegi, które usprawnią bolące stawy. Stosuje się elektroterapię (jonoforeza, prądy interferencyjne, TENS), leczenie zimnem (krioterapię) które daje efekty przeciwbólowe, przeciwobrzękowe i przeciwzapalne, zabiegi laseroterapii i pole magnetyczne, kinesiotaping w celu odciążenia stawu. Zaleca się również zabiegi poprawiające krążenie miejscowe, przygotowujące do ćwiczeń takie jak: gorące kąpiele, okłady borowinowe, masaż, solux, ciepłe okłady żelowe. Potrzebna jest seria zabiegów ok. 10 do 20, a czasem kilka serii. Trzeba poddawać się im systematycznie, kilka razy w tygodniu. 

Gdy chorują stawy warto…

Osoby np. z chorobą zwyrodnieniową stawów biodrowych i kolanowych powinny unikać miękkich, głębokich foteli, spać na twardym łóżku, dbać o prawidłową postawę ciała, stale prowadzić odpowiednią aktywność fizyczną, oraz odciążać chory staw przez odpoczynek a w późniejszym okresie poprzez używanie laski czy kul. Dobrze dobrane ćwiczenia, mające na celu utrzymanie odpowiedniej siły i elastyczności mięśni, utrzymanie maksymalnej bezbolesnej ruchomości stawów i zapobiegające przykurczom stawowym pomagają spowolnić postępowanie choroby, szczególne znaczenie mają tutaj ćwiczenia w odciążeniu.

Pamiętajmy również o odpoczynku w ciągu dnia, aby chore stawy nie były nadmiernie przeciążane i eksploatowane. 

Odpowiednio przeprowadzona fizykoterapia i ćwiczenia może przynieść choremu ulgę w bólu, zredukować zanik mięśni, wspomóc odżywienie i ukrwienie tkanek, a także zahamować lub spowolnić zmiany chorobowe.

Autorką wypowiedzi jest mgr Małgorzata Bzdyra,
fizjoterapeutka ośrodka Villa Carpatia
.

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Halluksy i ostroga piętowa – rehabilitacja

Z tego artykułu dowiesz się jakie zabiegi rehabilitacyjne można zastosować na halluksy i ostrogi piętowe. Autorką wypowiedzi jest mgr fizjoterapii Małgorzata Bzdyra, fizjoterapeuta z ośrodka wczasów zdrowotnych Villa Carpatia.

Nasze stopy dźwigają cały ciężar ciała. Kiedy zaczynają nas boleć, trudno nam normalnie funkcjonować. Stawianie ich nieprawidłowo, nadwaga, źle dobrane obuwie powodują przeciążanie mięśni i stawów. Prowadzi to do powstania wielu schorzeń stóp m.in. ostrogi piętowej czy też halluxów.

Czym jest i jak powstaje ostroga piętowa?

Problem ostrogi piętowej nie dotyczy wyłącznie osób starszych, ale także młodych i w wieku średnim. Schorzenie to może przydarzyć się każdemu, niezależnie od prowadzonego trybu życia. Główną przyczyną dla której tworzy się ostroga piętowa jest stan zapalny miejsca, tam gdzie kość pięty jest złączona z rozcięgnem piętowym, czyli strukturą napinającą się a następnie rozluźniającą w trakcie kolejnego kroku. Tego typu stan zapalny pojawia się wskutek użytkowania niewłaściwego i niekomfortowego obuwia, czy poniesionego urazu albo też przeciążenia, spowodowanego nadwagą. Otyłość przyczynia się do spłaszczenia podłużnego łuku stopy, a poprzez to rozcięgno piętowe naciąga się znacznie bardziej. Nieleczony stan zapalny prowadzi do powstania złogów wapiennych, a w konsekwencji narośli na spodzie stopy, którą nazywa się ostrogą piętową. Ból, który odczuwa chory, nie jest jednak spowodowany wyrostkiem kostnym, ale stanem zapalnym rozcięgna podeszwowego. I to właśnie ono wymaga leczenia.

Leczenie ostrogi piętowej

Terapia przy ostrodze piętowej w pierwszej kolejności polega na:

  • noszeniu specjalistycznych wkładek ortopedycznych do obuwia, których zadaniem jest odciążanie nacisku w obrębie pięty,
  • używaniu wkładek korekcyjnych o ile deformacja stopy tego wymaga,
  • zmianie obuwia na buty na niskim obcasie i z elastyczną, amortyzującą podeszwą,
  • przyjmowaniu doraźnie doustnych niesteroidowych leków przeciwzapalnych wskazanych przez lekarza prowadzącego,
  • fizykoterapii (laseroterapia, ultradźwięki, pole magnetyczne, jonoforeza, krioterapia, kinezyterapii (ćwiczenia), kinesiotaping).

W przypadku gdy standardowe leczenie nie skutkuje, wykonywana jest fala uderzeniowa (ESWT), która działa przeciwzapalnie, blokuje bodźce bólowe i przyspiesza gojenie tkanek. Leczenie ostrogi jest długotrwałe – zwykle trwa od 3 do 6 miesięcy i likwiduje wyłącznie stan zapalny, a nie narośl.   

Halluksy – czym są? Jakie są przyczyny ich powstawania?

Również bardzo częstym schorzeniem stóp są halluksy. Do tego typu schorzenia przyczyniają się do uwarunkowania genetyczne, nadwaga, noszenie butów na wysokim obcasie, wady postawy oraz płaskostopie. Hallux to deformacja stawu śródstopno-paliczkowego palca dużego (palucha) która nazywana jest często paluchem koślawym. Z powodu tej deformacji stawu rozwija się znaczące odchylenie palca w bok. Kości dużego palca są wypychane w kierunku mniejszych palców. Ponadto często występują: pogrubienie skóry i tkanek znajdujących się w okolicach stawu. Zagęszczenie skóry i tkanki mogą doprowadzić do stanu zapalnego, obrzęku, a nawet bólu.

Leczenie halluksów – zacznij działać jak najszybciej!

Halluksy nie powstają z dnia na dzień. Problem narasta stopniowo najważniejsze, by już na początku choroby, gdy dolegliwości są niewielkie, zacząć działać. Wtedy można spowolnić rozwój choroby (noszenie wygodnego obuwia: nie za ciasnego i nie za wąskiego, ćwiczenie palców stopy, rezygnacja z wysokich obcasów, niedopuszczanie do nadwagi (zdrowa dieta i ćwiczenia fizyczne).

Najprostsze metody, do których mają dostęp pacjenci to:

  • plastry na halluksy czy żelowe osłony na halluksy – często wzbogacone o olejki o działaniu leczniczym, chroniące bolące miejsce,
  • kliny międzypalcowe, separatory – przywracają palcom stóp właściwe ustawienie, zmniejszają ból i tarcie
  • peloty , wkładki i półwkładki – dobrze wpływają na rozkład nacisku w stopie, zapobiegają płaskostopiu poprzecznemu i spowalniają rozwój koślawości palucha,
  • opaska na halluksy – żelowa wkładka chroni przed otarciami i utrzymuje paluch we właściwej pozycji,
  • aparaty korekcyjne na dzień lub na noc- hamują pogłębianie się deformacji,

Dolegliwości towarzyszące zniekształceniu stopy można skutecznie niwelować dzięki zabiegom fizjoterapeutycznym. By dobrać odpowiednie leczenie do poziomu zaawansowania choroby, należy udać się na konsultację ortopedyczną lub konsultację fizjoterapeutyczną, a następnie na rehabilitację. Leczenie rehabilitacyjne składa się z: terapii manualnej, kinesitapingu, kinezyterapii, dodatkowo uzupełnione o leczenie tradycyjnymi zabiegami fizykoterapeutycznymi: laserem biostymulujacym oraz falą ultradźwiękową. Stosowana terapia musi być wykonana w serii i dla wielu pacjentów jest dość nieprzyjemna, jednakże efekty są bardzo dobre.

Autorką wypowiedzi jest mgr Małgorzata Bzdyra,
fizjoterapeutka ośrodka Villa Carpatia
.

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Zabiegi na kręgosłup szyjny

Zapraszamy do przeczytania wypowiedzi Małgorzaty Bzdyry – mgr fizjoterapii o tym kiedy ból karku powinien nas zaniepokoić oraz jakie metody leczenia stosowane są dla pacjentów z chorym kręgosłupem szyjnym.

Do czego jest nam potrzebny sprawny kręgosłup szyjny?

Kręgosłup szyjny pełni w naszym organizmie niezwykle ważną funkcję. Ta delikatna konstrukcje łącząca głowę z klatka piersiowa tworzy siedem kręgów, które układają się w łuk lekko wygięty do przodu. Są one mniejsze niż pozostałe kręgi kręgosłupa, ale pełnią bardzo ważną rolę. Od nich zależy m.in. sprawność zmysłów, np. równowagi, wzroku. Pierwszy – szczytowy – podtrzymuje czaszkę, drugi – obrotowy – umożliwia poruszanie głową w górę, w dół i na boki.

Co może oznaczać ból w okolicy karku?

Czasami ból kręgosłupa szyjnego pojawia się jednorazowo, na skutek przeciążenia czy zmęczenia. Jednak jeśli dolegliwości narastają i doskwierają coraz częściej, należy zgłosić się do specjalisty, aby jak najwcześniej powstrzymać rozwój niebezpiecznych zmian.

Ból szyi z tyłu, który może promieniować aż do rąk i dłoni, może być spowodowany przepukliną kręgosłupa szyjnego (potocznie: wypadnięcie dysku) lub zwężeniem kanału kręgowego, co skutkuje uciskaniem nerwów. Bólowi towarzyszą czasem drętwienie karku oraz mrowienie w okolicach ramion i rąk. Symptomy mogą pojawić się nagle lub narastać. Jeśli ból narasta powoli i stopniowo (czasem nawet w ciągu kilku lat) i jest związany z określoną czynnością lub pozycją, przyczyną jest prawdopodobnie zwężenie kanału kręgowego. Ból karku, który nie ustępuje od kilku miesięcy i bywa zmienny, może świadczyć o zmianach zwyrodnieniowych kręgosłupa szyjnego. Ból karku, który nasila się w godzinach porannych i wieczornych, bywa sygnałem zwyrodnienia stawów kręgosłupa szyjnego.

Fizykoterapia i kinezyterapia na ratunek kręgosłupowi szyjnemu

Kręgosłup szyjny u wielu ludzi jest źródłem poważnych dolegliwości, nieraz utrudniających pracę i normalną aktywność życiową. Leczenie może być zachowawcze bądź operacyjne w zależności od stanu pacjenta, objawów neurologicznych, diagnostyki obrazowej (rezonans magnetyczny MRI, elektromiografia EMG, rentgen RTG).

W stanach ostrych i silnego bólu często podawane są środki przeciwzapalne i przeciwbólowe. Stosowane są pozycje ułożeniowe  (ułożenie w pozycji bezbolesnej, odciążającej kręgosłup) oraz w przypadku zablokowania ruchowego powierzchni stawów międzykręgowych – mobilizacji odcinka zablokowanego. Istotne znaczenie w walce z bólem oraz wzmożonym napięciem mięśniowym ma masaż oraz właściwie dobrana fizykoterapia. Zaleca się przede wszystkim stosowanie zabiegów takich jak: stymulacja przeciwbólowa TENS, laseroterapia (na punkty bolesne), ultradźwięki, pole magnetyczne, oraz jonoforeza. Kolejnym etapem leczenia zachowawczego jest wprowadzenie odpowiednio dobranych ćwiczeń. Kinezyterapia (leczenie ruchem) jest najistotniejszym elementem usprawniania pacjentów. Stosuje się przede wszystkim ćwiczenia zmniejszające odruchowe wzmożone napięcie mięśni przykręgosłupowych oraz ćwiczenia poprawiające siłę i elastyczność tych mięśni. Istotne jest również przywrócenie równowagi statycznej w obrębie mięśni, a także poprawa stabilności tułowia oraz całego kręgosłupa.

Autorką wypowiedzi jest mgr Małgorzata Bzdyra,
fizjoterapeutka ośrodka Villa Carpatia
.

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Masaż w domu na 6 sposobów

Zapraszamy Was do przeczytania nowego artykułu autorstwa mgr fizjoterapii Małgorzaty Bzdyry o metodach masażu, które możemy wykonać samodzielnie. Jeśli chcecie zadbać o zdrowie i zrelaksować się, możecie to zrobić niewielkim nakładem kosztów bez wychodzenia z domu. Koniecznie napiszcie nam czy artykuł był dla Was pomocny. Może macie do nas jakieś pytania z zakresu fizjoterapii? Dajcie znać, a postaramy się na nie odpowiedzieć w najbliższych postach. :)

Nie przedłużając, zapraszamy do przeczytania wypowiedzi mgr Małgorzaty.

Czasem tak niewiele trzeba by zamienić dom w mały salon masażu. Wystarczy chwila wolnego czasu i własne dłonie aby wykonać automasaż, bądź wykorzystać w tym celu przyrządy i urządzenia dostępne na rynku. Masaż rozluźnia napięte mięśnie, łagodzi ból, zmniejsza zmęczenie, odpręża, ma wiele właściwości leczniczych. Jeśli nie ma przeciwwskazań medycznych, które dotyczą m.in. chorób nowotworowych, chorób skóry, łamliwych kości, schorzeń naczyń krwionośnych, gorączki, to można śmiało korzystać z jego dobrodziejstwa.

Automasaż jak sama nazwa wskazuje, jest wykonywany samodzielnie na wybranych partiach mięśni. Ma on podobne działanie jak masaż klasyczny – usprawnia przepływ chłonki i poprawia krążenie żylne. Automasaż zalecany jest szczególnie w profilaktyce i w zwalczaniu obrzęku. By uniknąć otarć naskórka i niepotrzebnych podrażnień podczas masażu używa się np. olejku do masażu, kremu do masażu, oleju kokosowego. Masowaną część ciała układamy w sposób zapewniający maksymalne rozluźnienie mięśni. Wszystkie ruchy powinny być wykonywane wzdłuż przebiegu naczyń limfatycznych, w kierunku dosercowym.

Alternatywą masażu ręcznego są różnego rodzaju przyrządy i akcesoria.

Dużą popularnością cieszą się wałki piankowe nazywane również rollerami. To niedrogie, wielofunkcyjne narzędzie, które jest bardzo skuteczną metodą walki z utrzymującym się napięciem mięśniowym. Wałki są bardzo lekkie, dlatego też można zabrać je ze sobą praktycznie wszędzie i używać kiedy tylko ma się na to ochotę. Roller piankowy możemy wykorzystać do masażu wszystkich głównych grup mięśniowych. Wałek umieszczamy pod wybraną grupą mięśni i przetaczamy się po nim pracując nad rozluźnieniem i poprawą elastyczności mięśni. Najczęstsze obszary masażu to: łydki, mięsień dwugłowy uda, mięśnie czworogłowe oraz mięśnie pleców. Wykonywany ucisk powoduje, że mięśnie się rozluźniają, przepływ krwi zwiększa się co pomaga organizmowi w procesie odnowy biologicznej.

Kolejną alternatywą są poduszki, fotele i maty masujące, które fantastycznie wpływają na krążenie, a poza tym rozluźniają mięśnie. Większość modeli posiada funkcję podgrzewania oraz kilku trybów masażu, co pozwala dostosować prędkość i intensywność do wrażliwości osoby masowanej. Dzięki tego typu masażom uzyskujemy relaks i odprężenie, a także zwalczamy bóle pleców.

Na rynku dostępne są także masażery modelujące sylwetkę, ich stosowanie powinno być połączone z odpowiednią dietą oraz ćwiczeniami. Pasy wibracyjne pomagają poprawić kondycje skóry, ale nie czynią cudów. Mogą być uzupełnieniem terapii odchudzającej, ale nie zastępują jej. Pozwalają na ujędrnienie masowanych okolic i poprawę krążenia. Pas posiada zazwyczaj kilka stopni masażu – od delikatnego do intensywnego. Można je samemu regulować albo nastawić program, który automatycznie, np. co parę minut, będzie zwiększał tempo masowania.

Do  poprawy kondycji skóry można wykorzystać również bańkę chińską. Działa ona na zasadzie zasysania tkanki pod ciśnieniem. Najczęściej spotyka się gumowe bańki jednak na rynku znajdziemy również takie, które wykonane są ze szkła. Zabieg pobudza krążenie krwi i płynów ustrojowych i stymuluje przemianę materii. Masaż bańką chińską to skuteczne narzędzie w walce z cellulitem, rozstępami, obrzękami limfatycznymi oraz bólem i nadmiernymi napięciami mięśni. Zabieg modeluje sylwetkę i poprawia jędrność skóry.

Bardzo pozytywne oddziaływanie na organizm mają masażery stóp, które poprawiają ukrwienie a także relaksują. Do masowania stóp można kupić drewniane wałki z wypustkami lub urządzenia do masażu na sucho bądź mokro. Można również zakupić fakirki, czyli klapki z wypustkami. Takie zabiegi pozwolą nam nie tylko poprawić nastrój, zlikwidować ból i opuchliznę nóg, ale także zadbać o skórę stóp.

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Sonoterapia

Sonoterapia i fonoforeza to zabiegi, z których można skorzystać na turnusie wczasów zdrowotnych w ośrodku Villa Carpatia w Żołyni koło Łańcuta. W połączeniu z dietą warzywno-owocową lub zdrową, zbilansowaną dietą pełnowartościową oraz zajęciami ruchowymi dostosowanymi do Twoich potrzeb i możliwości osiągniesz efekt poprawy zdrowia oraz polepszenia kondycji Twojego organizmu. Nasi Kuracjusze, często zauważają również znaczne zmniejszenie dolegliwości bólowych.

W dzisiejszym artykule znajdziecie odpowiedź na pytania:

Czym jest sonoterapia?
Jakie efekty wywołuje?
Jak przebiega zabieg?
Komu jest wskazany, a kto nie może z niego skorzystać?

Sonoterapia jest to jedna z metod fizykoterapii, która wykorzystuje do celów leczniczych ultradźwięki. Są to drgania mechaniczne o częstotliwości przekraczającej granicę słyszalności ucha ludzkiego. Częstotliwości wykorzystywane do zabiegów to najczęściej 1Mhz lub 3 Mhz. Jest to zabieg często przepisywany przez lekarzy, ponieważ wywołuje bardzo pozytywny efekt terapeutyczny. Działanie ultradźwiękiem sprowadza się głównie do wewnętrznego mikromasażu tkankowego oraz wywołania efektu termicznego. Dzięki temu następuje przegrzanie danej okolicy i zwiększenie przepływu krwi w obszarze poddanym działaniu sonoterapii.

Jakie są efekty sonoterapii?

Podstawowym efektem oddziaływania ultradźwięków na tkanki ze względu na swój charakter fizyczny jest działanie czysto mechaniczne, które generuje zmienne ciśnienie w obszarze terapeutycznym. Nazywane jest to mikromasażem dla tkanek. Wskutek tego działania zwiększa się przepuszczalność błon komórkowych i dochodzi do przyspieszenia procesów metabolicznych zachodzących w komórkach.

Drugim równie istotnym i typowym działaniem fal ultradźwiękowych jest rozgrzewanie tkanki. Ciepło powstaje w wyniku absorpcji przez tkanki energii fal ultradźwiękowych. Wywołuje to zmiany w przewodnictwie nerwowym, podniesienie progu bólu, rozluźnienie mięśni. Pojawia się również większa aktywność enzymatyczna, która także przyspiesza metabolizm i procesy regeneracyjne.

Efekt termiczny wpływa również na skórę zwiększając jej przepuszczalność. W związku z tym zjawiskiem pojawiły się w rehabilitacji przezskórne techniki podawania leków takie jak fonoforeza, czy elektrofonoforeza, w których ultradźwięki stosuje się jako metodę wspomagającą.

Wszystkie te zjawiska prowadzą do następujących skutków terapeutycznych:

  • działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne,
  • przyspieszenie przepływu limfy w naczyniach i zwiększenie procesów wchłaniania,
  • wytworzenie w tkankach ciepła i stanu przekrwienia czynnego,
  • zmniejszenie napięcia mięśni,
  • hamowanie układu współczulnego,
  • zwiększenie rozciągliwości tkanki łącznej w bliznach, przykurczach, zwłókniałych mięśniach i torebkach stawowych,
  • przyspieszenie gojenia się ran.

Jak przebiega zabieg sonoterapii?

Ultradźwięki nie generują żadnych odczuć u pacjenta w czasie zabiegu. Pacjent powinien przyjąć wygodną pozycję ciała, tak aby okolica poddawana zabiegowi była łatwo dostępna oraz aby osiągnąć maksymalne rozluźnienie lub rozciągnięcie mięśni. Po nałożeniu na skórę pacjenta substancji sprzęgającej oraz przyłożeniu głowicy, fizjoterapeuta ustawia odpowiednie parametry i rozpoczyna zabieg. Po zabiegu należy oczyścić skórę z użytej substancji i osuszyć ją.

Aby zwiększyć efektywność ultradźwięków można przed sonoterapią zastosować zabieg z zakresu ciepłolecznictwa np. okłady parafinowe. Natomiast po zabiegu z zastosowaniem ultradźwięków wskazana jest kinezyterapia.

Główne wskazania do stosowania ultradźwięków to:

  • zespoły bólowe w chorobach zwyrodnieniowych stawów oraz nerwobólach,
  • zmiany zapalno-zwyrodnieniowe ścięgien (np. ostroga piętowa),
  • zespoły przeciążeniowe mięśni i ścięgien,
  • bóle poamputacyjne,
  • przykurcze ścięgien,
  • bolące blizny.

Przeciwwskazania:

  • nowotwory,
  • ostre zapalenia,
  • zwapnienie naczyń,
  • zakrzepowe zapalenie żył,
  • zaburzenie krzepnięcia krwi,
  • zmiany skórne w przebiegu chorób zakaźnych,
  • stan ogólnego wyniszczenia organizmu,
  • rozrusznik serca,
  • metalowe elementy w miejscu zmian chorobowych,
  • ciąża,
  • okolica nasad kości u dzieci,
  • gruczoły płciowe,
  • nadźwiękawianie naczyń krwionośnych,
  • gorączka,
  • przeczulica.

Autorką wypowiedzi jest mgr Małgorzata Bzdyra,
fizjoterapeutka ośrodka Villa Carpatia
.

Share and Enjoy !

0Shares
0 0
Opinia o zabiegach fizjoterapeutycznych

Pan Mariusz o diecie warzywno-owocowej

Witajcie! Dziś mamy dla Was kolejną wypowiedź z serii historii naszych Kuracjuszy. Chyba nie ma nic bardziej przekonującego do zastosowania diety niż historie ludzi, który już z niej skorzystali i uzyskali wspaniałe rezultaty zdrowotne oraz stracili zbędne kilogramy! Przeczytajcie rozmowę z Panem Mariuszem.

Co przekonało Pana do zastosowania diety?

Pan Mariusz: Do skorzystania z diety warzywno-owocowej skłonił mnie stan zdrowia. Jestem od kilku lat cukrzykiem, na szczęście na razie jestem na tabletkach. Uświadomiłem sobie, że czeka mnie przejście na insulinę i trzeba temu jakoś zaradzić. Przy wzroście 173cm ważyłem 110kg.

Ile czasu stosował Pan dietę? Jak się Pan czuł podczas kuracji?

Pan Mariusz: Na diecie byłem 2x po trzy tygodnie w ośrodku Villa Carpatia w Żołyni. W trakcie tych turnusów czułem się bardzo dobrze. Miałem wrażenie, że nie ma barier, których bym nie pokonał. O godzinie 6.15 wychodziliśmy na spacer 10 km z kijkami, po śniadaniu 2 godziny na basenie w Sokołowie, po obiedzie 35-40 km na rowerze, po kolacji spacer do Żołyni 5-7 km, po powrocie sala gimnastyczna i sauna. Trudne chwile pomogli mi przetrwać Personel oraz Kuracjusze Bożenka i Oliwia. Z Nimi nie było barier nie do pokonania.

Jakie korzyści zdrowotne odniósł Pan stosując dietę?

Pan Mariusz: W trakcie pobytu w ośrodku schudłem 2x po 12 kg, nastąpiła redukcja przyjmowanych leków, niektóre odstawiłem.

Jak przekonałby Pan inne osoby do spróbowania diety?

Pan Mariusz: Myślę że najbardziej do czytelników przemówią efekty diety – 24 kg w ciągu 6 tygodni. Jestem 2 miesiące po ostatnim pobycie waga utrzymuje się na poziomie 87 kg czyli tyle ile ważyłem wyjeżdżając z ośrodka.

Pozdrawiam i zapraszam wszystkich do odwiedzenia Villi Carpatia.

Do zobaczenia!

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Elektrostymulacja

Na czym polega ten zabieg? Na jakie dolegliwości go stosujemy? Jakie są wskazania i przeciwwskazania do jego zastosowania?

Na powyższe pytania znajdziecie odpowiedź w artykule autorstwa mgr Małgorzaty Bzdyry – fizjoterapeutki z ośrodka Villa Carpatia.

Elektrostymulacja jest jednym z zabiegów wykonywanych w naszym ośrodku. To metoda stosowana w fizjoterapii, polegająca na pobudzaniu i wzmacnianiu uszkodzonych lub osłabionych mięśni. Zabieg można zastosować zarówno na mięśnie szkieletowe jak i gładkie. Stymulacja mięśni za pomocą impulsu prądu jest stosowana głównie w przypadku, gdy niepracujący mięsień (np. podczas unieruchomienia kończyny) zanika i traci siłę, oraz przy odnerwieniu, czyli w sytuacji, gdy przewodnictwo nerwowych impulsów z mózgu do tkanki mięśniowej jest zaburzone np. przy uszkodzeniu nerwu w czasie urazu, czy przy infekcji. Są dwie metody elektrostymulacji:

  • jednobiegunowa: nerw lub mięsień pobudza się elektrodą czynną, elektrodę czynną przykłada się do skóry w miejscu odpowiadającym tzw. punktowi motorycznemu (punkt, w którym nerw wnika bezpośrednio do mięśnia).
  • dwubiegunowa: ułożenie na skórze dwóch małych, równej wielkości elektrod w pobliżu przyczepów mięśnia – tą metodę stosuje się przy elektrostymulacji mięśni odnerwionych, w takim przypadku punkty motoryczne nie istnieją, ponieważ uszkodzone włókna nerwu straciły zdolność przewodzenia impulsów.

Podczas zabiegu elektrostymulacji pacjent musi odsłonić okolicę zabiegową. Do ciała przykładane są zwilżone podkłady a na nich układa się elektrody, które należy stabilnie przymocować. Pozycja pacjenta może być siedząca lub leżąca w zależności od stymulowanego miejsca. Zabieg elektrostymulacji jest odczuwalny jako mrowienie, ukłucia, niektórzy mają uczucie pieczenia. Aby doszło do skurczu mięśnia podczas zabiegu trzeba przekroczyć próg bólu, dlatego nie uniknie się tu pewnego dyskomfortu dla chorego. Jednak dobiera się parametry tak, by pacjent miał jak najmniej negatywnych odczuć.

Cykl elektrostymulacji daje świetne efekty u chorych. Utrzymuje zdolność odnerwionego mięśnia do skurczu, zapobiega zanikom mięśniowym a także przywraca siły i rozbudowuje masę mięśniową.

Wskazania do stosowania zabiegu elektrostymulacji:

  • zaniki mięśniowe po unieruchomieniu stawów (po złamaniach, zwichnięciach)
  • porażenie mięśniowe częściowe
  • niedowład mięśni lub grup mięśni
  • osłabienie mięśni

Przeciwwskazania do stosowania zabiegu elektrostymulacji:

  • wczesny okres uszkodzenia mięśniowego (7-10 dni)
  • ciąża
  • karmienie piersią
  • nowotwór łagodny i złośliwy
  • niewydolność naczyń krwionośnych
  • gorączka
  • stany zapalne skóry, tkanek miękkich
  • wypryski (zmiany dermatologiczne)
  • obecność w tkankach ciał obcych metalicznych

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Laseroterapia

Dzisiejszy wpis jest poświęcony kolejnemu zabiegowi fizykalnemu jakiemu mogą się poddać Kuracjusze na wczasach zdrowotnych w ośrodku Villa Carpatia.

Laseroterapia – na czym polega? Jakie mamy rodzaje? Kiedy zabieg szkodzi a kiedy pomaga?

    Laseroterapia to metoda fizykoterapii polegająca na naświetlaniach powierzchni ciała, w celu osiągania skutków terapeutycznych dzięki pobudzeniu komórek energią promieniowania laserowego. Ma ona wykorzystywać bezpośrednie działanie promieniowania laserowego na procesy tkankowe bez ich uszkodzenia. Lasery zasadniczo dzielą się na trzy główne grupy:

  • lasery niskoenergetyczne (lasery miękkie, soft lasers) o mocy emitowanej energii 1-6 mW,
  • lasery średnioenergrtyczne (mid lasers), 7-500 mW,
  • lasery wysokoenergetyczne (chirurgiczne), powyżej 500 mW.

Lasery biostymulacyjne wykorzystywane w fizykoterapii, należą do grupy laserów nisko- i średnioenergetycznych. Lasery średnioenergetyczne stosowane są w diagnostyce oraz terapii chorób nowotworowych a lasery wysokoenergetyczne wykorzystywane są głównie w chirurgii lub medycynie estetycznej.

  W fizykoterapii do biostymulacji używa się promieniowania laserowego z zakresu podczerwieni i czerwieni, ponieważ ono najgłębiej przenika do tkanek. Głębokość wnikania światła laserowego w tkanki ciała wynosi od kilku do kilkudziesięciu milimetrów. Ponieważ nie ma tu efektu cieplnego, zastosowanie terapeutyczne lasera jest bardzo szerokie. Poprzez m. in. przyspieszenie krążenia krwi i limfy, wzrost aktywności enzymów i zmianę potencjału błony komórkowej, laseroterapia ma działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe. Ma pozytywny wpływ na przyspieszenie regeneracji tkankowej, resorpcję płynów wysiękowych i krwiaków. Jako jeden z niewielu zabiegów fizykoterapeutycznych może być stosowana w stanie ostrym (stany zapalne, świeże złamania, stłuczenia, zwichnięcia, zespoły przeciążeniowe mięśni) jak również znajduje także zastosowania przy leczeniu problemów przewlekłych: ortopedycznych, reumatologicznych (zmiany zwyrodnieniowe, RZS, ZZSK), neurologicznych (nerwobóle, zespoły bólowe), w dermatologii (terapia wspomagająca w leczeniu ran, odleżyn, łuszczycy czy trądziku).

    Przed rozpoczęciem zabiegu laseroterapii pacjent powinien odsłonić okolice poddawaną zabiegowi oraz zarówno pacjent jak i fizjoterapeuta powinni mieć założone odpowiednie okulary ochronne. Używanie okularów eliminuje niebezpieczeństwo uszkodzenia wzroku. Okularów nie wolno zdejmować pod żadnym pozorem do momentu wyłączenia urządzenia.

Metody wykonywania zabiegów:

  • metoda kontaktowa – głowica lasera dotyka ciała pacjenta, można stosować ucisk w celu pogłębienia penetracji lub ucisk przerywany z ruchem posuwistym przy leczeniu obrzęków;
  • metoda bezkontaktowa – głowica lasera w odległości do 1 cm od ciała pacjenta;
  • technika labilna – przesuwanie głowicy po ciele pacjenta;
  • technika stabilna – naświetlanie punktowe.

Przeciwwskazaniem do zabiegu jest ciąża, nowotwory, nadczynność tarczycy, ostre choroby bakteryjne, grzybicze i wirusowe, padaczka, krwawienie z przewodu pokarmowego, wysoka gorączka,  menstruacja (zabiegi w dolnej części brzucha i okolicy lędźwiowo-krzyżowej)

autorka: mgr Małgorzata Bzdyra, fizjoterapeuta w Ośrodku Wczasów Zdrowotnych Villa Carpatia

Share and Enjoy !

0Shares
0 0