Fizjoterapia

Villa Carpatia – miejsce pełne zdrowia

Witaj w Villa Carpatia. To ośrodek zdrowotny, w którym zadbasz o siebie kompleksowo. Z pobytów u nas korzystają seniorzy, dorośli, a także młodzież.

W naszej ofercie znajdziesz turnusy z zabiegami fizjoterapeutycznymi dla seniorów/dorosłych/młodzieży. Zabiegi dobierane są indywidualnie do każdego pacjenta. Posiadamy wszelkie urządzenia, które pozwalają na przeprowadzenie różnego rodzajów zabiegów. Wykonuje je wykwalifikowany i doświadczony personel.

Być może ośrodek zdrowotny nie kojarzy Ci się atrakcyjnie, ale po pobycie u nas zmienisz zdanie. Odkryjesz, że wizyta w Villa Carpatia to wakacje z zabiegami.

Seniorzy mogą u nas liczyć nie tylko na regularnie wykonywane zabiegi, które pomogą im pozbyć się bólu, poprawić funkcjonowanie aparatu ruchu, ale też na opiekę naszego personelu.

Dla pracujących i pozostających aktywnie zawodowo to idealna okazja do zadbania o zmęczony kręgosłup. Długie godziny spędzone za biurkiem mogą powodować ból. Podczas pobytu zapomnisz o nim i dowiesz się jak dbać o kręgosłup. Z kolei młodzież może skorzystać z atrakcji oferowanych w ośrodku i poza nim, a przede wszystkim pozna odpowiednie dla ich wieku ćwiczenia korekcyjne oraz wsparcie dla rozwijającego się organizmu.

Zabiegi w naszej ofercie:

TERAPIA MANUALNA

W naszym Ośrodku stosujemy terapię Mulligan Concept, opierającą się na mobilizacji kręgosłupa, stawów obwodowych oraz terapię na punktach spustowych.
Głównym celem metody jest zniesienie ograniczeń oraz zniesienia dolegliwości bólowych. Podstawową zasadą terapii jest bezbolesność podczas wykonywania zabiegu. Na tkanki miękkie, mięśnie i powięzie stosujemy terapię punktów spustowych, z powodzeniem przy wielu dolegliwościach bólowych i przeciążeniowych.
Terapia manualna jest dziedziną fizjoterapii popartą licznymi badaniami naukowymi posiadająca podstawy w opracowaniach medycznych. Polega ona na badaniu kręgosłupa i leczeniu stawów obwodowych oraz tkanek miękkich. Bardzo ważną i znaczącą częścią badania jest obszerny wywiad, palpacyjne badanie pacjenta oraz ocena ruchomości i zdolności motorycznych stawów i mięśni.
Wybrane techniki stosuje się w celu zwiększenia ruchomości w stawach w obrębie kręgosłupa i stawów, zniesienia bólu towarzyszącemu ruchowi ustąpienia stanów zapalnych. Podczas pracy na tkankach miękkich przywraca się zaburzoną biomechanikę stawów oraz ulgę dla zmęczonych i napiętych mięśni. Podstawową zasadą stosowania manipulacji jest BEZBOLESNOŚĆ podczas stosowania technik mobilizacyjnych.

ZASTOSOWANIE:

  • bólach głowy i karku,
  • bólach korzeniowych,
  • rwie kulszowej,
  • schorzeniach kończyn górnych i dolnych,
  • dolegliwościach typu migrenowego,
  • wadach postawy (np. skoliozy),
  • zaburzeniach snu,
  • bólach stawów i kręgosłupa.

OKŁADY BOROWINOWE

Plastry z pastą borowinową leczniczą są przeznaczone do stosowania miejscowego. Są to plastry jednorazowego użytku. Przed zabiegiem plaster z borowiną zostaje podgrzany do temperatury ok. 40 stopni Celsjusza, a następnie nałożony na wybrane miejsce ciała. Obszar ten zostaje owinięty folią, ręcznikiem oraz kocem – dzięki temu borowina utrzymuje wysoką temperaturę. Po określonym czasie (zwykle wynosi on około 20 minut) okład zostaje usunięty, a skóra dokładnie oczyszczona. Zabieg przeprowadzany jest zwykle w seriach 10-15 dniowych.

Peloidy

– tworzywa nieorganiczne lub organiczne, powstające w wyniku naturalnych procesów geologicznych lub biologicznych, a po rozdrobnieniu i zmieszaniu z wodą służą do celów leczniczych.

Borowina – torf leczniczy

jest czwartorzędową skala pochodzenia organicznego, powstają wskutek powolnego i długotrwałego rozkładu roślin bagiennych w środowisku o dużej wilgotności z niewielkim dostępem powietrza i przy udziale drobnoustrojów.

Skład chemiczny borowiny:

  • składniki organiczne: Bituminy, Pektyny, Celuloza i hemiceluloza, Kwasy i huminy, substancje biologicznie czynne, działające jak hormony, enzymy i antybiotyki, białka, aminokwasy, węglowodany,
  • składniki nieorganiczne: sole mineralne (siarczany magnezu i potasu, związki glinu, żelaza i wapnia),
  • składniki mikrobiologiczne: bakterie tlenowe i beztlenowe, grzyby.

Zabiegi lecznicze, kryteria:

  • stopień rozkładu,
  • uwodnienie,
  • zawartość i rodzaj substancji organicznych i nieorganicznych.

Właściwości fizyczne:

  • duża pojemność cieplna – borowina uważana jest za dobry nośnik ciepła,
  • małe przewodnictwo – brak konwekcyjnego przenoszenia ciepła borowiny do ciała (lub odwrotnie),
  • duża pojemność wodna – borowina n oczyszczeniu, rozdrobnieniu u homogenizacji, ma w złożu około 90 % wody, może jednak dodatkowo przyjąć p[pewne ilości wody. O zdolności zatrzymywania przez borowinę wody, decydują substancje humusowe (kwasy humusowe), mające charakter koloidów hydrofilnych. Półpłynna konsystencje masy torfowej zapewnia woda kapilarna i koloidowa,
  • temperatura obojętna borowiny zabiegowej – temperatura obojętna wynosi 38 stopni, jednak taka borowina nie jest obojętna dla organizmu pacjenta, ponieważ przy temperaturze wyższej od temperatury ciała człowieka (36,6), ogrzewa ona ciało, pomimo iż pacjent nie odczuwa ogrzewania,
  • działanie cieplne borowiny – małe przewodnictwo i brak konwekcji w papki borowinowej, to zaleta zabiegu, następuje powolny wzrost temperatury organizmu, uzyskuje się duże przegrzanie przy mniejszym odczuwaniu. Najbliższa warstwa borowiny przylegając do skóry szybko osiąga jej temperaturę (temp. 40-42 odczuwa się jak temp. wody 37), po czym kolejne warstwy borowiny wolniej oddają ciepło do skóry,
  • w kąpieli wodnej ciepło oddawane jest na drodze konwekcji , w borowinie ciepło rozchodzi się równomierne i ogrzewa wszystkie tkanki te głębiej położone również,
  • w kąpieli borowinowej nie występuje nagły skurcz naczyń krwionośnych, intensywny rumień cieplny. Jednak w skutek pobudzenia ośrodkowych termoreceptorów występuje silne pocenie się,
  • hipertermia wywołana działaniem cieplnym borowiny – zwiesza się pojemność minutowa serca, następuje przestrojenie układu autonomicznego, pobudzenie układu współczulnego w czasie zabiegu, a po przeważa układ przywspółczulny. Hipertermia powoduje zwieszenie właściwości bakterio- i wirusobójczych.

Działanie mechaniczne:

  • ciśnienie hydrostatyczne i wypór jest większe niż w kąpielach wodnych, ciśnienie jest tym wiesze im papka jest gęstsza, a ciało jest głębiej w niej zanurzone,
  • działanie mechaniczne wywiera tarcie miedzy skorą a borowiną,
  • wykonywanie ruchów w borowinie jest utrudnione, w przypadku ćwiczeń w borowinie, jest to oporem,
  • ciśnienie hydrostatyczne i opór tarcia wpływają w większości na oddychanie, utrudniając wdech,
  • działanie mechaniczne borowiny – wchłanianie wysięków,
    • działanie czynników mechanicznych i termicznych obciąża układ krążenia, więc są bardziej niebezpieczne dla osób z problemami krążeniowymi.

Działanie fizjologiczne:

  • działanie farmakodynamiczne,
  • miejscowe przegrzanie powoduje zwiększenie metabolizmu komórkowego (obrzęki, wysięki),
  • zwiększenie pojemności wyrzutowej i minutowej serca, spadek oporów obwodowych i obniżenie ciśnienia rozkurczowego,
  • głębokie przegrzanie tkanek (ból z napięcia mm, poprawa rozciągliwości więzadeł, kolagenu),
  • zwiększone pocenie sprzyja usuwaniu substancji powstałych podczas procesów przemiany materii,
  • odprężająco, rozluźniająco, uspokajająco (układ nerwowy),
  • działanie na układy (nadczynność gruczołów, wzrost czynności wydzielniczych gruczołów i narządów).

ZASTOSOWANIE:

  • rwa kulszowa,
  • okres zdrowienia po urazie lub operacji,
  • zwyrodnienia stawów,
  • zesztywniające zapalenie stawów,
  • porażenia,
  • zapalenia przydatków, macicy,
  • zrosty jajników,
  • nerwobóle,
  • choroby zapalne wątroby,
  • choroby żołądka.

Przeciwwskazania:

  • silne stany zapalne,
  • cukrzyca,
  • anemie,
  • miażdżyca,
  • nadciśnienie,
  • zakrzepy,
  • niewydolność układu krążenia,
  • nowotwory,
  • żylaki,
  • wrzody.

LAMPA SOLLUX

Lampa Sollux – emituje promienie podczerwone krótkofalowe i promienie świetlne widzialne.

Filtr świetlny to przesłona, która pochłania pewne promienie, a pozwala na przenikanie przez nią innym promieniom o określonej długości fali. Dzięki niemu możemy uzyskać z jednego źródła światła pożądany zakres promieniowania o określonym działaniu. Filtr czerwony – przepuszcza promienie świetlne czerwone oraz promienie podczerwone

ZASTOSOWANIE:

  • w kosmetyce leczniczej,
  • trądzik pospolity,
  • uszkodzenia skóry,
  • stany wysiękowe,
  • czyraki,
  • blizny,
  • w kosmetyce pielęgnacyjnej,
  • przed masażem, jonoforezą, galwanizacją,
  • przed oczyszczaniem (zabieg wstępny przed nałożeniem maski ziołowej i termicznej),
  • po oczyszczaniu (grudki obrzękowe lub pęcherzyki),
  • przed nałożeniem masek odżywczych,
  • przed zabiegiem regeneracyjnym,
  • poza kosmetyczne,
  • źle gojące się rany,
  • oparzenia fotochemiczne promieniami UV,
  • stany zapalne jamy nosowej, zatok, ucha zewnętrznego.

Przeciwwskazania:

  • niewydolność krążenia,
  • czynna gruźlica płuc,
  • skłonność do krwotoków,
  • stany gorączkowe,
  • ostre stany zapalne,
  • jaskra,
  • zaburzenia czucia powierzchownego,
  • rozszerzone naczynka,
  • trądzik różowaty,
  • nadczynność tarczycy,
  • nowotwory,
  • nadciśnienie,
  • miażdżyca.

KRIOTERAPIA

Krioterapia (kriostymulacja) jest to nieinwazyjne zastosowanie par skroplonych gazów o krańcowo niskich temperaturach w celu wychłodzenia zewnętrznej powierzchni ciała pacjenta. Gwałtowne oziębienie odbiera bardzo małe ilości ciepła z tkanek, pomimo to jest wystarczająco silnym bodźcem uruchamiają cym miejscowe i ośrodkowe odczyny i ośrodki termoregulacyjne dla podtrzymania i redystrybucji ciepła. Czas wykonania zabiegu wynosi 3minuty.

ZASTOSOWANIE:

  • rozszerzenie naczyń i zamknięcie przetok tętniczo- żylnych trwające od 3 do 4 godzin,
  • zmniejszenie spastyczności mięśni,
  • zmniejszenie obrzęku – kilkugodzinne przekrwienie czynne,
  • w obrębie tkanek poddanych krioterapii sprzyja lepszej przemianie materii i eliminacji nagromadzonych metabolitów,
  • poprawa krążenie w naczyniach chłonnych,
  • pobudzenie układu odpornościowego,
  • zmniejszenie sztywności porannej,
  • zwiększenie zakresu ruchomości stawów,
  • wzrost siły mięśniowej,
  • zwiększenie tolerancji wysiłku fizycznego,
  • zmniejszenie bólu,
  • ograniczenie stosowania leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych.

Urazy i schorzenia układu ruchu zarówno ostre, jak i przewlekłe:

  • zapalenie okołostawowe ścięgien, torebki stawowej, kaletek maziowych, mięśni,
  • dolegliwości związane z mikrourazami,
  • stłuczenia i ich następstwa – obrzęki i wysięki,
  • naderwanie przyczepów ścięgien i wiązadeł,
  • stany pooperacyjne (utrzymujące się dolegliwości po usunięciu łękotki, operacyjnym leczeniu niestabilności stawów,
  • przykurcze mięśniowe i stawowe,
  • skręcenie kończyn,
  • przewlekłe zespoły bólowe i przeciążeniowe,
  • niedowłady spastyczne,
  • oparzenia skóry,
  • odnowa biologiczna.

Wskazania:

  • reumatoidalne zapalenie stawów,
  • zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa,
  • łuszczycowe zapalenie stawów,
  • choroby zwyrodnieniowe stawów,
  • zespół bolesnego barku,
  • zespół bolesnego łokcia,
  • choroby stawów na tle zaburzeń metabolicznych,
  • dyskopatie,
  • bakteryjne zapalenie stawów.

Przeciwwskazania:

  • choroby nowotworowe,
  • wyniszczenie organizmu,
  • nietolerancja zimna,
  • zaawansowana miażdżyca,
  • miejscowe odmrożenia,
  • zaawansowane ropno-zgorzelinowe zmiany w kończynach dolnych,
  • zapalenie małych naczyń w mieszanych krioglobulinemiach.

ELEKTROSTYMULACJA

Elektroterapia lub elektrolecznictwo to dział fizjoterapii, w którym wykorzystuje się w celach leczniczych i diagnostycznych energie elektryczną. Zabiegi wykonuje się przy użyciu prądu stałego lub zmiennego o różnej częstotliwości. Znajdują one szerokie zastosowanie w leczeniu i rehabilitacji, w tym również w kombinacji z innymi metodami fizjoterapii. W elektroterapii wykorzystuje się działanie biologiczne prądu elektrycznego, który w zależności od rodzaju powodować może:

  • pobudzenie nerwów i mięśni,
  • uśmierzenie bólu,
  • łagodzenie stanu zapalnego,
  • zwiększenie ukrwienia tkanek,
  • polepszenie trofiki tkanek,
  • intensyfikację przemiany materii,
  • przyspieszenie regeneracji tkanek.

Mechanizm biologicznego działania prądów stosowanych w elektroterapii jest bardzo złożony, ponieważ oprócz bezpośredniego wpływu na procesy elektrofizjologiczne zachodzące w komórkach w grę wchodzą mechanizmy odruchowe i humoralne, a w przypadku prądów wielkiej częstotliwości również i ciepło powstające w tkankach. Różne rodzaje prądu elektrycznego stosowane w elektrolecznictwie powodują: Wzrost miejscowego krążenia krwi i limfy, zmiany w przepuszczalności błon biologicznych i wzmocnienie działania pompy mięśniowej (działanie przeciwzapalne i przeciwobrzękowe). Zmiany w mikrokrążeniu, które ułatwiają procesy reperacyjne w tkankach. Wydzielanie endorfin i enkefalin, rozproszenie mediatorów bólu przez zwiększenie mikrokrążenia. Pobudzanie mięśni do skurczu, co je usprawnia i wzmacnia efekt „wstrząsania”, który zachodzi w przypadku prądów średniej częstotliwości. Ich zmienne pole elektryczne wzbudzać ma ruchy wahadłowe i obrotowe cząsteczek z ładunkami elektrycznymi w tkankach, w rezultacie czego spotykają się grupy chemiczne o przeciwnych ładunkach elektrycznych, mogące ze sobą reagować, co może np. przyspieszać enzymatyczny rozkład mediatorów bólu. Energia kinetyczna powstająca w tych warunkach wpływa wyrównująco na stężenie różnych substancji uczestniczących w powstaniu bólu, np. jonów wodoru czy potasu. Z efektem wstrząsania wiąże się nie tylko działanie przeciwbólowe, ale również zwiększenie pod jego wpływem przemiany materii, polepszenie trofiki tkanek, przyspieszenie regeneracji czy zmniejszenie obrzęków. Zjawisko to zachodzić ma również w czasie występowania skurczów tężcowych niezupełnych wywoływanych przez prądy impulsowe małej częstotliwości uwalnianie neuromediatorów i hormonów tkankowych, np. uwalnianie histaminy zmniejsza napięcie układu współczulnego, co powoduje rozszerzenie tętnic i zwiększa mikrokrążenie.

OGÓLNE PRZECIWSKAZANIA DO ELEKTROLECZNICTWA:

  • wszczepiony rozrusznik serca,
  • pompa insulinowa,
  • nowotwory łagodne i złośliwe,
  • metale w tkankach poddawanych zabiegowi,
  • endoproteza,
  • ropne stany zapalne skóry i tkanek miękkich,
  • zmiany na skórze (wypryski, owrzodzenia),
  • stany gorączkowe,
  • miejscowe zaburzenia czucia,
  • skaza krwotoczna,
  • ostre procesy zapalne i infekcje ogólne,
  • osobnicza nietolerancja prądu,
  • zakrzepy,
  • zagrożenie zatorami,
  • zakrzepowe zapalenie żył,
  • miażdżyca zarostowa tętnic,
  • ciąża (na okolicę lędźwiową, brzuch i pachwiny).

LASEROTERAPIA

Laseroterapia jest metodą terapeutyczną, która do celów leczniczych wykorzystuje promieniowanie laserowe. W języku angielskim terapia światłem laserowym małej i średniej mocy nazywa się Low Level Laser Therapy (LLLT), w Polsce natomiast używamy określeń : terapia laserowa, laseroterapia, biostymulacja laserowa.

ZASTOSOWANIE:

  • trudno gojące się rany i owrzodzenia,
  • oparzenia, odleżyny,
  • przewlekłe stany zapalne,
  • utrudnione zrastanie się kości,
  • choroba zwyrodnieniowa stawów,
  • zapalenia okołostawowe,
  • zapalenie ścięgien, powięzi, pochewek ścięgnistych, kaletek stawowych,
  • nerwobóle,
  • neuropatia cukrzycowa,
  • trądzik pospolity,
  • ostre procesy chorobowe,
  • zespoły bólowe kręgosłupa,
  • w stanach wymagających pobudzenia gojenia ubytków tkankowych,
  • w procesie regeneracyjnym,
  • w leczeniu zespołu Sudecka i innych stanów pourazowych,
  • w chorobie zwyrodnieniowej stawów,
  • w gośćcu tkanek miękkich,
  • w chorobach dermatologicznych ( blizny, wykwity, żylakowate owrzodzenia podudzi),
  • w chorobach laryngologicznych,
  • w chorobach oczu,
  • w stomatologii,
  • zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i kończyn,
  • stany pourazowe: złamania, skręcenia, zwichnięcia,
  • stany zapalne tkanek miękkich,
  • przykurcz Dupuytrena,
  • halluks,
  • neuralgie,
  • półpasiec,
  • stany zapalne zatok,
  • stany pooperacyjne, po zespoleniach śrubami i gwoździami.

Przeciwwskazania:

  • czynna gruźlica płuc,
  • choroba nowotworowa,
  • ciąża,
  • krwawienie z przewodu pokarmowego,
  • obecność elektronicznych implantów,
  • padaczka,
  • uczulenie na światło,
  • choroba wieńcowa,
  • u niemowląt,
  • u dzieci w pobliżu chrząstki wzrostu,
  • infekcje lokalne nieswoiste,
  • w stanach z wysoką gorączką,
  • skłonności do krwawień,
  • zaburzenia czucia.

SONOTERAPIA (ULTRADZWIĘKI)

Jest to jedna z metod fizykoterapii, która wykorzystuje do celów leczniczych ultradźwięki. Są to drgania mechaniczne niesłyszalne dla ucha ludzkiego. Ultradźwięki wywołują mikromasaż tkanek oraz ich rozgrzanie jak również zmniejszają napięcie mięśniowe, wykazują działanie przeciwbólowe i hamują procesy zapalne. Za pomocą ultradźwięków można wprowadzić do tkanek lek przeciwbólowy w postaci żelu, taki zabieg nosi nazwę fonoforezy. Terapia ultradźwiękowa ma więc zastosowanie w leczeniu stanów zapalnych, zespołów bólowych, obrzęków, chorób zwyrodnieniowych stawów i kości np. ostroga kości piętowej, entezopatii np. łokieć tenisisty, a także w celu w zmniejszenia napięcia i zwiększenia elastyczności mięśni, ścięgien i więzadeł oraz usprawnienia procesów gojenia się tkanek np. blizny. Efekt terapeutyczny ultradźwięków występuje już po kilku zabiegach.

ZASTOSOWANIE:

  • zmiany zwyrodnieniowe stawów obwodowych i kręgosłupa,
  • ostroga kości piętowej,
  • bóle poamputacyjne,
  • nerwobóle,
  • przykurcz Dupuytrena,
  • blizny,
  • szczękościsk.

Przeciwwskazania:

  • choroba nowotworowa,
  • ciąża,
  • obecność sztucznego rozrusznika serca,
  • czynne procesy gruźlicze,
  • ostra niewydolność wieńcowa,
  • zakrzepowe zapalenie żył,
  • ostre procesy zapalne i stany gorączkowe.

MASAŻ LIMFATYCZNY

MASAŻ BAŃKĄ CHIŃSKĄ

Poprawia krążenie krwi, przyspiesza metabolizm oraz usuwa nadmiar toksycznych substancji. Dzięki temu możliwe jest przyspieszenie procesów spalania tkanki tłuszczowej i widoczna redukcja cellulitu. Zwiększenia przepływu substancji odżywczych powoduje lepsze odżywianie komórek. Zmniejszają się także obrzęki, dzięki poprawie krążenia i działania układu limfatycznego.
Zabieg polega na wytwarzaniu podciśnienia w bańce, poprzez usuwanie z niej powietrza, co powoduje zassanie skóry i tkanek leżących pod bańką, wpływając na intensywne przekrwienie oraz wyraźną poprawę stanu mało elastycznej skóry.

ZASTOSOWANIE:

  • redukcja cellulitu,
  • przyśpieszanie przemiany materii,
  • poprawa ukrwienia,
  • usuwanie substancji toksycznych,
  • zmniejszanie bólów kręgosłupa,
  • zmniejszanie napięć mięśniowych,

Przeciwwskazania:

  • stany gorączkowe,
  • choroba nowotworowa,
  • choroby zakaźne,
  • ciąża,
  • okres menstruacji,
  • u osób powyżej 80 roku życia,
  • hemofilia,
  • u osób z cerą naczynkową,
  • u osób cierpiących na żylaki,