Przy zaparciach najistotniejszą rzeczą jest odpowiednie nawodnienie. Warto również wprowadzić kilka produktów do swojej diety, które istotnie wpływają na zmniejszenie zaparć.
Kefir – poprawia pracę jelit, zwiększa częstość wypróżniania (poprawia konsystencję stolca dzięki bakteriom Lactobacillus).
Fasola– bogata jest w błonnik, który poprawia pasaż jelitowy, zwiększa objętość stolca, powoduje napływanie wody do mas kałowych- zmniejszenie twardości mas kałowych.
Nasiona lnu– bogate w błonnik pokarmowy- poprawiają pracę jelit, zmieniają konsystencję stolca.
Rabarbar– zawiera sennozydy, które pod wpływem bakterii w jelicie grubym rozkładają się do licznych substancji czynnych np. antrachinonów, które pobudzają perystaltykę jelit.
Soczewica- duża ilość błonnika.
Jabłka– bogate w pektyny- zwiększają pasaż jelitowy.
Gruszki– zawierają błonnik oraz sorbitol, który jest związkiem osmotycznie czynnym powodującym napływanie wody do mas kałowych – poprawia konsystencję stolca.
Kawa– uwalnia gastryną- uruchamia uwalnia wydzielanie kwasu żołądkowego i zwiększa parcie na stolec
Sok z aloesu – zawiera liczne glikozydy antrachinonowe, które przyśpieszają perystaltykę jelit.
Zgodnie z ustawą z dnia 27.10.2017 roku o Podstawowej Opiece Zdrowotnej Pacjent ma prawo wyboru świadczeniodawcy, udzielającego świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej, spośród podmiotów, które zawarły umowy z NFZ. W ramach wyboru wybieramy lekarza POZ, pielęgniarkę POZ lub położną POZ. Możemy tego dokonać w jednym podmiocie tzn. u tego samego świadczeniodawcy ale także u różnych świadczeniodawców. Oznacza to że lekarza możemy wybrać w jeden przychodni a pielęgniarkę POZ lub położną POZ w tej samej lub innej.
Ponadto Pacjent ma prawo zmiany decyzji. Bezpłatnego wyboru można dokonać nie częściej niż dwa razy w roku kalendarzowym, a w przypadku każdej kolejnej zmiany trzeba wnieść opłatę w wysokości 80 złotych.
Natomiast opłaty nie trzeba wnosić w przypadku gdy zmieniamy miejsce zamieszkania lub w przypadku zaprzestania udzielania świadczeń opieki zdrowotnej przez wybranego świadczeniodawcę, lekarza POZ, pielęgniarkę POZ lub położną POZ u wybranego świadczeniodawcy lub z innych przyczyn powstałych po stronie świadczeniodawcy.
Aby dokonać zmiany należy złożyć nową deklarację do wybranego lekarza, pielęgniarki lub położnej osobiście lub za pomocą środków telekomunikacyjnych.
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z 27 listopada 2019 r. w sprawie zakresu zadań lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej i położnej podstawowej opieki zdrowotnej, zadaniami pielęgniarki POZ (pielęgniarki środowiskowej) jest opiekowanie się Pacjentem. W ramach swoich obowiązków wykonuje szereg czynności medycznych, gdy zachodzi potrzeba również w domu Pacjenta. Jej zadaniem jest edukacja, monitorowanie rozwoju dziecka, a także w ograniczonym zakresie diagnozowanie i leczenie. W razie potrzeby wykonuje zabiegi pielęgnacyjne, przygotowuje i aktywizuje do samoopieki i samopielęgnacji w chorobie i niepełnosprawności a także podaje leki różnymi drogami i technikami zleconymi przez lekarza (w tym mi.in. zastrzyki dożylne, podskórne, śródskórnych oraz wlewy dożylne i doodbytnicze). Ponad to zajmuje się wykonywaniem zabiegów pielęgnacyjno-leczniczych w stomiach, przetokach i ranach trudno gojących się np. odleżynach, cewnikowaniem pęcherza u kobiet czy wykonywaniem inhalacji. Pielęgniarka POZ prowadzi też ocenę prawidłowości rozwoju fizycznego dzieci (do 18 roku życia) na podstawie testów przesiewowych oraz w czasie wizyt patronażowych.
IKP, czyli Internetowe Konto Pacjenta to bezpłatna aplikacja Ministerstwa Zdrowia. To miejsce gdzie zapisuje się historia naszego zdrowia a tak naprawdę naszego chorowania. IKP ma ułatwić Pacjentom wygodne korzystanie z usług cyfrowych oraz być miejscem gdzie będą zgromadzone informacje medyczne o nas. IKP ma każdy, kto ma numer PESEL. Natomiast, aby się do niego zalogować należy potwierdzić swoja tożsamość za pomocą e-dowodu lub profilu zaufanego albo zalogować się za pomocą konta bankowego iPKO lub Inteligo, konta internetowego w Pekao SA lub konta w BOŚ lub w BNP Paribas lub w Getin Banku lub konta w banku spółdzielczym.
Po zalogowaniu do indywidualnego swojego konta możemy sprawdzić historię swoich wizyt lekarskich opłaconych przez NFZ od 2008 roku czy sprawdzić zrealizowane recepty po 1.01.2019 roku. Możemy również udostępnić bliskiej osobie lub lekarzowi dostęp do informacji o swoim stanie zdrowia oraz historii przepisanych leków.
Dzięki tej aplikacji możemy pozbyć się części papierowej dokumentacji np. recept czy skierowań, ponieważ zawsze możemy sięgnąć do IKP gdzie odnajdziemy stosowne numery. Co ciekawe nawet, gdy zrealizujemy już receptę, czyli wykupimy leki, możemy do niej wrócić i np. upewnić się, co do dawkowania a nawet automatycznie otworzyć ulotkę danego leku. Ponad to, gdy udostępnimy swój numer telefonu lub adres e-mail tuż po tym jak lekarz podczas wizyty wypisze nam e-receptę lub e-skierowanie dostaniemy SMS-a/e-maila z tym numerem.
Poprzez IKP mamy automatyczny dostęp do danych medycznych swoich dzieci do 18. roku życia. Ponad to poprzez IKP możemy wybrać lub zmienić lekarza/pielęgniarkę lub położną podstawowej opieki zdrowotnej poprzez złożenie nowej deklaracji a także złożyć wniosek o wydanie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ). Obywatele w wieku powyżej 40 lat, mogą skorzystać również z uzyskania e-skierowania na odpowiednie badania.
W dobie pandemii przez IKP mogliśmy sprawdzić wynik testu na koronawirusa, dowiedzieć się, do kiedy prawdopodobnie ma trwać nasza kwarantanna lub izolacja domowa („prawdopodobnie”, ponieważ ostateczny czas szczególnie izolacji uzależniony jest od stanu naszego zdrowia i może w uzasadnionych przypadkach ulec np. wydłużeniu), możemy także samodzielnie pobrać UCC – Unijny Certyfikat Covid, oczywiście, gdy spełniamy warunki, aby go posiadać. Poprzez IKP możemy również zgłosić do sanepidu kontakt z osobą zakażoną koronawirusem.
Żylaki to rozszerzone żyły często o krętym przebiegu. Są one jednym z objawów przewlekłej choroby żylnej. Żyły powierzchowne objęte tym schorzeniem są widoczne przez skórę w kształcie przypominającym sznur i tworzą wyczuwalne uwypuklenia. Niewydolności żylnej często towarzyszą inne dolegliwości m.in.: obrzęk nóg, swędzenie, pieczenie, mrowienie, bolesność, uczucie ciężkości nóg, czy kurcze mięśni. Szacuje się ze w Polsce przewlekła niewydolność żylna dotyka 47% kobiet oraz 37% mężczyzn. Warto podkreślić, że żylaki to nie tylko problem estetyczny, powikłania niewydolności żylnej mogą prowadzić do kalectwa a nawet śmierci.
Mechanizm powstawania żylaków jest złożony. Wśród czynników ryzyka powstawania żylaków wymieniamy czynniki dziedziczne – czyli występowanie choroby w rodzinie, wiek, płeć, wykonywanie zawodu związanego z pozycją stojącą lub długotrwałą pozycją siedzącą, ciąża, otyłość, nawykowe zaparcia, a także wysoko przetworzona dieta, uboga w błonnik pokarmowy czy noszenie zbyt ciasnej odzieży. Coraz częściej mówi się również o wpływie palenia papierosów, cukrzycy, nadciśnienia tętniczego, czy stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych.
Niewydolność żylna jest choroba postępująca. Najczęściej w początkowej fazie niewidoczna ‘gołym okiem” następnie pojawiają się widoczne teleangiektazje i żylaki siateczkowe, później żylaki a dalej dochodzi do obrzęków, hiperpigmentacji skóry, wyprysków, następnie pojawiają się zaniki skóry i owrzodzenia.
Leczeniem żylaków zajmował się już Hipokrates, który proponował kompresję i okłady z ziół moczonych w occie.
Obecnie metody leczenia możemy podzielić na zachowawcze oraz zabiegowe.
Niezmiernie ważne, niestety nielubiane przez Pacjentów są metody uciskowe, czyli kompresjoterapia. Noszenie odpowiednio dobranych pończoch lub podkolanówek uciskowych o odpowiednim rozłożeniu siły nacisku na nogi zapobiega zaleganiu krwi w żyłach powierzchownych. To ważne szczególnie w lecie, gdy temperatury powietrza są wysokie. Kolejną metodą jest masaż pneumatyczny –wykonywany za pomocą mankietów powietrznych nadmuchiwanych programowanym kompresorem.
Leki stosowane w niewydolności żylnej mają poprawiać napięcie naczyń a tym samym powodować zmniejszenie obrzęku.
Wśród leczenia zabiegowego możemy wyróżnić klasyczne leczenie chirurgiczne, które ma na celu trwałe usunięcie żylaków. Często wówczas usuwa się całą żyłę powierzchowną. Jest to najskuteczniejszy sposób leczenia długoterminowego, ale trwały efekt zależy w dużej mierze od stałego stosowania leczenia uciskowego. .
Inną metodą jest skleroterapia polegająca na wstrzyknięciu do poszerzonego żylakowo naczynia środka zamykającego jego światło. Kolejną możliwością jest leczenie laserem, zabieg jest znacznie krótszy, często nie wymaga hospitalizacji.
Leczenie zachowawcze to przede wszystkim zmiana stylu życia i zwiększenie aktywności fizycznej m.in. dbanie o zachowywanie odpowiedniej pozycji – unikanie długotrwałego stania i siedzenia z nogami zgiętymi pod katem prostym w stawach kolanowych i biodrowych, kilkuminowe przerwy na spacer w trakcie pracy stojącej lub jazdy autem, rekreacyjna aktywność fizyczna (np. spacer, jogging, jazda na rowerze, pływanie), odpoczynek z nogami ułożonymi powyżej poziomu serca.
Prezentujemy kolejny zestaw najczęściej zadawanych pytań przez naszych Gości. Odpowiedzi na nie udzieliła Pani Kamila Kaliszczak, która w naszym ośrodku prowadzi nadzór lekarski. Zapraszamy do czytania!
Poprzedni post z tej serii możecie przeczytać klikając tutaj.
Na czym polega fenomen diety warzywno-owocowej?
Stres i niezdrowe nawyki żywieniowe, a także współczesny szybki styl życia powodują, iż często zapominamy o odpowiedniej równowadze pokarmów. Jej przywrócenie zapewnia Dieta Dr Dąbrowskiej. Jest to tzw. głodówka lecznicza, która przebiega pod stałą kontrolą lekarską. Ma na celu wprowadzić i utrwalić zdrowe nawyki żywieniowe i przygotować do stosowania odpowiedniej, zbilansowanej diety na stałe. Dieta warzywno–owocowa to okresowa kuracja, która dostarcza witamin, mikroelementów, enzymów, odtruwa i wzmacnia własne mechanizmy obronne oraz przywraca równowagę zachodzących przemian w organizmie bez obciążenia dla wątroby, nerek i trzustki, jak to ma miejsce np. w przypadku diet z zastosowaniem dużej ilości tłuszczów lub białek. Dieta ta jest znana od lat i jej fenomen polega na tym, iż pacjenci uzyskują efekty zwykle po dwutygodniowym, a nawet tygodniowym czasie jej stosowania. Okresem optymalnym, polecanym przez Panią Dr Ewę Dąbrowską, jest okres 6-tygodni. Każdy z kuracjuszy zgłasza się po pomoc z różnych przyczyn, ale osobiście nie znam osoby, która nie odczułaby pozytywnego wpływu kuracji na swoje przypadłości. Nie możemy zapominać, iż jej koniecznym uzupełnieniem jest regularna aktywność fizyczna.
Jakie są główne zasady diety?
W porównaniu z naszym tradycyjnym, codziennym żywieniem dostarcza trzykrotnie mniejszą ilość kalorii (do 800kcal/dzień), mniej białka i węglowodanów oraz 20-krotnie mniejszą podaż tłuszczu (wyłącznie tłuszcze roślinne). Stosowane są owoce i warzywa o niskim indeksie glikemicznym. Dzięki takim produktom poziom cukru we krwi utrzymuje się na niskim poziomie. Najbardziej pożądane są produkty o niskim poziomie indeksu (10-30) i bogate w błonnik, stąd dieta oparta jest na naturalnych warzywach i owocach. Dodatkowo regularne uprawianie sportu jest niezbędne do utrzymania efektów diety.
Czy kuracjusze podczas turnusu chętnie wybierają ten sposób oczyszczenia organizmu?
Przyczyny wyboru diety eliminacyjnej są przeróżne: nawracające infekcje, choroby cywilizacyjne, choroby układu pokarmowego, zaburzenia autoimmunologiczne, schorzenia reumatologiczne, chęć poprawy samopoczucia i własnego wyglądu, czy też „regularne” oczyszczanie organizmu. Kuracjusze są otwarci na proponowane przez ośrodek zasady diety i chętnie poddają się kuracji.
Czy odnotowują Państwo w swoim ośrodku spektakularne efekty stosowania diety? (odchudzanie, uregulowanie ciśnienia itp., może jakieś przykłady)
Owszem, analizując karty kuracjuszy odnotowałam u każdego pacjenta utratę wagi – od kilku do kilkunastu kilogramów u najbardziej zmotywowanych osób, a także uregulowanie ciśnienia tętniczego lub poziomu glikemii w krwi. Niektóre osoby mogły sobie nawet pozwolić na okresowe odstawienie tabletek, które zażywały od lat, jednakże to musi zawsze się odbyć pod stała samokontrolą oraz nadzorem lekarskim. Zauważyłam także ustąpienie przewlekłych dolegliwości bólowych stawów lub głowy. Na poprzednim turnusie rozmawiałam z panem, który odchudził się o 15 kg w 4 tygodnie, czy też panią przewlekłe cierpiąca na bóle stawów biodrowych, które ustąpiły po zastosowaniu diety warzywno–owocowej. Wszyscy pacjenci deklarują osiągnięcie niższej wagi ciała, poczucie przypływu energii i lekkości, odczuwalne zwiększenie odporności, czy też „namacalnie” ukojony przewód pokarmowy – czyli zmniejszenie, czy nawet ustąpienie dolegliwości gastrycznych.
Co jest najtrudniejszego podczas stosowania diety warzywno-owocowej?
Myślę, że najtrudniejszy do zachowania jest reżim i rygorystyczne
przestrzeganie diety, czyli nie podjadanie pomiędzy posiłkami. Często pacjenci
mają obawy, czy dadzą radę poradzić sobie z poczuciem głodu związanym z podażą
mniejszej ilości kalorii. Jednakże po kilku dniach organizm zaczyna korzystać z zapasowych źródeł energii zgromadzonej w
postaci tkanki tłuszczowej, więc nie należy się od razu zniechęcać i przy
zachowaniu początkowej dyscypliny utrzymanie diety nie jest trudne.
Czas wychodzenia z diety też jest ważny. Jak postępować po zakończeniu oczyszczenia?
Musimy pamiętać, aby nasze pożywienie spełniało właściwą rolę odtwarzania zdrowych tkanek i oczyszczania organizmu, powinno być jak najbardziej naturalne i urozmaicone. Powrót do normalnego odżywiania powinien trwać min. 2 miesiące. Należy bardzo powoli zwiększać ilość przyjmowanych kalorii i bilansować podaż energii poprzez aktywność ruchową. Trzeba zwracać uwagę, aby dieta była bogata i różnorodna – zbalansowana oraz dbać o florę jelitową. Nie zapominajmy o właściwym łączeniu pokarmów:
Zboża + warzywa, rośliny strączkowe, grzyby
Warzywa + nabiał, tłuszcze, ryby, zboża
NIE: nabiał/ mięso + ziemniaki, tłuszcze, zboża
W razie „małego głodu” między posiłkami lepiej zjeść owoc,
pestki lub napić się rozcieńczonego z wodą soku owocowego lub szklankę wody z kawałkiem
cytryny albo wody z miodem.
Tak jak wspominałam wcześniej dieta daje najlepsze efekty, gdy stosuje się ją przez 6 tygodni. W warunkach wczasowych trwa 2 – 3 tygodnie, po których można ją kontynuować w domu. Jeśli jednak chcemy zadbać o zdrowie, nie musimy pościć aż 1,5 miesiąca. Można stosować to menu np. przez dzień lub dwa w tygodniu dla podtrzymania uzyskanego efektu i zapobiegnięciu efektu jo – jo.
Już Hipokrates mówił, iż zdrowie wymaga stanu równowagi
między wpływami środowiska, sposobem życia oraz elementami ludzkiej natury.
Niepokojące jest, iż w Polsce dzieci tyją najszybciej w Europie, a złe nawyki żywieniowe zaczynają się już w dzieciństwie, dlatego im szybciej zadbamy o stan naszego zdrowia, tym lepiej dla nas i naszych przyszłych pokoleń. Oczywiście dieta cud nie istnieje, a wszystko zależy od nas samych, jednakże stosowanie diet na własną rękę, które często są tworzone „wg.mody” może być niebezpieczne. Dieta warzywno-owocowa jest stosowana od lat pod nadzorem lekarzy, pielęgniarek, dietetyków, fizjoterapeutów, dlatego moim zdaniem jest tak skuteczna. W celu wypróbowania jej efektów polecam przekonanie się osobiście każdemu, kto chciałby poprawić swoje zdrowie.
