Archiwa tagu: turnusy zdrowotne

Prezent na Dzień Matki. Zdrowie jest najważniejsze!

prezent na dzień mamy

Dzień Matki obchodzimy co roku 26 maja i jest to świetna okazja, by spotkać się w gronie rodzinnym, okazać wdzięczność za trud włożony w wychowanie i sprawdzić Mamie odrobinę radości.

Z biegiem lat coraz trudniej nam jednak wymyślać wyjątkowe i nietuzinkowe podarunki na ten szczególny dzień… Kwiaty, czekoladki, kawa, filiżanki, biżuteria, a może w tym roku postawisz na coś całkiem innego?

Zdrowie jest najważniejsze – to najcenniejszy prezent jaki możemy podarować bliskim, dlatego mamy dla Was kilka zdrowych propozycji na każdą kieszeń.

1. Idealnym pomysłem na prezent z okazji Dnia Matki będą zdrowe produkty, od podstaw wytwarzane w naszym ośrodku. Pełną ofertę znajdziesz w naszym sklepie internetowym (KLIK), a zestawy proponowane przez nas to:

2. Catering warzywno-owocowy, to świetny pomysł, by zadbać o zdrowie swojej Mamy, nawet jeśli nie możesz odwiedzić jej w tym dniu!

prezent na dzień mamy

Ze specjalnym kodem rabatowym, koszt jednodniowej diety z dostawą do domu lub pracy wyniesie 56 zł. Zaskocz Mamę pierwszą dostawą w dniu 26 maja! Możemy dołączyć do paczki liścik z dowolnym wymyślonym przez Ciebie tekstem! :) KOD RABATOWY: zdrowamama
Zamów na stronie: Catering.VillaCarpatia.com

3. Turnus z pełnym pakietem zdrowotno-rehabilitacyjnym w kameralnym ośrodku położonym w pięknej, spokojnej okolicy w otoczeniu lasów, łąk i pól.

prezent na dzień mamy

Koszt tygodniowego pobytu już od 1290 zł. W cenie oprócz wyżywienia, zajęć ruchowych i wykładów o zdrowiu, przewidziany jest również voucher na zabiegi fizjoterapii, wstęp do groty solnej oraz wiele innych atrakcji! :)

Zarezerwuj na VillaCarpatia.com

4. Prezenty, które nigdy nie wyjdą z mody i przynoszą najwięcej radości to oczywiście te wykonane własnoręcznie.

prezent na dzień mamy

Dlatego mamy dla Ciebie jeszcze jedną propozycję. Skorzystaj z naszej bazy przepisów i przygotuj dla swojej Mamy smaczny i zdrowy obiad z deserem! Przepisy znajdziesz tutaj na blogu, a także na naszym Instagramie i YouTube!

Jeśli spodobał Ci się nasz prezentownik, udostępnij go swoim znajomym i pomóż nam trafić do jak największego grona odbiorców! :)

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Krokiety bezglutenowe

Święta zbliżają się WIELKIMI krokami! Szykujesz już powoli potrawy na Wigilię? Jeśli tak, to może dasz się zainspirować i przetestujesz nasz najnowszy przepis?

UWAGA zanim zaczniesz… Do naleśników potrzebna będzie szklanka kaszy gryczanej niepalonej, przepłukanej i namoczonej przez noc. :)

Składniki na farsz:

  • 1 cebula
  • 150-200g pieczarek
  • 250g kapusty kiszonej
  • 250g kapusty słodkiej
  • oliwa do smażenia
  • sól i pieprz

Wykonanie:

Kapustę podgotuj w osobnych garnkach. Cebulę podsmaż na oliwie na złoty kolor. Dodaj pieczarki i smaż przez chwilę. Następnie dodaj podgotowaną kapustę i smaż na średnim ogniu mieszając co chwilę dotąd aż kapusta będzie miękka. Pod koniec dopraw do smaku solą i pieprzem.

Składniki na naleśniki:

  • 1 szklanka kaszy gryczanej niepalonej
  • mleko – około 1 szklanka
  • jajko
  • szczypta soli
  • oliwa do smażenia

Wykonanie:

Kaszę przepłucz, zalej wodą i zostaw na całą noc. Przystępując do przygotowania odlej wodę, a następnie zalej kaszę mlekiem (mleko ma przykryć kaszę), dodaj jajko oraz sól i zblenduj wszystko na gładką masę.
Smaż naleśniki na dobrze rozgrzanej patelni posmarowanej oliwą i zaraz po usmażeniu zawijaj krokiety.

Gotowe krokiety możesz podsmażyć na oliwie przed podaniem.

TIP: Ostrożnie przewracaj naleśniki – ciasto gryczane jest delikatniejsze od pszennego. :)

Przepis w formie filmiku:

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Otyłość – plaga XXI wieku

Otyłość jest jedną z chorób cywilizacyjnych i dotyka coraz większej ilości osób. Praca siedząca, szybkie i byle jakie posiłki, znikoma aktywność fizyczna, to główne przyczyny otyłości.

PAMIĘTAJ!
ŻYCIE JEST ZA KRÓTKIE NA BYLEJAKOŚĆ!

Przeczytaj co na temat otyłości ma do powiedzenia nasz ekspert – Justyna Haba-Mierzwa Certyfikowany lekarz PTBO [Polskiego Stowarzyszenia Badań nad Otyłością]

Czy otyłość i nadwaga to plagi XXI wieku?

Odpowiedź na pytanie czy nadwaga i otyłość to plagi XXI wieku- brzmi TAK. Potwierdza to fakt, że Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) oficjalnie uznała otyłość za stan przewlekły, wymagający leczenia, sprzyjający rozwojowi innych chorób, związany ze zwiększoną śmiertelnością.  

Czym jest otyłość i jakie konsekwencje niesie ze sobą?

Otyłość to nadmierne nagromadzenie tkanki tłuszczowej w organizmie, towarzyszy temu nadwaga, czyli zwiększona masa ciała w odniesieniu do wieku i płci. Szacuje się, że ok 50- 70% Polaków choruje na nadwagę lub otyłość.  Dane te przerażają, ponieważ jak powszechnie wiadomo otyłość niesie ze sobą zwiększone ryzyko wielu chorób m.in. nadciśnienia tętniczego, choroby niedokrwiennej serca, niewydolności serca, ponadto cukrzycy, a także nowotworów.  Ważne są również skutki psychiczne i społeczne, osoby otyłe są często postrzegane  jako mniej atrakcyjne, spotykają się z odrzuceniem społecznym i brakiem akceptacji, a skutkuje to znacznie obniżonym poczuciem własnej wartości.

Przyczyny otyłości:

Przyczyn otyłości jest wiele. Przede wszystkim to zmiana stylu życia, skutkująca zmniejszeniem aktywności fizycznej  (coraz więcej czasu spędzamy przed ekranem komputera czy telewizora), dietą (bogato tłuszczową, wysokokaloryczną, a jednocześnie ubogą w warzywa i owoce), nieprawidłowymi nawykami  żywieniowymi  (takimi jak szybkie jedzenie, pojadanie między posiłkami, przejadanie się wieczorami, spożywanie napojów słodzonych). Rzadko otyłość może być skutkiem chorób genetycznych jak np. zespół Pradera– Williego czy zaburzeń endokrynologicznych.

Czujesz głód, czy masz apetyt?

Chciałabym podkreślić fakt zmiany funkcji pożywienia w dzisiejszych czasach. Trzeba odróżnić głód od apetytu.  Głód pozwala przetrwać, informuje, że organizm potrzebuje energii do życia, a apetyt to stan, kiedy pokarm ma za zadanie dostarczyć przyjemność. Obecnie jedzenie jest powszechnie dostępne, a oprócz dostarczania energii niezbędnej do życia stało się jedną z najważniejszych przyjemności. Jest elementem spotkań towarzyskich, nie wyobrażamy sobie tradycyjnych świąt bez suto zastawionego stołu, zaspakaja więc apetyt a nie głód.

Jak walczyć z otyłością?

W pierwszej kolejności należy zmienić styl życia, czyli prowadzić zdrowe odżywianie wraz ze zwiększoną aktywnością fizyczną. Dieta często postrzegana jest, jako ograniczanie ilości pokarmu, co jest nieprawdą. Dieta to styl jedzenia. Powinna być urozmaicona (bogata w warzywa, owoce, zboża pełnoziarniste, ryby), składać się z pokarmów świeżo przygotowanych z dobrej, jakości składników. Ważne, aby wyeliminować: jedzenie podczas oglądania telewizji, uspokajanie się jedzeniem, jedzenie w pośpiechu, jedzenie pod wpływem największego głodu, dojadanie między posiłkami, nieregularne spożywanie posiłków. Natomiast najbezpieczniejszym rodzajem aktywności ruchowej są ćwiczenia w wodzie np. pływanie czy aqua areobic, dobrym wyborem jest również szybki marsz, jazda na rowerze, nordic walking. Pamiętać trzeba, że najważniejsza jest systematyczność, najlepiej codziennie wygospodarować godzinę na ruch. Należy wiedzieć, że zbyt szybka redukcja masy ciała również nie jest dobra dla zdrowia i wiąże się z ryzykiem efektu jo-jo (cyklicznym chudnięciu i ponownym szybkim przytyciu spowodowanym rozregulowanym metabolizmem oraz utratą masy mięśniowej a nie tłuszczowej. Ponadto stosowanie restrykcyjnej, wykluczającej wybrane grupy produktów diety może spowodować niedobory witamin i mikroelementów. Celem prawidłowo dobranej diety jest utrata ok. 10% masy ciała w ciągu 3- 6 miesięcy.

Nie popadajmy ze skrajności w skrajność!

Warto wspomnieć, że jak to w życiu bywa  żadna skrajność nie jest dobra. Niedowaga, czyli stan niedoboru masy może być objawem poważnych chorób m.in. nowotworów, AIDS, alergii pokarmowych, gruźlicy, chorób metabolicznych, chorób pasożytniczych, anoreksji czy bulimii.

Kluczem do sukcesu jest motywacja i wykształcenie dobrych nawyków!

Każdy kogo zaniepokoi jego masa ciała powinien zasięgnąć porady lekarza posiadającego certyfikat Polskiego Towarzystwa Badań nad Otyłością lub porozmawiać ze swoim  lekarzem rodzinnym.

Jak powiedział Ryum Jim „Motywacja jest tym co pozwala Ci zacząć. Nawyk jest tym co pozwala Ci wytrwać”.

Życzę więc każdemu Czytelnikowi motywacji do walki z nadwagą i otyłością oraz szybkiego wprowadzenia w swoje życia prawidłowych nawyków żywieniowych.

                                                                                                                                   Autorką wypowiedzi jest Justyna Haba-Mierzwa
– cetrykifowany lekarz PTBO – współpracująca
z ośrodkiem Villa Carpatia w Żołyni k/Łańcuta

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Kinezyterapia – na czym polega?

O kolejnym typie zabiegów z jakich mogą korzystać goście ośrodka Villa Carpatia opowiada Małgorzata Bzdyra – magister fizjoterapii.

Kinezyterapia zaliczana jest do metod fizjoterapeutycznych. Jest to leczenie ruchem. Podstawą kinezyterapii są różnego rodzaju ćwiczenia lecznicze, inaczej nazywane gimnastyką leczniczą. Celem tych ćwiczeń jest przywrócenie pacjentowi pełnej sprawności lub jeśli nie ma możliwości powrotu do pełnego zdrowia, chociaż częściowej sprawności fizycznej. Należy pamiętać, że kinezyterapia ma działać korzystnie nie tylko na układ ruchu, czyli kości, mięśnie i stawy, ale ma ona za zadanie wywierać również pozytywny i korzystny wpływ na inne układy naszego organizmu.

Kinezyterapia polega na wykonywaniu ćwiczeń usprawniających o charakterze wzmacniającym, rozciągającym i rozluźniającym.

Głównym celem kinezyterapii jest:

  • przywrócenie choremu całkowitej lub możliwie największej sprawności psychofizycznej lub jej utrzymanie
  • poprawa funkcji układu nerwowego,
  • przywrócenie ruchomości w stawach,
  • przywrócenie siły i wytrzymałości mięśni,
  • korygowanie wad postawy i patologicznych nawyków ruchowych,
  • poprawa wydolności narządowej, szczególnie w obrębie układu oddechowego i sercowo-naczyniowego,
  • przystosowanie do życia z niepełnosprawnością.

Kinezyterapia przeprowadzana jest przez wykwalifikowanego fizjoterapeutę. Ćwiczenia odbywają się w specjalnie przygotowanej sali wyposażonej w przyrządy gimnastyczne, jak dmuchane piłki, ciężarki, drabinki, huśtawki, taśmy, tory i schody do nauki chodzenia. Zabiegi kinezyterapii można podzielić na miejscowe i ogólne. Ćwiczenia miejscowe dotyczą bezpośrednio zmienionego chorobowo narządu z kolei kinezyterapia uogólniona dotyczy nieobjętych chorobą części ciała. W tym przypadku przeprowadza się ćwiczenia ogólnokondycyjne, gimnastykę poranną, sport inwalidów czy ćwiczenia w wodzie. Wśród miejscowych ćwiczeń kinezyterapii wyróżnia się: ćwiczenia bierne- wykonywane przez fizjoterapeutę i specjalistyczną aparaturę bez czynnego udziału chorego, oraz ćwiczenia czynne, które pacjent wykonuje samodzielnie. Połączeniem tych dwóch rodzajów ćwiczeń są ćwiczenia czynno-bierne – ruch wykonywany jest biernie, natomiast chory czynnie rozluźnia mięśnie. Ponadto stosuje się także ćwiczenia izometryczne- czynne napinanie mięśni bez zmiany ich długości; ćwiczenia w odciążeniu- wykonywanie ruchu przy odciążeniu przez terapeutę ćwiczonego odcinka ciała; oraz ćwiczenia samowspomagane – chory siłą mięśni zdrowej kończyny wspomaga pracę chorej;

Kinezyterapia znajduje zastosowanie w rehabilitacji osób ze schorzeniami i dysfunkcjami narządów ruchu, wadami postawy, bólami mięśni, stawów, krzyża i kręgosłupa. Ćwiczenia zapewniają pełen zakres ruchu w stawach, a jeśli jest ograniczony, zwiększają go. Gimnastyka lecznicza zwiększa sprężystość i elastyczność więzadeł i torebek stawowych. Determinuje proces uwapnienia kości. Zwiększa siłę, masę i przywraca czynność mięśni. Jest również stosowana u pacjentów z chorobami układu krążenia. Wykorzystywane są one zatem u osób leczących się z powodu nadciśnienia tętniczego, u pacjentów z  problemami zakrzepowo-zatorowymi, u osób z chorobą wieńcową oraz po udarze. Ćwiczenia kinezyterapii stosowane są też u chorych ze stwardnieniem rozsianym, z chorobą Parkinsona oraz często również w przypadku innych chorób układu nerwowego. Kinezyterapia jest też bardzo potrzebna u niektórych pacjentów po leczeniu choroby nowotworowej, miedzy innymi stosowana jest ona u kobiet po mastektomii celem zapobiegania powstawania obrzęków oraz przykurczy. Zdarza się też, że zabiegi kinezyterapii działają bardzo korzystnie w sytuacji, kiedy pacjent cierpi z powodu odmy opłucnowej, niedodmy płuc oraz innych poważnych chorób płuc i klatki piersiowej, jak różnego rodzaju deformacje i urazy klatki piersiowej.

Dzięki właściwie prowadzonym i dobranym ćwiczeniom kinezyterapii stan zdrowia pacjenta może ulec znacznej poprawie, dzięki czemu będzie on mógł zostać poddany dalszej rehabilitacji umożliwiającej mu powrót do codziennego,  normalnego funkcjonowania.

autorka: mgr Małgorzata Bzdyra, fizjoterapeuta Ośrodka Wczasów Zdrowotnych Villa Carpatia

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Krioterapia – leczenie chłodem

   Krioterapia jest rodzajem terapii, która polega na leczeniu pacjenta przy wykorzystywaniu niskich temperatur, dochodzących nawet do –160 ºC . Leczenie zimnem ma wiele właściwości: likwiduje obrzęki, wzmacnia mięśnie i kości, wspomaga regenerację tkanek, działa przeciwbólowo, przyspiesza złuszczanie się naskórka, poprawia ukrwienie skóry, wspomaga wydzielanie endorfin.

   Ekstremalnie niskie temperatury przyczyniają się do reakcji obronnej organizmu. Początkowo nasze naczynia krwionośne kurczą się, zaś przepływ krwi i przemiana materii spowalniają się. Następnie obrona organizmu przybiera formę gwałtownego rozszerzenia się naczyń krwionośnych i zwiększenia przepływu krwi. W ten sposób do komórek ciała dociera znacznie więcej tlenu, substancji przeciwzapalnych i składników odżywczych niż normalnie. W rezultacie zmniejsza się stan zapalny i związany z nim ból, zaś uszkodzone tkanki szybciej się regenerują. Nasze mięśnie rozluźniają się, przemiana materii przyspiesza, a układ odpornościowy pracuje na najwyższych obrotach.

Wyróżnić można:

  • krioterapię miejscową – gdy dolegliwość dotyczy niewielkiej, określonej części ciała
  • krioterapię ogólną – polega na poddaniu całego organizmu pod działanie bardzo niskiej temperatury (do -160ºC) w kriokomorze na czas kilku (średnio 3) minut.

   Krioterapia miejscowa polega na przyłożeniu za pomocą specjalnego aplikatora do miejsca zmienionego chorobowo bardzo niskiej temperatury nawet -140ºC. Krioterapię miejscową należy wykonać w kilku cyklach. Powoduje ona zamarzanie zawartości komórek, pęknięcia błon biologicznych, destrukcję chorej tkanki i przekrwienia głębokiego okolicy poddanej zabiegowi. Krioterapia miejscowa działa przeciwbólowo i przekrwiennie. Krioterapię miejscową z wykorzystaniem dwutlenku węgla wykonuje się przez 1-3 minuty. W przypadku stosowania par ciekłego azotu zabieg trwa od 30 sekund do 3 minut. Jeśli zabiegowi poddawane jest podczas tego samego turnusu kilka miejsc na ciele pacjenta, łączny czas ekspozycji na zimno nie powinien przekroczyć 12 minut. Zabiegi wykonuje się raz dziennie przez 5-15 dni. Istnieje możliwość wykonywania krioterapii miejscowej do 3 razy dziennie, należy jednak pamiętać, że przerwa pomiędzy poszczególnymi zabiegami powinna wynosić co najmniej 3-4 godziny.

  Zabieg krioterapii ogólnej odbywa się w specjalnej kriokomorze i trwa od 1 do 3 minut. Przed wejściem do kriokomory pacjent powinien się odpowiednio przygotować. Najpierw należy włożyć odpowiedni strój wykonany z naturalnej wełny lub bawełny. W przypadku kobiet składa się on z koszulki, spodenek, opaski na głowę i uszy lub też nauszników, rękawiczek, długich skarpetek, maseczki chirurgicznej oraz drewnianych chodaków. Przed zabiegiem należy zdjąć biżuterię, zegarek, soczewki oraz okulary. Przed wejściem do komory pacjent powinien także dokładnie wytrzeć całe ciało, szczególnie w miejscach najbardziej narażonych na pocenie się. W dniu zabiegu nie powinno się używać balsamów oraz kremów nawilżających. Po zabiegu w kriokomorze prowadzone są ćwiczenia fizyczne w dobranych programach, z uwzględnieniem rodzaju dolegliwości, możliwości wysiłkowych i ruchowych, ogólnego stanu zdrowia.

Wskazania do krioterapii:

  • świeże urazy ( stłuczenia, skręcenia, zwichnięcia, naderwania mięśni, uszkodzenia ścięgien, uszkodzenia więzadeł),
  • przeciążeniowe odczyny zapalne stawów, ścięgien i mięśni,
  • choroby zwyrodnieniowe stawów,
  • wszystkie choroby reumatoidalne i reumatyczne narządów ruchu,
  • zmiany zapalne stawów o podłożu metabolicznym – dna (skaza moczanowa),
  • stwardnienie rozsiane,
  • profilaktyka osteoporozy,
  • niedowłady i przykurcze spastyczne kończyn w przebiegu porażenia połowicznego,
  • cellulitis,
  • depresje,
  • odnowa biologiczna i odchudzanie,
  • łuszczycowe zapalenie stawów.

Przeciwwskazania w krioterapii:

  • nieleczone nadciśnienie tętnicze,
  • stany nadwrażliwości na zimno,
  • zespół Sudecka,
  • zespół Reynauda,
  • zmiany skórne,
  • nadmierna labilność emocjonalna wyrażająca się potliwością skóry,
  • stany wyniszczenia i osłabienia,
  • niewydolność krążeniowa,
  • wady serca,
  • choroba wieńcowa,
  • zaawansowana miażdżyca,
  • odmroziny,
  • niedoczynność tarczycy,
  • choroby krwi,
  • obecność miejscowych odmrożenia,
  • choroba nowotworowa,
  • ropne schorzenia skóry,
  • względnie wiek powyżej 65 lat.

autorka: mgr Małgorzata Bzdyra, fizjoterapeuta Ośrodka Wczasów Zdrowotnych Villa Carpatia

Share and Enjoy !

0Shares
0 0