Hashimoto jest to zapalenie tarczycy o podłożu autoimmunologicznym. Do głównych przyczyn tej choroby wymienia się przede wszystkim czynniki genetyczne oraz środowiskowe. Dużo częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn. Do charakterystycznych objawów Hashimoto zalicza się m.in.: suchość skóry, wypadanie włosów, uczucie przewlekłego zimna, przyrost masy ciała, zmęczenie, senność, apatia oraz uciążliwe zaparcia. Podstawowa diagnostyka w kierunku Hashimoto to oznaczenie stężenia: TSH, wolnych hormonów: fT3, fT4, prolaktyny, przeciwciał TPO, TG oraz USG tarczycy.
Odpowiednia dieta w chorobie Hashimoto ma kluczowe znaczenie.
Do głównych celów zalicza się:
• utrzymanie prawidłowej masy ciała,
• zmniejszenie stanu zapalnego tarczycy,
• eliminacja dolegliwości współistniejących,
• normalizacja hormonów tarczycy,
• poprawa jakości życia.
Dieta w chorobie Hashimoto powinna charakteryzować się:
• posiłkami o niskim indeksie i ładunku glikemicznym,
• regularnym spożywaniem posiłków w odstępie czasu co 3-4 godziny,
• eliminacją produktów przetworzonych, cukru oraz tłuszczy trans,
• dostarczaniem produktów pełnoziarnistych bogatych w błonnik pokarmowy
• spożywaniem dobrych źródeł tłuszczów takich jak: oliwa z oliwek, awokado, orzechy, tłuste ryby,
• dostarczanie z dietą pełnowartościowego białka,
• wypijaniem odpowiedniej ilości wody w ciągu dnia,
• dbaniem o florę jelitową poprzez spożywanie warzyw, owoców, błonnika pokarmowego oraz produktów kiszonych
• wprowadzeniem produktów przeciwzapalnych (m.in kurkuma, resweratrol, imbir, cynamon)
Do kluczowych składników w diecie w chorobie Hashimoto należą:
• Selen – bierze udział w metabolizmie hormonów tarczycy.
• Cynk -bierze udział w produkcji hormonów tarczycy, niedobór tego składnika przyczynia się do zaburzeń w ich produkcji.
• Kwasy omega-3 – wykazują one właściwości silnie przeciwzapalne.
• Jod – dzienne zapotrzebowanie na ten pierwiastek wynosi 150 μg. Zbyt niskie spożycie, ale i zbyt wysokie może powodować zaburzenia w pracy tarczycy, dlatego trzeba kontrolować spożywanie produktów bogatych w jod oraz szczególnie ewentualną suplementację.
• Witamina D3 -w zależności od masy ciała, wieku oraz aktualnego stężania we krwi zalecana suplementacja minimum 2000 IU.
Autor: dietetyk Zofia Cieśla