Archiwa tagu: dietetyk

Pestki dyni i ich właściwości zdrowotne – POD LUPĄ DIETETYKA

Pestki dyni są prawdziwą skarbnicą cennych składników odżywczych. Są one źródłem białka roślinnego, błonnika, zdrowych tłuszczów, witamin i minerałów. Zawierają między innymi witaminy z grupy B, żelazo, magnez, cynk, miedź i fosfor. Pestki dyni są bogate w przeciwutleniacze, takie jak tokoferole, karotenoidy i kwas fenolowy. Przeciwutleniacze pomagają zwalczać szkodliwe wolne rodniki w organizmie, chroniąc komórki przed stresem oksydacyjnym i zmniejszając ryzyko wystąpienia chorób przewlekłych. 

Jak wpływają na nasze zdrowie? 

  1. Wspomagają prawidłową pracę układu sercowo-naczyniowego. 

Pestki dyni zawierają fitosterole, które mogą pomóc w obniżeniu poziomu cholesterolu LDL (złego cholesterolu) i utrzymaniu odpowiedniego  cholesterolu ogólnego. Regularne spożywanie pestek dyni może przyczynić się do zmniejszenia ryzyka chorób serca i nadciśnienia. 

  1. Wspierają układ odpornościowy. 

Pestki dyni są bogate w cynk, który odgrywa kluczową rolę w funkcjonowaniu układu immunologicznego. Cynk jest niezbędny do produkcji i funkcjonowania białych krwinek, które są ważne dla prawidłowego działania układu odpornościowego. 

  1. Wpływają korzystnie na pracę układu nerwowego. 

Pestki dyni zawierają składniki odżywcze, takie jak magnez, żelazo i miedź, które są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania mózgu. Mogą one wpływać na poprawę koncentracji, pamięci i ogólnych funkcji poznawczych. 

  1. Wspomagają prawidłowe funkcjonowanie prostaty.  

Ekstrakt z pestek dyni jest stosowany jako naturalny środek wspomagający zdrowie prostaty. Zawiera fitosterole, które mogą pomóc w zmniejszeniu objawów związanych z przerostem gruczołu krokowego u mężczyzn. 

  1. Wspierają odpowiednią pracę układu pokarmowego. 

Pestki dyni są bogate w błonnik, który pomaga regulować pracę układu trawiennego i zapobiega zaparciom. Ponadto, pestki dyni mogą działać przeciwpasożytniczo i wspomagać eliminację pasożytów jelitowych. 

  1. Pomagają zadbać o prawidłowy sen. 

Pestki dyni są źródłem tryptofanu, aminokwasu niezbędnego do produkcji serotoniny i melatoniny, hormonów odpowiedzialnych za prawidłowy rytm dobowy.. Regularne spożywanie pestek dyni może pomóc w regulacji rytmu i jakości snu. 

Autor: dietetyk Zofia Cieśla

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Znaczenie diety w reumatoidalnym zapaleniu stawów – DIETETK RADZI

Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) to choroba, która może wpłynąć na jakość życia pacjenta i prowadzić do znacznego ograniczenia ruchomości stawów. Jest to choroba autoimmunologiczna, co oznacza, że układ odpornościowy pacjenta atakuje swoje własne stawy, powodując proces zapalny. Chociaż przyczyna RZS nie jest w pełni poznana, naukowcy podejrzewają, że wiele czynników może przyczynić się do rozwoju choroby, takich jak czynniki genetyczne, palenie tytoniu czy niezdrowy styl życia. 

Objawy RZS obejmują ból i sztywność stawów, które zazwyczaj zaczynają się od małych stawów, takich jak palce rąk i stóp, a następnie mogą rozprzestrzeniać się na większe stawy, takie jak kolana, biodra i kręgosłup. Objawy te zwykle pojawiają się stopniowo i pogarszają się wraz z upływem czasu. 

Chociaż RZS nie ma uleczalnego leczenia, istnieją różne metody leczenia, które pomagają w łagodzeniu objawów i poprawie jakości życia pacjenta. Leczenie farmakologiczne obejmuje stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych, leków przeciwreumatycznych oraz leków biologicznych. Istnieją również terapie fizyczne, takie jak ćwiczenia i masaże, które mogą pomóc w poprawie ruchomości stawów. 

Dieta jest bardzo ważnym elementem leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS), ponieważ może pomóc w zmniejszeniu stanu zapalnego, złagodzeniu objawów i poprawie funkcjonowania stawów. Żywność wysokoprzetworzoną,  bogatą w tłuszcze nasycone oraz cukier należy ograniczyć do minimum, ponieważ mogą pogarszać stan zapalny i zaostrzać objawy choroby, podczas gdy inne mogą łagodzić objawy i poprawić zdrowie. W przypadku RZS zaleca się spożywanie dużej ilości warzyw i owoców, które są bogate w przeciwutleniacze, które pomagają w walce z procesami zapalnymi w organizmie. Kwasy tłuszczowe omega-3 to tłuszcze niezbędne dla organizmu, które mają właściwości przeciwzapalne. Mogą pomóc zmniejszyć stan zapalny w organizmie i złagodzić objawy RZS. Źródłami tych kwasów są m.in. ryby, takie jak łosoś, makrela, orzechy włoskie, awokado oraz olej lniany. Warto zadbać o odpowiednia podaż witaminy D, szczególnie w okresie jesienno-zimowym. Witamina ta jest ważna dla zdrowia kości i stawów, ponieważ pomaga w wchłanianiu wapnia. Dodatkowo przyprawy takie jak: kurkuma, imbir, cynamon, pieprz cayenne, goździki, rozmaryn wykazują działanie silnie przeciwzapalne, więc warto wprowadzać je do codziennej diety.   

Dietę u osób z RZS warto uzupełnić o suplementy z kwasami omega 3, cynkiem i selenem, witaminą D oraz kurkuminą. Korzystny wpływ może również przynieść wprowadzenie do diety probiotyków. Przyjmowanie ich pozwala przywrócić prawidłową pracę jelit i obniżyć stan zapalny, łagodząc objawy RZS. Suplementacja probiotyków zawierających mieszankę bakterii gatunków Bifidobacterium oraz Lactobacillus prowadzi do uzyskania niższych poziomów białka C-reaktywnego (CRP), które jest stosowane jako marker stanu zapalnego. 

Autor: dietetyk Zofia Cieśla

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Olej z czarnuszki. Czy warto wprowadzić go do codziennej diety? – DIETETYK RADZI

Olej z czarnuszki jest jednym z najbardziej wartościowych olejów roślinnych. To naturalny produkt otrzymywany z nasion czarnuszki, zwanej również czarnym kminkiem, która wykazuje wiele cennych właściwości dla naszego zdrowia.  

Czarnuszka to roślina pochodząca z Bliskiego Wschodu, która od wieków jest stosowana w tradycyjnej medycynie wschodniej, a jej nasiona były uważane za naturalny lek na wiele chorób. W ostatnich latach wiele badań potwierdziło pozytywny wpływ oleju z czarnuszki na nasze zdrowie.  

Olej z czarnuszki jest bogaty w nienasycone kwasy tłuszczowe, w tym w kwas linolowy, kwas oleinowy i kwas linolenowy. Te kwasy tłuszczowe są niezbędne dla naszego organizmu, ponieważ nie są wytwarzane przez organizm i muszą być dostarczane z pożywieniem. Kwas linolowy i kwas oleinowy są szczególnie ważne dla naszego zdrowia serca, ponieważ pomagają obniżyć poziom cholesterolu we krwi. Olej z czarnuszki jest również bogaty w przeciwutleniacze, które pomagają chronić nasz organizm przed szkodliwymi wolnymi rodnikami. Przeciwutleniacze w oleju z czarnuszki, takie jak tymochinony, są silnymi środkami przeciwutleniającymi, które mogą pomóc w ochronie naszego organizmu przed chorobami, takimi jak choroby serca, cukrzyca, a nawet choroby nowotworowe. Olej z czarnuszki ma również właściwości przeciwzapalne, które mogą pomóc w łagodzeniu objawów chorób autoimmunologicznych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów czy łuszczycy. Olej z czarnuszki może również pomóc w łagodzeniu bólu i stanów zapalnych związanym z chorobami trzustki czy chorobami jelit. Olej z czarnuszki może pomóc w leczeniu wielu chorób skórnych, takich jak trądzik, egzema, łuszczyca i atopowe zapalenie skóry. Składniki odżywcze zawarte w oleju z czarnuszki pomagają nawilżać skórę, zmniejszać stan zapalny i łagodzić objawy chorób skórnych. Badania wykazały, że olej z czarnuszki może zmniejszyć poziom histaminy, która jest przyczyną objawów alergii Olej z czarnuszki ma silne właściwości przeciwbakteryjne przeciwwirusowe. Badania wykazały, że olej z czarnuszki może pomóc w leczeniu zakażeń bakteryjnych, takich jak gronkowiec złocisty czy Helicobacter pylori, a także wirusowych, takich jak wirus grypy.  

Olej z nasion czarnuszki ma wiele korzystnych właściwości leczniczych, które wynikają z jego bogatego składu chemicznego. Jego regularne spożywanie wspomaga funkcjonowanie całego organizmu, dlatego warto wprowadzić go do codziennej diety. 

Autor: dietetyk Zofia Cieśla

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Trądzik, a dieta. Jak sobie z nim skutecznie poradzić? – DIETETYK RADZI

Trądzik jest z jednym z najczęściej występujących schorzeń skóry. Dotyczy zarówno kobiet jak i mężczyzn. W skutecznym leczeniu oraz łagodzeniu objawów kluczowe znaczenie ma dieta. A na co powinniśmy szczególnie zwrócić uwagę w walce z trądzikiem? 

Szczególnie należy zadbać o to, aby dieta była: przeciwzapalna, a więc obfitowała w warzywa oraz produkty bogate w kwasy omega-3 czyli m.in. tłuste ryby morskie, orzechy włoskie, siemię lniane, awokado oraz nasiona chia. Powinno zwrócić się szczególną uwagę, aby dieta była bogata w cynk. Składnik ten jest ogromnie ważne dla naszej skóry, ponieważ reguluje gospodarkę hormonalną. Dzieje się tak m.in., dlatego, że cynk hamuje działanie 5 alfa reduktazy i tym samym zmniejsza konwersję testosteronu do DHT (silnego androgenu). Androgeny nasilają wydzielanie sebum. Bogate źródła cynku to m.in. pestki dyni, jaja. kasza gryczana, migdały, słonecznik oraz strączki.  

 Również należy zwrócić uwagę w diecie na produkty bogate w przeciwutleniacze, które wpływają na naszą odporność. Zalicza się do nich karotenoidy, bioflawonoidy, niektóre minerały (takie jak wcześniej wspomniany cynk oraz witaminy: C oraz E).  Ważne jest natomiast, aby unikać produktów przetworzonych, tłuszczu trans, cukru oraz białej, oczyszczonej mąki, które wykazują działanie prozapalne. Warto wprowadzić składniki, które działają silnie przeciwzapalnie, a należą do nich m.in. kurkuma, imbir, cynamon, czarnuszkę oraz  resweratrol. Dodatkowo wysoka glukoza i insulina stymulują wydzielanie IGF-1, zaś wysoka insulina i IGF-1 (insulinopodobny czynnik wzrostu) powodują nadmierne wydzielanie androgenów, a to przekłada się na wyższe wydzielanie sebum , co jest powiązane z występowaniem trądziku.  

Pomocna przy trądziku jest dieta o niskim indeksie i ładunkiem glikemicznym. W diecie tej przed wszystkim powinno się ograniczyć spożycie pokarmów, które są bogate w cukry proste: soki owocowe, słodycze, miód i cukier w różnej postaci. Jeśli nie ma przeciwwskazań, warto zadbać o to, aby spożywać warzywa i owoce na surowo.  Ważne, aby produkty takie jak makaron, ryż gotowane były al dente.  Produkty z pszennej mąki powinno zastąpić produktami pełnoziarnistymi. Produkty węglowodanowe zawsze należy łączyć z produktami białkowymi i źródłem tłuszczu. Na przykład do owocowych koktajli można dodać błonnik, nasiona lnu, słonecznika czy orzechy włoskie.  Do surówek warto dodawać dobrej jakości tłuszcze na surowo takie jak: olej lniany czy oliwa z oliwek 

Autor: dietetyk Zofia Cieśla

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Dieta w chorobie Hashimoto – POD LUPĄ DIETETYKA

Hashimoto jest to zapalenie tarczycy o podłożu autoimmunologicznym. Do głównych przyczyn tej choroby wymienia się przede wszystkim czynniki genetyczne oraz środowiskowe. Dużo częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn. Do charakterystycznych objawów Hashimoto zalicza się m.in.: suchość skóry, wypadanie włosów, uczucie przewlekłego zimna, przyrost masy ciała, zmęczenie, senność, apatia oraz uciążliwe zaparcia. Podstawowa diagnostyka w kierunku Hashimoto to oznaczenie stężenia: TSH, wolnych hormonów: fT3, fT4, prolaktyny, przeciwciał TPO, TG oraz USG tarczycy.
Odpowiednia dieta w chorobie Hashimoto ma kluczowe znaczenie.
Do głównych celów zalicza się:
• utrzymanie prawidłowej masy ciała,
• zmniejszenie stanu zapalnego tarczycy,
• eliminacja dolegliwości współistniejących,
• normalizacja hormonów tarczycy,
• poprawa jakości życia.

Dieta w chorobie Hashimoto powinna charakteryzować się:
• posiłkami o niskim indeksie i ładunku glikemicznym,
• regularnym spożywaniem posiłków w odstępie czasu co 3-4 godziny,
• eliminacją produktów przetworzonych, cukru oraz tłuszczy trans,
• dostarczaniem produktów pełnoziarnistych bogatych w błonnik pokarmowy
• spożywaniem dobrych źródeł tłuszczów takich jak: oliwa z oliwek, awokado, orzechy, tłuste ryby,
• dostarczanie z dietą pełnowartościowego białka,
• wypijaniem odpowiedniej ilości wody w ciągu dnia,
• dbaniem o florę jelitową poprzez spożywanie warzyw, owoców, błonnika pokarmowego oraz produktów kiszonych
• wprowadzeniem produktów przeciwzapalnych (m.in kurkuma, resweratrol, imbir, cynamon)

Do kluczowych składników w diecie w chorobie Hashimoto należą:
• Selen – bierze udział w metabolizmie hormonów tarczycy.
• Cynk -bierze udział w produkcji hormonów tarczycy, niedobór tego składnika przyczynia się do zaburzeń w ich produkcji.
• Kwasy omega-3 – wykazują one właściwości silnie przeciwzapalne.
• Jod – dzienne zapotrzebowanie na ten pierwiastek wynosi 150 μg. Zbyt niskie spożycie, ale i zbyt wysokie może powodować zaburzenia w pracy tarczycy, dlatego trzeba kontrolować spożywanie produktów bogatych w jod oraz szczególnie ewentualną suplementację.
• Witamina D3 -w zależności od masy ciała, wieku oraz aktualnego stężania we krwi zalecana suplementacja minimum 2000 IU.

Autor: dietetyk Zofia Cieśla

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Czym charakteryzuje się dieta o niskim indeksie glikemicznym i czy jest przeznaczona tylko dla osób z cukrzycą i insulinoopornością? – DIETETYK RADZI

Dieta charakteryzująca się produktami o niskim indeksie glikemicznym sprawdzi się nie tylko dla osób z insulinoopornością czy cukrzycą, ale również dla osób zdrowych. Celem tej diety jest przede wszystkim spowolnienie wchłaniania węglowodanów z pożywienia, dzięki czemu nie występuje gwałtowny skok oraz spadek glukozy we krwi. Dieta ta również niesie wiele innych korzyści.

Na początku krótkie wyjaśnienie lub dla niektórych przypomnienie czym jest indeks glikemiczny.

Indeks glikemiczny jest to wskaźnik, który opisuje jak wzrośnie poziom cukru we krwi po 2 godzinach od spożycia danego produktu zawierającego 50 g węglowodanów przyswajalnych. Przyjmuje się, że wartość indeksu glikemicznego dla 50 g węglowodanów w postaci czystej glukozy wynosi 100. Wprowadzony został podział na niski, średni i wysoki indeks glikemiczny. Przyjęto, że produkty, których IG wynosi nie więcej niż 55 uważa się za produkty o niskim IG. Wartości 56-69 przypisane są dla produktów o średnim indeksie glikemicznym, a równe lub większe niż 70 dla produktów o wysokim IG. Jednakże wartości indeksu glikemicznego nie są stałe, wpływają na nie różne czynniki, które zostały wymienione poniżej.

Czynniki wpływające na indeks glikemiczny

  • Stopień rozdrobnienia – produkty zmielone są szybciej i łatwiej trawione, przez co mają wyższy IG
  • Obróbka termiczna i czas trwania- produkty o tej samej ilości węglowodanów spożyte na surowo mają niższy indeks glikemiczny niż po ugotowaniu np. rozgotowany makaron ma wyższy IG niż al dente
  • Stopień dojrzałości owoców – im bardziej dojrzały owoc tym wyższy IG,
  • Obecność błonnika pokarmowego – im jest go więcej, tym poziom glukozy rośnie wolniej, np. biały makaron ma wyższy IG niż razowy ( szczególnie frakcja błonnika rozpuszczalnego – dobrym źródłem są między innymi owies, jęczmień czy nasiona roślin strączkowych)
  • Zawartość tłuszczu- ten makroskładnik spowalnia opróżnianie żołądka oraz szybkość trawienia pokarmu w jelicie cienkim, dlatego posiłki z dodatkiem tłuszczy mają niższy indeks glikemiczny

Dieta o niskim IG ma niezwykle istotne znaczenia dla osób ze zdiagnozowaną insulinoopornością i cukrzycą, ale dieta ta również zalecana jest osobom zdrowym w celu obniżenia ryzyka wystąpienia tych chorób w przyszłości. Dieta o niskim IG wpływa na dłuższe uczucie sytości po posiłku, dzięki czemu łatwiej utrzymać prawidłową masę ciała lub ją zredukować, jeśli jest taka potrzeba. W badaniach epidemiologicznych wykazano , że wartość IG diety zwłaszcza u kobiet wpływa wprost proporcjonalnie do BMI, obwodu talii i masy tkanki tłuszczowej. Dieta z niskim IG u osób z nadmierną masą ciała oprócz zmniejszenia odpowiedzi glikemicznej i insulinowej wpływała na redukcję tkanki tłuszczowej. Brak nagłego spadku glukozy nie będzie również powodowało senności po posiłku. Dieta ta charakteryzuje  się wysoka zawartością warzyw oraz produktów pełnoziarnistych, które obfituje w witaminy oraz  błonnik pokarmowy, który korzystnie wpływa na nasze zdrowie. Błonnik m.in reguluje stężenie glukozy, poprawia skład mikroflory bakteryjnej, wspomaga prawidłową perystaltykę jelit oraz wpływa na dłuższe uczucie sytości.

Jak odpowiednio komponować posiłki uwzględniając indeks glikemiczny?

Poniżej kilka wskazówek:

  • W diecie tej przed wszystkim powinno się ograniczyć spożycie pokarmów, które są bogate w cukry proste: soki owocowe, słodycze, miód i cukier w różnej postaci.
  • Jeśli nie ma przeciwwskazań, warto zadbać o to, aby spożywać warzywa i owoce na surowo.
  • Ważne, aby produkty takie jak makaron, ryż gotowane były al dente.
  • Produkty z pszennej mąki powinno zastąpić produktami pełnoziarnistymi.
  • Produkty węglowodanowe zawsze należy łączyć z produktami białkowymi i źródłem tłuszczu. Na przykład do owocowych koktajli można dodać błonnik, nasiona lnu, słonecznika czy orzechy włoskie.
  •  Do surówek warto dodawać dobrej jakości tłuszcze na surowo takie jak: olej lniany czy oliwa z oliwek

Jeśli będziemy stosować się do podanych wskazówek wartości indeksu glikemicznego będą niższe i łatwiej nam będzie utrzymać prawidłową glikemię poposiłkową i sekrecję insuliny.

Autor: dietetyk Zofia Łuksik

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Pierniczki bez cukru

Hohoho! Mikołaj już powoli kończy rozdawać prezenty, a my szykujemy się na najbardziej magiczny czas w roku, czyli Święta Bożego Narodzenia! Co za tym idzie myślimy już powoli o potrawach Wigilijnych i oczywiście pieczemy pierniczki!

W związku z tym przygotowaliśmy dla Was we współpracy z całym Villowym Zespołem przepis na zdrowe pierniczki orkiszowe bez dodatku cukru.

Składniki:

Wykonanie:
Nagrzej piekarnik do 180 stopni. Daktyle namocz przez ok. 15 minut we wrzątku. Odlej wodę, dodaj jajko, masło (oraz opcjonalnie miód) i zblenduj na gładką masę. Wymieszaj suche składniki, dodaj do nich masę i zagnieć ciasto. Dziel ciasto na części, wałkuj na grubość ok. 0,5 cm i wycinaj ulubione kształty. Piecz w nagrzanym piekarniku przez ok 10-12 minut.

Przepis w formie filmiku:

Zajrzyjcie koniecznie na nasz kanał YouTube! Znajdziecie tam wiele ciekawych materiałów, nie tylko z gotowania. :)

Share and Enjoy !

0Shares
0 0