Archiwa tagu: dieta

Post przerywany i korzyści płynące jego stosowania – DIETETYK RADZI

Zdrowie, ,

Post przerywany, zwany również intermitent fasting (IF), to strategia żywieniowa, która zyskuje na popularności ze względu na swoje korzyści dla zdrowia. Metoda ta polega na określonym okresie jedzenia, który jest przeplatany z okresem postu.  Istnieje kilka metod postu przerywanego, które można dostosować do swojego stylu życia. Najczęściej stosowana jest metoda 16/8. Ten sposób odżywiania polega na ograniczeniu tzw. okna żywieniowego,  w którym można spożywać posiłki do 8 godzin, podczas gdy przez pozostałe 16 godzin podejmuje się wstrzemięźliwość od pokarmu. Przykładowo, można zdecydować się na jedzenie od 09:00 do 17:00, a następnie pozostawić sobie 16 godzin na post, w trakcie którego można pić jedynie napoje nie mające kalorii m.in. wodę, herbatę i kawę bez mleka       i innych dodatków.  

Stosowanie postu przerywanego może przynieść wiele korzyści dla zdrowia.  

Do głównych zaliczyć można:  

  • Redukcję masy ciała. 

 Jednym z głównych powodów, dla których post przerywany może prowadzić do utraty wagi, jest ograniczenie całkowitej ilości spożywanych kalorii. Ponieważ okno czasowe, w którym można jeść, jest ograniczone, osoba może spożywać mniejszą ilość posiłków i kalorii w ciągu dnia. Ograniczenie spożycia kalorii może prowadzić do deficytu kalorycznego, co z kolei prowadzi do redukcji masy ciała.  

  • Poprawę zdrowia metabolicznego.  

Badania sugerują, że post przerywany może pomóc w regulacji poziomu cukru we krwi poprzez zwiększenie wrażliwości na insulinę. Regularne stosowanie tego modelu odżywiania może również obniżyć poziom trójglicerydów, cholesterolu LDL (złego cholesterolu) i ogólnego stężenia cholesterolu, co jest korzystne dla zdrowia serca. 

  • Wsparcie funkcji mózgu. 

 Istnieją badania wskazujące na to, że post przerywany może mieć pozytywny wpływ na funkcje mózgu. Niektóre badania na zwierzętach sugerują, że może wspomagać wzrost nowych komórek nerwowych i zwiększać poziom czynnika neurotroficznego pochodzącego z mózgu (BDNF), który odgrywa rolę w poprawie zdolności poznawczych. U niektórych osób stosujących IF obserwuje się również poprawę koncentracji, jasności umysłu i poziomu energii. 

  • Redukcję stanu zapalnego. 

Praktykowanie postu przerywanego może pomóc w zmniejszeniu stanu zapalnego                  w organizmie. Przewlekły stan zapalny jest powiązany z wieloma chorobami, takimi jak choroby serca, otyłość, cukrzyca typu 2 i niektóre choroby autoimmunologiczne. IF może działać przeciwzapalnie i pomagać w zmniejszeniu poziomu markerów zapalnych                           w organizmie. 

  • Wsparcie prawidłowej pracy układu pokarmowego. 

Post przerywany może mieć pozytywny wpływ na zdrowie układu trawiennego. Okresy postu pozwalają na regenerację i oczyszczenie układu trawiennego, co może poprawić pracę jelit, zwiększyć różnorodność mikroflory jelitowej i zmniejszyć występowanie problemów trawiennych. 

Mimo że post przerywany może być korzystny dla wielu osób, istnieją pewne grupy, dla których ta metoda może być niewskazana lub wymagać ostrożności.  

Należą do nich: 

  1. Osoby z zaburzeniami odżywiania. 

 Osoby cierpiące na anoreksję, bulimię lub inne zaburzenia odżywiania powinny unikać postu przerywanego. Te osoby mają już zaburzoną relację z jedzeniem i kontrolą nad spożywaniem posiłków, dlatego post przerywany może prowadzić do nasilenia tych problemów. 

  1. Kobiety w ciąży i karmiące piersią.  

Okres ciąży i laktacji jest czasem, kiedy organizm potrzebuje dodatkowej energii i składników odżywczych. Stosowanie postu przerywanego w tym okresie może nie dostarczać wystarczającej ilości składników odżywczych dla prawidłowego rozwoju płodu lub produkcji mleka 

  1. Osoby z chorobami przewlekłymi. 

 Osoby cierpiące na choroby przewlekłe, takie jak cukrzyca typu 1, choroba nerek, choroba wątroby czy problemy hormonalne, powinny skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem postu przerywanego. Niektóre z tych chorób mogą wymagać regularnego spożywania posiłków lub monitorowania poziomu cukru we krwi, dlatego konieczne jest dopasowanie metody postu przerywanego do indywidualnych potrzeb i wskazań medycznych. 

Autor: dietetyk Zofia Cieśla

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Znaczenie diety w reumatoidalnym zapaleniu stawów – DIETETK RADZI

Zdrowie, ,

Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) to choroba, która może wpłynąć na jakość życia pacjenta i prowadzić do znacznego ograniczenia ruchomości stawów. Jest to choroba autoimmunologiczna, co oznacza, że układ odpornościowy pacjenta atakuje swoje własne stawy, powodując proces zapalny. Chociaż przyczyna RZS nie jest w pełni poznana, naukowcy podejrzewają, że wiele czynników może przyczynić się do rozwoju choroby, takich jak czynniki genetyczne, palenie tytoniu czy niezdrowy styl życia. 

Objawy RZS obejmują ból i sztywność stawów, które zazwyczaj zaczynają się od małych stawów, takich jak palce rąk i stóp, a następnie mogą rozprzestrzeniać się na większe stawy, takie jak kolana, biodra i kręgosłup. Objawy te zwykle pojawiają się stopniowo i pogarszają się wraz z upływem czasu. 

Chociaż RZS nie ma uleczalnego leczenia, istnieją różne metody leczenia, które pomagają w łagodzeniu objawów i poprawie jakości życia pacjenta. Leczenie farmakologiczne obejmuje stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych, leków przeciwreumatycznych oraz leków biologicznych. Istnieją również terapie fizyczne, takie jak ćwiczenia i masaże, które mogą pomóc w poprawie ruchomości stawów. 

Dieta jest bardzo ważnym elementem leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS), ponieważ może pomóc w zmniejszeniu stanu zapalnego, złagodzeniu objawów i poprawie funkcjonowania stawów. Żywność wysokoprzetworzoną,  bogatą w tłuszcze nasycone oraz cukier należy ograniczyć do minimum, ponieważ mogą pogarszać stan zapalny i zaostrzać objawy choroby, podczas gdy inne mogą łagodzić objawy i poprawić zdrowie. W przypadku RZS zaleca się spożywanie dużej ilości warzyw i owoców, które są bogate w przeciwutleniacze, które pomagają w walce z procesami zapalnymi w organizmie. Kwasy tłuszczowe omega-3 to tłuszcze niezbędne dla organizmu, które mają właściwości przeciwzapalne. Mogą pomóc zmniejszyć stan zapalny w organizmie i złagodzić objawy RZS. Źródłami tych kwasów są m.in. ryby, takie jak łosoś, makrela, orzechy włoskie, awokado oraz olej lniany. Warto zadbać o odpowiednia podaż witaminy D, szczególnie w okresie jesienno-zimowym. Witamina ta jest ważna dla zdrowia kości i stawów, ponieważ pomaga w wchłanianiu wapnia. Dodatkowo przyprawy takie jak: kurkuma, imbir, cynamon, pieprz cayenne, goździki, rozmaryn wykazują działanie silnie przeciwzapalne, więc warto wprowadzać je do codziennej diety.   

Dietę u osób z RZS warto uzupełnić o suplementy z kwasami omega 3, cynkiem i selenem, witaminą D oraz kurkuminą. Korzystny wpływ może również przynieść wprowadzenie do diety probiotyków. Przyjmowanie ich pozwala przywrócić prawidłową pracę jelit i obniżyć stan zapalny, łagodząc objawy RZS. Suplementacja probiotyków zawierających mieszankę bakterii gatunków Bifidobacterium oraz Lactobacillus prowadzi do uzyskania niższych poziomów białka C-reaktywnego (CRP), które jest stosowane jako marker stanu zapalnego. 

Autor: dietetyk Zofia Cieśla

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Olej z czarnuszki. Czy warto wprowadzić go do codziennej diety? – DIETETYK RADZI

Zdrowie, , , , , ,

Olej z czarnuszki jest jednym z najbardziej wartościowych olejów roślinnych. To naturalny produkt otrzymywany z nasion czarnuszki, zwanej również czarnym kminkiem, która wykazuje wiele cennych właściwości dla naszego zdrowia.  

Czarnuszka to roślina pochodząca z Bliskiego Wschodu, która od wieków jest stosowana w tradycyjnej medycynie wschodniej, a jej nasiona były uważane za naturalny lek na wiele chorób. W ostatnich latach wiele badań potwierdziło pozytywny wpływ oleju z czarnuszki na nasze zdrowie.  

Olej z czarnuszki jest bogaty w nienasycone kwasy tłuszczowe, w tym w kwas linolowy, kwas oleinowy i kwas linolenowy. Te kwasy tłuszczowe są niezbędne dla naszego organizmu, ponieważ nie są wytwarzane przez organizm i muszą być dostarczane z pożywieniem. Kwas linolowy i kwas oleinowy są szczególnie ważne dla naszego zdrowia serca, ponieważ pomagają obniżyć poziom cholesterolu we krwi. Olej z czarnuszki jest również bogaty w przeciwutleniacze, które pomagają chronić nasz organizm przed szkodliwymi wolnymi rodnikami. Przeciwutleniacze w oleju z czarnuszki, takie jak tymochinony, są silnymi środkami przeciwutleniającymi, które mogą pomóc w ochronie naszego organizmu przed chorobami, takimi jak choroby serca, cukrzyca, a nawet choroby nowotworowe. Olej z czarnuszki ma również właściwości przeciwzapalne, które mogą pomóc w łagodzeniu objawów chorób autoimmunologicznych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów czy łuszczycy. Olej z czarnuszki może również pomóc w łagodzeniu bólu i stanów zapalnych związanym z chorobami trzustki czy chorobami jelit. Olej z czarnuszki może pomóc w leczeniu wielu chorób skórnych, takich jak trądzik, egzema, łuszczyca i atopowe zapalenie skóry. Składniki odżywcze zawarte w oleju z czarnuszki pomagają nawilżać skórę, zmniejszać stan zapalny i łagodzić objawy chorób skórnych. Badania wykazały, że olej z czarnuszki może zmniejszyć poziom histaminy, która jest przyczyną objawów alergii Olej z czarnuszki ma silne właściwości przeciwbakteryjne przeciwwirusowe. Badania wykazały, że olej z czarnuszki może pomóc w leczeniu zakażeń bakteryjnych, takich jak gronkowiec złocisty czy Helicobacter pylori, a także wirusowych, takich jak wirus grypy.  

Olej z nasion czarnuszki ma wiele korzystnych właściwości leczniczych, które wynikają z jego bogatego składu chemicznego. Jego regularne spożywanie wspomaga funkcjonowanie całego organizmu, dlatego warto wprowadzić go do codziennej diety. 

Autor: dietetyk Zofia Cieśla

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Trądzik, a dieta. Jak sobie z nim skutecznie poradzić? – DIETETYK RADZI

Zdrowie, , , , , ,

Trądzik jest z jednym z najczęściej występujących schorzeń skóry. Dotyczy zarówno kobiet jak i mężczyzn. W skutecznym leczeniu oraz łagodzeniu objawów kluczowe znaczenie ma dieta. A na co powinniśmy szczególnie zwrócić uwagę w walce z trądzikiem? 

Szczególnie należy zadbać o to, aby dieta była: przeciwzapalna, a więc obfitowała w warzywa oraz produkty bogate w kwasy omega-3 czyli m.in. tłuste ryby morskie, orzechy włoskie, siemię lniane, awokado oraz nasiona chia. Powinno zwrócić się szczególną uwagę, aby dieta była bogata w cynk. Składnik ten jest ogromnie ważne dla naszej skóry, ponieważ reguluje gospodarkę hormonalną. Dzieje się tak m.in., dlatego, że cynk hamuje działanie 5 alfa reduktazy i tym samym zmniejsza konwersję testosteronu do DHT (silnego androgenu). Androgeny nasilają wydzielanie sebum. Bogate źródła cynku to m.in. pestki dyni, jaja. kasza gryczana, migdały, słonecznik oraz strączki.  

 Również należy zwrócić uwagę w diecie na produkty bogate w przeciwutleniacze, które wpływają na naszą odporność. Zalicza się do nich karotenoidy, bioflawonoidy, niektóre minerały (takie jak wcześniej wspomniany cynk oraz witaminy: C oraz E).  Ważne jest natomiast, aby unikać produktów przetworzonych, tłuszczu trans, cukru oraz białej, oczyszczonej mąki, które wykazują działanie prozapalne. Warto wprowadzić składniki, które działają silnie przeciwzapalnie, a należą do nich m.in. kurkuma, imbir, cynamon, czarnuszkę oraz  resweratrol. Dodatkowo wysoka glukoza i insulina stymulują wydzielanie IGF-1, zaś wysoka insulina i IGF-1 (insulinopodobny czynnik wzrostu) powodują nadmierne wydzielanie androgenów, a to przekłada się na wyższe wydzielanie sebum , co jest powiązane z występowaniem trądziku.  

Pomocna przy trądziku jest dieta o niskim indeksie i ładunkiem glikemicznym. W diecie tej przed wszystkim powinno się ograniczyć spożycie pokarmów, które są bogate w cukry proste: soki owocowe, słodycze, miód i cukier w różnej postaci. Jeśli nie ma przeciwwskazań, warto zadbać o to, aby spożywać warzywa i owoce na surowo.  Ważne, aby produkty takie jak makaron, ryż gotowane były al dente.  Produkty z pszennej mąki powinno zastąpić produktami pełnoziarnistymi. Produkty węglowodanowe zawsze należy łączyć z produktami białkowymi i źródłem tłuszczu. Na przykład do owocowych koktajli można dodać błonnik, nasiona lnu, słonecznika czy orzechy włoskie.  Do surówek warto dodawać dobrej jakości tłuszcze na surowo takie jak: olej lniany czy oliwa z oliwek 

Autor: dietetyk Zofia Cieśla

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Bezglutenowa panierka – BEZGLUTENOWE ŚWIĘTA

Dieta bezglutenowa, , ,

Ryba powinna się pojawić na naszych stołach wigilijnych, dlatego przedstawiamy Wam przepis na pyszną i chrupiącą panierkę NIE TYLKO DO RYBY. :)

Składniki

  • 100 g mąki kukurydzianej,
  • 1 łyżeczka papryki słodkiej,
  • ½ łyżeczki kurkumy,
  • ½ łyżeczki czosnku granulowanego,
  • sól, pieprz (opcjonalnie można dodać ulubione zioła).

Wykonanie

Wszystkie składniki wymieszać, doprawić solą i pieprzem. SMACZNEGO!

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Dieta w chorobie Hashimoto – POD LUPĄ DIETETYKA

Zdrowie, , ,

Hashimoto jest to zapalenie tarczycy o podłożu autoimmunologicznym. Do głównych przyczyn tej choroby wymienia się przede wszystkim czynniki genetyczne oraz środowiskowe. Dużo częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn. Do charakterystycznych objawów Hashimoto zalicza się m.in.: suchość skóry, wypadanie włosów, uczucie przewlekłego zimna, przyrost masy ciała, zmęczenie, senność, apatia oraz uciążliwe zaparcia. Podstawowa diagnostyka w kierunku Hashimoto to oznaczenie stężenia: TSH, wolnych hormonów: fT3, fT4, prolaktyny, przeciwciał TPO, TG oraz USG tarczycy.
Odpowiednia dieta w chorobie Hashimoto ma kluczowe znaczenie.
Do głównych celów zalicza się:
• utrzymanie prawidłowej masy ciała,
• zmniejszenie stanu zapalnego tarczycy,
• eliminacja dolegliwości współistniejących,
• normalizacja hormonów tarczycy,
• poprawa jakości życia.

Dieta w chorobie Hashimoto powinna charakteryzować się:
• posiłkami o niskim indeksie i ładunku glikemicznym,
• regularnym spożywaniem posiłków w odstępie czasu co 3-4 godziny,
• eliminacją produktów przetworzonych, cukru oraz tłuszczy trans,
• dostarczaniem produktów pełnoziarnistych bogatych w błonnik pokarmowy
• spożywaniem dobrych źródeł tłuszczów takich jak: oliwa z oliwek, awokado, orzechy, tłuste ryby,
• dostarczanie z dietą pełnowartościowego białka,
• wypijaniem odpowiedniej ilości wody w ciągu dnia,
• dbaniem o florę jelitową poprzez spożywanie warzyw, owoców, błonnika pokarmowego oraz produktów kiszonych
• wprowadzeniem produktów przeciwzapalnych (m.in kurkuma, resweratrol, imbir, cynamon)

Do kluczowych składników w diecie w chorobie Hashimoto należą:
• Selen – bierze udział w metabolizmie hormonów tarczycy.
• Cynk -bierze udział w produkcji hormonów tarczycy, niedobór tego składnika przyczynia się do zaburzeń w ich produkcji.
• Kwasy omega-3 – wykazują one właściwości silnie przeciwzapalne.
• Jod – dzienne zapotrzebowanie na ten pierwiastek wynosi 150 μg. Zbyt niskie spożycie, ale i zbyt wysokie może powodować zaburzenia w pracy tarczycy, dlatego trzeba kontrolować spożywanie produktów bogatych w jod oraz szczególnie ewentualną suplementację.
• Witamina D3 -w zależności od masy ciała, wieku oraz aktualnego stężania we krwi zalecana suplementacja minimum 2000 IU.

Autor: dietetyk Zofia Cieśla

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Przyprawa do piernika – BEZGLUTENOWE ŚWIĘTA

Dieta bezglutenowa, Uncategorized, Zdrowie, ,

Święta tu tuż, a więc czas zacząć przygotowania! Czym byłoby Boże Narodzenie bez piernika? Mamy dzisiaj dla Was super alternatywę dla tych sztucznych przypraw do piernika z marketu. Przedstawiamy naszą autorską przyprawę zrobioną z naturalnych składników, wprost w naszej kuchni. Super sprawdzi się do przygotowania bezglutenowego piernika, na którego przepis przedstawimy już w najbliższych postach.

W jej składzie znajdziecie

  • kakao,
  • cynamon,
  • mielony imbir,
  • kolendra,
  • kardamon,
  • pieprz czarny
  • i wiele innych aromatycznych składników. :)

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Łysienie plackowate – w zdrowym ciele zdrowy duch

Zdrowie, , ,

Łysienie plackowate z łaciny alopecia areata (stąd często mówimy o alopecji) jest częstą chorobą skóry owłosionej zarówno głowy jak i pozostałych okolic ciała gdzie mamy mieszki włosowe. Choć choroba opisywana jest już w epoce starożytnej ciągle nie znamy jej dokładnej patogenezy, a także niestety nie ma skutecznego leczenia. Co ciekawe przebieg choroby jest dość nietypowy, ponieważ poza wyłysieniem nie obserwuje się żadnych zmian chorobowych, pacjenci nie zgłaszają również żadnych innych dolegliwości. Mimo obiektywnie łagodnego przebiegu choroby i braku dolegliwości chorzy odczuwają poważny dyskomfort z powodu utraty owłosienia, znacząco wpływający, na jakość życia. Przebieg choroby jest zmienny, ogniska wyłysienia mogą samoistnie ustępować albo powiększać się. Łysienie plackowate rozwija się u obu płci z jednakową częstością. Pojawić się może w każdym wieku, coraz częściej dotyka dzieci i ludzi młodych. Łysienie może zmieć różny przebieg – od jednego owalnego ogniska „placka” ubytku włosów na głowie, przez utratę wszystkich włosów na głowie lub głowie i całym ciele.

Jak już wspomniałam nie znamy przyczyny łysienia plackowatego. Coraz więcej badań wskazuje na autoimmunologiczne tło choroby –oznacza to, że organizm błędnie rozpoznaje swoje tkanki, jako obce i wytwarzając przeciwciała niszczy mieszki włosowe.  Początek autoimmunizacji jak i w innych chorobach z tego kręgu, może być związany z infekcją wirusową czy bakteryjną, wpływ także mogą mieć leki, dieta czy stres. W okresie II wojny światowej opisanych było sporo przypadków wyłysienia na skutek bezpośrednio zagrożenia życia –czyli nasilonego stresu.  Do tej pory większość Pacjentów często wiąże pierwszy epizod choroby z silnym stresem.

Obecnie ma skutecznego leczenia tej choroby. Stosowane są leki miejscowe w postaci wcierek, leki ogólnoustrojowe immunosupresyjne, ostatnio prowadzone są również w Polsce badania kliniczne nad skutecznością inhibitorów kinazy janusowej.

Schorzenie jest dość powszechne, stanowi około 3% wszystkich chorób dermatologicznych a w samych Stanach Zjednoczonych choruje ponad 2 mln osób, przy czym liczba ta ciągle się zwiększa. Mimo iż zachorowalność na łysienie plackowate jest tak duża, wiedza o tej jednostce chorobowej jest zbyt mało powszechna, co utrudnia proces zaakceptowania schorzenia przez osoby dotknięte alopecją.  Często Pacjenci słysząc diagnozę, pierwszy raz słyszą jej nazwę – łysienie plackowate.  A osoby z brakiem włosów spowodowanym alopecją często przez społeczeństwo mylnie kojarzone są z chorymi w trakcie leczenia onkologicznego.  Na szczęście w Polsce istnieje Polskie Stowarzyszenie Alopecji, którego misją „jest czynienie świata bardziej przyjaznym osobom dotkniętym przez łysienie plackowate”, dostępne są również bajki dla dzieci czy ciekawe książki autobiograficzne o alopecji.

Autor: lekarz – Justyna Haba-Mierzwa

Share and Enjoy !

0Shares
0 0