Archiwa kategorii: Zdrowie

Znaczenie kwasów tłuszczowych omega-3 w diecie – DIETETYK RADZI

Zdrowie

Kwasy tłuszczowe omega-3 to jedne z najważniejszych składników odżywczych, które powinny być obecne w naszej diecie. Ich regularne spożywanie może przyczynić się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych, chorób neurodegeneracyjnych oraz depresji. 

Występowanie kwasów tłuszczowych omega-3 

Istnieją trzy główne rodzaje kwasów tłuszczowych omega-3: kwas alfa-linolenowy (ALA), kwas eikozapentaenowy (EPA) i kwas dokozaheksaenowy (DHA).   

Do źródeł tych kwasów zaliczyć można m.in: 

  • tłuste ryby morskie: halibut, łosoś, makrela, sardynka, szprot, śledź (główne źródło EPA i DHA) 
  • oleje roślinne (oliwa z oliwek, olej lniany, olej rzepakowy) 
  • pestki dyni 
  • orzechy włoskie 
  • nasiona chia 
  • siemię lniane 
  • awokado 

Znaczenie kwasów tłuszczowych omega-3 w diecie 

Kwasy tłuszczowe omega-3 są kluczowe dla zdrowia, ponieważ nasz organizm nie jest w stanie ich syntetyzować i musimy je dostarczyć z pożywieniem. Najważniejsze właściwości kwasów tłuszczowych omega-3 to: 

  1. Redukcja stanów zapalnych – działają przeciwzapalnie, co jest szczególnie ważne w przypadku chorób przewlekłych, takich jak choroby serca, cukrzyca, choroba Alzheimera oraz w chorobach autoimmunologicznych, do których zalicza się m.in. reumatoidalne zapalenie stawów, łuszczycowe zapalenie stawów, Hashimoto, wrzodziejące zapalenie jelita grubego oraz toczeń.  
  1. Poprawa funkcjonowania mózgu –mogą poprawiać pamięć, uczenie się oraz koncentrację. Zmniejszają ryzyko rozwoju demencji u osób cierpiących na chorobę Alzheimera i Parkinsona. 
  1. Wsparcie pracy serca -pomagają obniżyć poziomu cholesterolu, zmniejszają ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, takich jak miażdżyca, zawał serca i udar mózgu. 
  1. Regulacja ciśnienia krwi – regulują ciśnienia krwi, co jest szczególnie ważne dla osób z nadciśnieniem tętniczym. 
  1. Poprawa kondycji skóry – zmniejszają stany zapalne skóry, takie jak trądzik, łuszczyca i atopowe zapalenie skóry. 
  1. Wspieranie zdrowego wzroku – zmniejszają ryzyko wystąpienia zwyrodnienia plamki żółtej, które jest jedną z przyczyn ślepoty u osób starszych. 
  1. Poprawa nastroju– wpływają na poprawę nastroju i zmniejszają objawy depresji. 

Kwasy tłuszczowe omega-3 są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. W diecie człowieka powinny występować w odpowiedniej ilości, jednak coraz częściej zdarza się, że ich spożycie jest niewystarczające. W takiej sytuacji suplementacja omega-3 jest konieczna, szczególnie u osób, które mają zwiększone zapotrzebowanie. Badania pokazują, że dodatkowa suplementacja kwasów omega-3 wpływa pozytywnie na leczenie chorób autoimmunologicznych, neurodegeneracyjnych, sercowo-naczyniowych oraz depresji. Należy jednak pamiętać, że suplementacja nigdy nie zastąpi odpowiedniej, zbilansowanej diety, dlatego powinnyśmy starać się codziennie spożywać produkty, które obfitują w te kwasy.  

Autor: dietetyk Zofia Cieśla

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Kurkuma- roślina o wielu prozdrowotnych właściwościach – POD LUPĄ DIETETYKA

Zdrowie

Kurkuma, zwana inaczej szafranem indyjskim jest popularnym dodatkiem w kuchni indyjskiej i azjatyckiej od wieków. Ale w ostatnich latach zyskała ona także na popularności w zachodniej kulturze, dzięki jej korzystnym właściwościom zdrowotnym i medycznym. zdrowie. 

Kurkuma jest rośliną z rodziny imbirowatych, która rośnie głównie w Indiach i południowo-wschodniej Azji. Jej korzeń jest używany jako przyprawa, a także w medycynie tradycyjnej. Kurkuma zawiera wiele związków, w tym kurkuminę, która jest odpowiedzialna za większość jej korzystnych właściwości. 

Kurkuma ma silne działanie przeciwzapalne i przeciwutleniające, co oznacza, że może pomóc w walce z chorobami zapalnymi i chorobami związanymi z wolnymi rodnikami. Badania wykazały, że kurkuma może być korzystna w leczeniu chorób autoimmunologicznych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów i choroba Crohna. Kurkuma może również pomóc w walce z chorobami serca poprzez zmniejszenie poziomu cholesterolu i trójglicerydów we krwi oraz poprawę funkcjonowania naczyń krwionośnych. Badania pokazują, że przyprawa ta może pomóc w zmniejszeniu ryzyka wystąpienia cukrzycy typu 2 poprzez poprawę wrażliwości na insulinę. Roślina ta ma duże znaczenie w profilaktyce i leczeniu wielu chorób nowotworowych. Kurkumina jest w stanie hamować procesy tworzenia komórek nowotworowych na wszystkich etapach rozwoju guza, a także wspiera działanie chemoprewencyjne.  

Innymi korzystnymi właściwościami kurkumy są jej działanie antybakteryjne i przeciwgrzybicze, które mogą pomóc w walce z infekcjami bakteryjnymi i grzybiczymi. Kurkuma może również pomóc w leczeniu chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera i Parkinsona, poprzez zmniejszenie stanu zapalnego i zmniejszenie uszkodzeń komórek nerwowych. Warto również wspomnieć, że przyprawa ta może pomóc w walce z depresją poprzez zwiększenie poziomu neuroprzekaźników, takich jak serotonina i dopamina, które są związane z dobrym samopoczuciem i emocjonalnym zdrowiem.  

Autor: dietetyk Zofia Cieśla

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Znaczenie diety w reumatoidalnym zapaleniu stawów – DIETETK RADZI

Zdrowie, ,

Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) to choroba, która może wpłynąć na jakość życia pacjenta i prowadzić do znacznego ograniczenia ruchomości stawów. Jest to choroba autoimmunologiczna, co oznacza, że układ odpornościowy pacjenta atakuje swoje własne stawy, powodując proces zapalny. Chociaż przyczyna RZS nie jest w pełni poznana, naukowcy podejrzewają, że wiele czynników może przyczynić się do rozwoju choroby, takich jak czynniki genetyczne, palenie tytoniu czy niezdrowy styl życia. 

Objawy RZS obejmują ból i sztywność stawów, które zazwyczaj zaczynają się od małych stawów, takich jak palce rąk i stóp, a następnie mogą rozprzestrzeniać się na większe stawy, takie jak kolana, biodra i kręgosłup. Objawy te zwykle pojawiają się stopniowo i pogarszają się wraz z upływem czasu. 

Chociaż RZS nie ma uleczalnego leczenia, istnieją różne metody leczenia, które pomagają w łagodzeniu objawów i poprawie jakości życia pacjenta. Leczenie farmakologiczne obejmuje stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych, leków przeciwreumatycznych oraz leków biologicznych. Istnieją również terapie fizyczne, takie jak ćwiczenia i masaże, które mogą pomóc w poprawie ruchomości stawów. 

Dieta jest bardzo ważnym elementem leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS), ponieważ może pomóc w zmniejszeniu stanu zapalnego, złagodzeniu objawów i poprawie funkcjonowania stawów. Żywność wysokoprzetworzoną,  bogatą w tłuszcze nasycone oraz cukier należy ograniczyć do minimum, ponieważ mogą pogarszać stan zapalny i zaostrzać objawy choroby, podczas gdy inne mogą łagodzić objawy i poprawić zdrowie. W przypadku RZS zaleca się spożywanie dużej ilości warzyw i owoców, które są bogate w przeciwutleniacze, które pomagają w walce z procesami zapalnymi w organizmie. Kwasy tłuszczowe omega-3 to tłuszcze niezbędne dla organizmu, które mają właściwości przeciwzapalne. Mogą pomóc zmniejszyć stan zapalny w organizmie i złagodzić objawy RZS. Źródłami tych kwasów są m.in. ryby, takie jak łosoś, makrela, orzechy włoskie, awokado oraz olej lniany. Warto zadbać o odpowiednia podaż witaminy D, szczególnie w okresie jesienno-zimowym. Witamina ta jest ważna dla zdrowia kości i stawów, ponieważ pomaga w wchłanianiu wapnia. Dodatkowo przyprawy takie jak: kurkuma, imbir, cynamon, pieprz cayenne, goździki, rozmaryn wykazują działanie silnie przeciwzapalne, więc warto wprowadzać je do codziennej diety.   

Dietę u osób z RZS warto uzupełnić o suplementy z kwasami omega 3, cynkiem i selenem, witaminą D oraz kurkuminą. Korzystny wpływ może również przynieść wprowadzenie do diety probiotyków. Przyjmowanie ich pozwala przywrócić prawidłową pracę jelit i obniżyć stan zapalny, łagodząc objawy RZS. Suplementacja probiotyków zawierających mieszankę bakterii gatunków Bifidobacterium oraz Lactobacillus prowadzi do uzyskania niższych poziomów białka C-reaktywnego (CRP), które jest stosowane jako marker stanu zapalnego. 

Autor: dietetyk Zofia Cieśla

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Zielona herbata i jej wpływ na zdrowie – POD LUPĄ DIETETYKA

Zdrowie,

Zielona herbata to napój, który cieszy się dużą popularnością na całym świecie. Nie tylko smakuje dobrze, ale również ma wiele korzystnych właściwości dla zdrowia. Zawdzięcza to przede wszystkim zawartym w niej polifenolom.

Wspomaga utrzymanie prawidłowej wagi ciała
Zielona herbata zawiera katechiny, które pomagają w spalaniu tkanki tłuszczowej oraz regulują poziom glukozy we krwi. Badania wykazały, że osoby regularnie pijące zieloną herbatę są mniej narażone na otyłość oraz choroby z nią związane.


Chroni przed chorobami serca
Katechiny zawarte w zielonej herbacie pomagają w utrzymaniu zdrowia układu krążenia. Regularne spożywanie zielonej herbaty może obniżyć poziom złego cholesterolu we krwi oraz zmniejszyć ryzyko chorób serca.

Wspomaga pracę mózgu
Zielona herbata zawiera kofeinę oraz L-teaninę, co sprawia, że może wpływać na poprawę pamięci, koncentracji oraz nastroju. Liczne badania pokazuję, że osoby regularnie pijące zieloną herbatę są mniej narażone na choroby neurodegeneracyjne, takie jak choroba Alzheimera.

Ma działanie przeciwnowotworowe
Katechiny zawarte w zielonej herbacie mogą wpływać na hamowanie rozwoju komórek nowotworowych oraz zmniejszać ryzyko wystąpienia niektórych rodzajów nowotworów, takich jak rak piersi, jajnika, prostaty czy płuc.

Wspomaga trawienie
Zielona herbata może pomóc w trawieniu pokarmów oraz zmniejszyć ryzyko wystąpienia chorób układu pokarmowego, takich jak choroba wrzodowa czy choroba Crohna.
Posiada właściwości antyoksydacyjne

Zielona herbata zawiera wiele antyoksydantów, które pomagają w oczyszczaniu organizmu z wolnych rodników oraz innych toksyn. Dzięki temu może wpływać na opóźnienie procesu starzenia się organizmu oraz zapobiegać chorobom związanym z przeciążeniem organizmu toksynami.

Zielona herbata to napój, który wykazuje szereg ochronny wpływ na zdrowie człowieka. Dzięki zawartości katechin, kofeiny oraz L-teaniny, może pomóc w utrzymaniu prawidłowej wagi ciała, chronić przed chorobami serca, wspomagać pracę mózgu, hamować rozwój komórek nowotworowych, wspomagać trawienie oraz działać przeciwutleniająco. Warto wprowadzić ten cenny napar do codziennych zwyczajów, w celu profilaktyki chorób cywilizacyjnych.

Autor: dietetyk Zofia Cieśla

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Berberyna i jej właściwości lecznicze – POD LUPĄ DIETETYKA

Zdrowie, ,

Berberyna to naturalny alkaloid występujący w korze, liściach, korzeniu oraz owocach rośliny o nazwie berberys pospolity. W medycynie naturalnej berberyna jest wykorzystywana od tysięcy lat, a jej właściwości lecznicze są szeroko znane. Dziś coraz więcej badań potwierdza, że berberyna może pomóc w profilaktyce oraz leczeniu różnych schorzeń.  

  1. Obniża poziom cukru we krwi. 

 Badania wykazały, że berberyna może pomóc w zmniejszeniu poziomu cukru we krwi u osób z cukrzycą typu 2. Berberyna może wpływać na produkcję insuliny oraz wrażliwość tkanek na insulinę, co przyczynia się do obniżenia poziomu cukru we krwi oraz zmniejszeniu występującej insulinooporności. 

  1. Poprawia funkcjonowanie układu trawiennego.  

Berberyna może wpłynąć na zmniejszenie objawów chorób jelitowych, takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego czy zespół jelita drażliwego. Wpływa korzystanie na florę bakteryjną jelit.  

  1. Pomaga zapobiegać chorobom układu sercowo- naczyniowego.  

Badania wykazały, że berberyna poprawia profil lipidowy organizmu. Przyczynia się do zmniejszenia poziomu cholesterolu frakcji LDL oraz trójglicerydów we krwi oraz obniża ciśnienie tętnicze krwi. Berberyna wykazuje działanie ochronne na serce oraz naczynia krwionośne. 

  1. Wzmacnia układ odpornościowy.  

Berberyna posiada właściwości przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze oraz przeciwzapalne, co może pomóc w walce z infekcjami. Jak odnotowano w badaniach berberyna może wpływać również na aktywność komórek układu immunologicznego.  

  1. Korzystnie wpływa na pracę układu nerwowego. 

Udowodniono, że berberyna może pomóc w ochronie neuronów oraz poprawić pamięć i funkcje poznawcze. Zmniejsza stany lękowe oraz depresyjne.  Substancja ta może pomóc również w leczeniu chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera oraz Parkinsona. 

Autor: dietetyk Zofia Cieśla

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Olej z czarnuszki. Czy warto wprowadzić go do codziennej diety? – DIETETYK RADZI

Zdrowie, , , , , ,

Olej z czarnuszki jest jednym z najbardziej wartościowych olejów roślinnych. To naturalny produkt otrzymywany z nasion czarnuszki, zwanej również czarnym kminkiem, która wykazuje wiele cennych właściwości dla naszego zdrowia.  

Czarnuszka to roślina pochodząca z Bliskiego Wschodu, która od wieków jest stosowana w tradycyjnej medycynie wschodniej, a jej nasiona były uważane za naturalny lek na wiele chorób. W ostatnich latach wiele badań potwierdziło pozytywny wpływ oleju z czarnuszki na nasze zdrowie.  

Olej z czarnuszki jest bogaty w nienasycone kwasy tłuszczowe, w tym w kwas linolowy, kwas oleinowy i kwas linolenowy. Te kwasy tłuszczowe są niezbędne dla naszego organizmu, ponieważ nie są wytwarzane przez organizm i muszą być dostarczane z pożywieniem. Kwas linolowy i kwas oleinowy są szczególnie ważne dla naszego zdrowia serca, ponieważ pomagają obniżyć poziom cholesterolu we krwi. Olej z czarnuszki jest również bogaty w przeciwutleniacze, które pomagają chronić nasz organizm przed szkodliwymi wolnymi rodnikami. Przeciwutleniacze w oleju z czarnuszki, takie jak tymochinony, są silnymi środkami przeciwutleniającymi, które mogą pomóc w ochronie naszego organizmu przed chorobami, takimi jak choroby serca, cukrzyca, a nawet choroby nowotworowe. Olej z czarnuszki ma również właściwości przeciwzapalne, które mogą pomóc w łagodzeniu objawów chorób autoimmunologicznych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów czy łuszczycy. Olej z czarnuszki może również pomóc w łagodzeniu bólu i stanów zapalnych związanym z chorobami trzustki czy chorobami jelit. Olej z czarnuszki może pomóc w leczeniu wielu chorób skórnych, takich jak trądzik, egzema, łuszczyca i atopowe zapalenie skóry. Składniki odżywcze zawarte w oleju z czarnuszki pomagają nawilżać skórę, zmniejszać stan zapalny i łagodzić objawy chorób skórnych. Badania wykazały, że olej z czarnuszki może zmniejszyć poziom histaminy, która jest przyczyną objawów alergii Olej z czarnuszki ma silne właściwości przeciwbakteryjne przeciwwirusowe. Badania wykazały, że olej z czarnuszki może pomóc w leczeniu zakażeń bakteryjnych, takich jak gronkowiec złocisty czy Helicobacter pylori, a także wirusowych, takich jak wirus grypy.  

Olej z nasion czarnuszki ma wiele korzystnych właściwości leczniczych, które wynikają z jego bogatego składu chemicznego. Jego regularne spożywanie wspomaga funkcjonowanie całego organizmu, dlatego warto wprowadzić go do codziennej diety. 

Autor: dietetyk Zofia Cieśla

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Insulinooporność – przyczyny, objawy, diagnostyka, dieta

Zdrowie,

Czym jest insulinooporność? 

Insulinooporność charakteryzuje się obniżoną wrażliwością tkanek na działanie insuliny. Przy insulinooporności tkanki naszego organizmu nieprawidłowo reagują na wydzielaną insulinę, co przyczynia się do tego, że glukoza nie jest w prawidłowy sposób metabolizowana i jej stężenie w surowicy krwi nie zmniejsza się. Oporność tkanek na insulinę powoduje, że większe ilości glukozy znajdują się we krwi, co może przyczynić się do rozwoju cukrzycy typu 2, niealkoholowego stłuszczenia wątroby, nadciśnienia tętniczego, czy chorób neurologicznych. Do głównych przyczyn insulinooporności zalicza się nadwagę oraz otyłość, ponieważ tkanka tłuszczowa zmniejszają wrażliwość insulinową tkanek. Dodatkowo przyczyną obniżenia wrażliwości tkanek na insulinę może być: nadużywanie alkoholu, przewlekły stres, palenie papierosów, brak aktywności fizycznej, stany zapalny w organizmie oraz niektóre leki. Insulinooporność często jest powiązana z występującą niedoczynnością i nadczynnością tarczycy oraz z zespołem policystycznych jajników.  

Charakterystyczne objawy insulinopodobności  

Do głównych objawów zaliczyć można: 

  • senność, zwłaszcza po spożytych posiłkach  
  • nadwaga (nadmiar tkanki tłuszczowej, szczególnie w obrębie brzucha) 
  • uczucie zmęczenia, 
  • zaburzenia koncentracji, 
  • ciemne rogowacenie skóry (brązowy kolor skóry w okolicy karku, kolan, łokci, pod pachami) 
  • wzmożony apetyt 
  • obniżony nastrój 

Diagnostyka insulinooporności 

Jeśli występują u nas objawy, świadczące o insulinooporności warto wykonać odpowiednią diagnostykę pod tym kątem. Insulinooporność możemy potwierdzić lub wykluczyć poprzez wykonanie badania krwi, a dokładnie dwóch parametrów:  

  1. Glukoza na czczo (wynik nie powinien wynosić więcej niż 99 mg/dl) 
  1. Insulina na czczo (wynik nie powinien wynosić więcej niż 10 mIU/l) 

Następnie z tych dwóch parametrów obliczamy współczynnik HOMA- IR i jeśli wynik wynosi więcej niż 2, to wtedy można stwierdzić insulinooporność. Na intrenecie są dostępne kalkulatory do obliczania tego wskaźnika samodzielnie w domu.  

Dieta w insulinooporności  

Insulinooporność wymaga odpowiednich zmian w sposobie żywienia. Kluczowa dla wrażliwości na insulinę jest otyłość brzuszna, a więc odpowiedni model żywienia powinien mieć na celu obniżenie nadmiernej masy ciała. Dodatkowo ważne, aby dieta charakteryzowała się niskim indeksem oraz ładunkiem glikemicznym, ponieważ dzięki temu nie występują skoki glukozy we krwi, a co za tym idzie, również insuliny. Dieta powinna być przeciwzapalna, ponieważ insulinooporności towarzyszy często przewlekły stan zapalny. Powinno się wyeliminować produkty o potencjale prozapalnym, a więc produkty bogate w tłuszcze trans, żywność przetworzoną oraz cukry proste. Dieta powinna zawierać wysoką ilość błonnika, który zmniejsza gwałtowne wchłanianie glukozy do krwi, a tym samym prowadzi do zmniejszenia tempa wydzielania insuliny po czym nie występuje uczucie senności po spożytym posiłku. Dodatkowo błonnik pokarmowy w przewodzie pokarmowym powoduje zwiększenie objętości pożywienia bez podwyższania wartości energetycznej pokarmu i dzięki temu daje dłuższe uczucie sytości i chroni przed podjadaniem, co jest bardzo pomocne przy redukowaniu masy ciała. Dodatkowo oprócz o odpowiedniej diety warto rozważyć suplementację składników, które poprawiają wrażliwość tkanek na insulinę. Należą do nich m.in. inozytol, berberyna, morwa biała oraz chrom. Dodatkowo niedobór magnezu oraz witaminy D3 w diecie wpływa negatywnie na wrażliwość tkanek na insulinę, dlatego należy dbać o odpowiednie stężenie tych składników. 

Autor: dietetyk Zofia Cieśla

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Trądzik, a dieta. Jak sobie z nim skutecznie poradzić? – DIETETYK RADZI

Zdrowie, , , , , ,

Trądzik jest z jednym z najczęściej występujących schorzeń skóry. Dotyczy zarówno kobiet jak i mężczyzn. W skutecznym leczeniu oraz łagodzeniu objawów kluczowe znaczenie ma dieta. A na co powinniśmy szczególnie zwrócić uwagę w walce z trądzikiem? 

Szczególnie należy zadbać o to, aby dieta była: przeciwzapalna, a więc obfitowała w warzywa oraz produkty bogate w kwasy omega-3 czyli m.in. tłuste ryby morskie, orzechy włoskie, siemię lniane, awokado oraz nasiona chia. Powinno zwrócić się szczególną uwagę, aby dieta była bogata w cynk. Składnik ten jest ogromnie ważne dla naszej skóry, ponieważ reguluje gospodarkę hormonalną. Dzieje się tak m.in., dlatego, że cynk hamuje działanie 5 alfa reduktazy i tym samym zmniejsza konwersję testosteronu do DHT (silnego androgenu). Androgeny nasilają wydzielanie sebum. Bogate źródła cynku to m.in. pestki dyni, jaja. kasza gryczana, migdały, słonecznik oraz strączki.  

 Również należy zwrócić uwagę w diecie na produkty bogate w przeciwutleniacze, które wpływają na naszą odporność. Zalicza się do nich karotenoidy, bioflawonoidy, niektóre minerały (takie jak wcześniej wspomniany cynk oraz witaminy: C oraz E).  Ważne jest natomiast, aby unikać produktów przetworzonych, tłuszczu trans, cukru oraz białej, oczyszczonej mąki, które wykazują działanie prozapalne. Warto wprowadzić składniki, które działają silnie przeciwzapalnie, a należą do nich m.in. kurkuma, imbir, cynamon, czarnuszkę oraz  resweratrol. Dodatkowo wysoka glukoza i insulina stymulują wydzielanie IGF-1, zaś wysoka insulina i IGF-1 (insulinopodobny czynnik wzrostu) powodują nadmierne wydzielanie androgenów, a to przekłada się na wyższe wydzielanie sebum , co jest powiązane z występowaniem trądziku.  

Pomocna przy trądziku jest dieta o niskim indeksie i ładunkiem glikemicznym. W diecie tej przed wszystkim powinno się ograniczyć spożycie pokarmów, które są bogate w cukry proste: soki owocowe, słodycze, miód i cukier w różnej postaci. Jeśli nie ma przeciwwskazań, warto zadbać o to, aby spożywać warzywa i owoce na surowo.  Ważne, aby produkty takie jak makaron, ryż gotowane były al dente.  Produkty z pszennej mąki powinno zastąpić produktami pełnoziarnistymi. Produkty węglowodanowe zawsze należy łączyć z produktami białkowymi i źródłem tłuszczu. Na przykład do owocowych koktajli można dodać błonnik, nasiona lnu, słonecznika czy orzechy włoskie.  Do surówek warto dodawać dobrej jakości tłuszcze na surowo takie jak: olej lniany czy oliwa z oliwek 

Autor: dietetyk Zofia Cieśla

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Witamina D – jak wpływa na nasze zdrowie? – POD LUPĄ DIETETYKA

Zdrowie, , ,

Powszechnie wiadomo, że witamina D pełni w naszym organizmie wiele ważnych funkcji, rozpoczynając od uczestnictwa w utrzymaniu homeostazy wapniowo-fosforanowej oraz prawidłowej mineralizacji kości, zapobiegając krzywiznom u małych dzieci, a także wpływając na właściwą gęstość́ kości. Jednak działanie tej witaminy ma o wiele większe znaczenie dla naszego organizmu. Witamina D odpowiada m.in. za prawidłowe funkcjonalnie układu immunologicznego, zapobiegając zarówno przed infekcjami, ale i innymi chorobami. Przyczynia się do zapobieganie powstawaniu chorób autoimmunologicznych, a także niektórych chorób nowotworowych. Dodatkowo pełni funkcję ochronną przed zaburzeniami pamięci i chorobami neurodegeneracyjnymi, takimi jak: depresja czy Alzheimer. Stąd też
niedobory tej witaminy mogą przyczynić się do wystąpienia osteoporozy. Jak wykazują badania jej niedostateczna ilość może również zwiększać ryzyko rozwoju cukrzycy, chorób układu sercowo–naczyniowego, zaburzeń w funkcjonowaniu układu immunologicznego oraz psychicznego, powodując zły nastrój jak również depresję.

W zdecydowanej większości, bo w około 80%, witamina D powstaje w organizmie w procesie syntezy skórnej wywoływanej przez promieniowanie słoneczne. Niestety istnieje wiele czynników, które mają istotny wpływ na ograniczenie jej produkcji po przez skórę̨, a jest to m.in. stopień nasłonecznienia, szerokość geograficzna, pora roku, eksponowana część́ ciała (co najmniej 18% naszego ciała) oraz ilość tkanki tłuszczowej.

Ryzyko niedoborów szczególnie wzrasta w okresie jesienno-zimowym, dlatego od końca września do kwietnia powinno się suplementować witaminę D, aby zapobiec niedoborom. Zaleca się w tym okresie suplementowanie 2000 IU na dobę̨ dla osób dorosłych. Jednakże często ta dawka może być niewystarczająca i powinna być zwiększona w zależności od wieku, masy ciała oraz aktualnego stężenia tej witaminy. W przypadku osób starszych, posiadających nadwagę lub otyłość oraz mających niedobory dawka ta powinna wynosić do 4000 IU/dobę, a czasami więcej przy skrajnych niedoborach.  Dlatego ważne, aby badać poziom tej witaminy przynajmniej raz, dwa razy do roku, aby uniknąć niedoborów, które mogą znacząco wpływać na stan naszego zdrowia. Odpowiednie stężenie tej witaminy mieści się w przedziale od 30 do 50 ng/ml. 

Ważna jest nie tylko prawidłowo dobrana dawka, ale również odpowiednie suplementowanie tej witaminy, aby była dobrze przyswajalna. Powinno się suplementować witaminę D w czasie spożywanego posiłku, który zawiera tłuszcz, gdyż jest to witamina rozpuszczalna w tłuszczach. Dodatkowo warto zadbać o odpowiedni poziom magnezu, gdyż niedobory tego składnika utrudniają witaminie D oddziaływania na nasz organizm. Bogatym źródłem magnezu jest m.in. kakao, kasza gryczana, orzechy, pestki dyni oraz warzywa strączkowe. Jeśli w diecie może brakować odpowiedniej ilości magnezu lub też występują objawy świadczące o niedoborach tego składnika, warto również wprowadzić suplementację tego minerału.  

Autor: dietetyk Zofia Cieśla

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Jak naturalnie leczyć wrzody żołądka wywołane bakterią Helicobacter Pylori? DIETETYK RADZI

Zdrowie, , ,

Wrzody żołądka są jednymi z najczęstszych chorób przewodu pokarmowego. W powstaniu ich bierze udział wiele czynników, takich jak m.in.  przewlekły stres, palenie tytoniu, nadmierne spożywanie alkoholu oraz nadużywanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Jednakże najczęstszą przyczyną tego schorzenia jest infekcja wywołana przez bakterie Helicobacter Pylori. Obecne metody leczenia oparte na antybiotykach wykazują coraz mniejszą  skuteczność leczenia, ze względu na występującą antybiotykooporność tej bakterii.

Warto przyjrzeć się naturalnym składnikom w diecie, które mogą skutecznie przyczynić się do zwalczenia tej bakterii.

  • Żurawina- wykazuje wysoką skuteczność zwalczania H. pylori (dodanie probiotyku wzmacnia działanie np. bakterie Lactobacillus).
  • Sulforafan (jako suplement diety lub w dużej ilości zawarty jest w  kiełkach brokuła)- opóźnia kolonizację H. pylori.
  • Czosnek-zawarta allicyna, która hamuje wzrost H. pylori.
  • Lukrecja– działa ochronnie na błonę śluzową żołądka oraz wykazuje właściwości przeciwzapalne, wspomaga eradykację  H. pylori.
  • Kurkuma– wpływa na poprawę stanu komórek żołądka oraz eradykację Helicobacter pylori. Przyczynia się również  do zmniejszenia dolegliwości dyspeptycznych.
  • Czarnuszka siewna– wykazuje działanie przeciwbakteryjne oraz może stanowić inhibitor ureazy (enzym wytwarzany przez H. pylori)
  • Kwasy omega-3 (m.in. tłuste ryby morskie, nasiona chia, orzechy włoskie, pestki dyni, siemię lniane) – zmniejszają rozwój bakterii.
  • Probiotyki np. naturalny sok z kiszonej kapusty- przyczynia się do eradykacji  H. pylori.
  • Laktoferyna– wykazuje właściwości antybakteryjne.
  • Imbir- wspomaga leczenie dolegliwości żołądkowo-jelitowych, możliwy wpływ ekstraktów z imbiru na hamowanie wzrostu szczepów H. pylori.
  • Zielona herbata – zawarte w niej katechiny ,hamują działanie ureazy – enzymu wytwarzanego przez H.pylori.
  • Ekstrakt z oregano – wpływa na hamowania wzrostu i rozwoju H.pylori.

Autor: dietetyk Zofia Cieśla

Share and Enjoy !

0Shares
0 0